De ontoereikende voedingsstatus die men vaak tegenkomt in colitis patiënten, die wordt gekenmerkt door ondergewicht, negatief stikstof evenwicht, verlaagd serum albumine, verminderd serum concentratie van vitale stoffen (micronutriënten), heeft een zeer negatieve invloed op het welzijn van de patiënt en op het verloop van de ziekte. Bij kinderen, ondervoeding vertraagt de lengte van de groei en de puberteit. Bijgevolg nutritioneel therapie of preoperatieve behandeling van colitis ulcerosa moet bestaan uit een hoge energie dieet met voldoende hoeveelheden van alle belangrijke voedingsstoffen en vitale stoffen (macro- en micronutriënten). Het doel van nutritioneel therapie is om het algemeen te verbeteren voorwaarde, verlichten de symptomen en voorkomen complicaties. De behandeling staat op de voorgrond tot de afleveringen van colitis ulcerosa - hoewel met achterlating van morfologische veranderingen in de darm slijmvlies - genezen en de tekenen van ontsteking verdwijnen. In het geval van fulminant colitis - giftige megacolon - of de ontwikkeling van kwaadaardige tumoren in de dikke darm or rectumMeestal is chirurgische verwijdering van de dikke darm vereist. Voeding om aan de behoeften te voldoen, speelt ook een essentiële rol in de periode na de operatie, aangezien een slechte voedingstoestand het postoperatieve beloop aanzienlijk kan vertragen. Om te worden beschermd tegen uitgesproken symptomen van klinische deficiëntie, colitis patiënten moeten - afhankelijk van hun behoeften - de inname van kritieke vitale stoffen (micronutriënten), waaronder vet- en water-oplosbaar vitaminen, calcium, magnesium, ijzer, zink, selenium, essentieel vetzuren, eiwitten en voedingsvezels, of door deze worden vervangen. Patiënten met een verhoogd risico op deficiëntie met zeer lage serumspiegels van vitamine B12, ijzer en zinkmoeten bijvoorbeeld parenteraal worden vervangen door deze vitale stoffen (micronutriënten). Omdat vitamine D wordt vaak in onvoldoende hoeveelheden ingenomen in de dieet - lage consumptie van vis, zoals paling en haring - en blootstelling aan zonlicht is laag, vooral tijdens de wintermaanden, vitamine D de vereisten zijn ook verhoogd bij patiënten met colitis. Vitamine D suppletie wordt aanbevolen. Met name regelmatige en royale inname van vitaminen een, E, zinken omega-3 vetzuren bij colitis kunnen patiënten het ontstekingsproces verminderen, de darmwand beschermen tegen zweren, symptomen verlichten en de mucosale regeneratie bevorderen [5.4].
Dieetaanbevelingen bij secundaire disaccharidasedeficiëntie
Colitis ulcerosa wordt vaak geassocieerd met secundair lactase deficiëntie vanwege de primaire ontstekingsziekte van de darmwand. Afhankelijk van de ernst van de schade aan de darmvlokken kan de activiteit van lactase is verlaagd In dit geval is de lactose geleverd door melk en melkproducten kunnen niet worden afgebroken en vervolgens niet worden opgenomen. In dit geval, lactose moet grotendeels worden vermeden aan het begin van de dieetbehandeling van colitis ulcerosa om typische symptomen van te voorkomen lactose intolerantie - winderigheid en krampachtige klachten (meteorisme) evenals diarree Dientengevolgelactose melk en zuivelproducten moeten worden opgenomen in de dieet om te zorgen voor de absorptie van de waardevolle voedingsstoffen en vitale stoffen (macro- en micronutriënten) van melk - Inclusief vitaminen EEN, D, E, K, calcium en biologisch hoogwaardige proteïne. Omdat de darmvlokken regenereren tijdens de voeding therapie, de activiteit van het enzym lactase normaliseert, en melk en zuivelproducten worden weer normaal getolereerd [4.2].
Belang van calcium en vitamine D
Als patiënten met colitis een overwegend vezelarm dieet volgen, calcium Tekorten kunnen snel het niet-geabsorbeerde ontwikkelen vetzuren combineer met calcium om onoplosbare calciumzepen te vormen. eindelijk, de absorptie van calcium wordt geremd en er is een verhoogd risico op calciumtekort Door een lage consumptie van voedingsvezels, de omzetting van primair galzuren in secundaire galzuren wordt bevorderd in de dikke darm, wat resulteert in een lage micellaire concentratie Als gevolg hiervan accumuleren vet zuren kan niet meer worden geresorbeerd, wat - afhankelijk van de omvang van de vetheropnemingsstoornis. Als gevolg, oxaalzuur kan niet langer door calcium worden gebonden aan calciumoxalaat. Het gratis oxaalzuur ingenomen via voedsel wordt in toenemende mate geabsorbeerd en uitgescheiden in de urine (hyperoxalurie). Bovendien komt het vaker voor oxaalzuur verhoogt het risico van nier en vorming van urinestenen (urolithiasis). Patiënten met colitis ulcerosa moeten daarom voedingsmiddelen vermijden die oxaalzuur bevatten, zoals bieten, peterselie, rabarber, spinazie, snijbiet en noten Een vetarm dieet en extra administratie van calcium zorgt voor de binding van calcium met oxaalzuur en voorkomt zo hyperoxalurie en de daaruit voortvloeiende steenvorming. Patiënten met inflammatoire darmaandoeningen blijken vaak te zijn afgenomen botdichtheid vanwege steroïde therapie. Gebrek aan fysieke activiteit, onvoldoende inname van calcium en vitamine D via de voeding, en de min of meer uitgesproken absorptie aandoeningen kunnen ook verantwoordelijk zijn voor lage botdichtheid Voldoen aan de verhoogde behoefte aan calcium en vitamine D is daarom essentieel bij inflammatoire darmaandoeningen. Calcium- en vitamine D-substituties bevorderen het bot volksgezondheid en tekortkomingen voorkomen [4.2].
Belang van ijzer
Als chronische sijpelende bloeding optreedt in de darm bij colitis ulcerosa als gevolg van gastro-intestinale symptomen, zoals de vorming van zweren, stricturen, fistels of abcessen, resulteert de ernstige of langdurige bloeding in hoge ijzer verliezen. Als patiënten ook veel verliezen bloed vanwege veelvuldig bloederig diarreeworden de ijzertekorten verergerd. Het risico van ijzertekort stijgt aanzienlijk onder deze omstandigheden [4.2]. IJzer moet daarom oraal worden geleverd. Het sporenelement is met name essentieel voor zuurstof transport in het menselijk organisme.
Belang van antioxidanten
Om te vechten bacteriën en kiemen op het gebied van beschadigde dikke darm slijmvlies, wit bloed cellen synthetiseren gratis zuurstof radicalen in grote hoeveelheden. Vrije radicalen vermenigvuldigen zich in het lichaam in de vorm van kettingreacties, waarbij ze een elektron uit het aangevallen molecuul rukken en het daardoor zelf in een vrije radicaal veranderen. De verhoogde vorming van radicalen - vooral in de dikke darm slijmvlies - staat bekend als oxidatief spanning.Oxidatief spanning wordt geassocieerd met schade aan het lichaam eiwitten, enzymen, aminozuren, koolhydraten in het cytoplasma en celmembranen. Daarnaast DNA (genetisch materiaal), de celkern en mitochondria worden aangevallen. Vet zuren worden omgezet in giftige verbindingen (lipideperoxidatie) [4.1. ]. Verstoringen van het celkern-DNA kunnen leiden naar gen mutaties die individuele cellulaire functies schaden. Als gevolg hiervan is er een verhoogd risico dat kanker cellen - dikke darm adenoom en coloncarcinoom kunnen zich ontwikkelen [4.1. ] .Bovendien oxidatief spanning vermindert de concentratie van antioxidanten, die vrije radicalen effectief kunnen ontgiften of de vorming ervan kunnen voorkomen of remmen en zo de overleving van slijmvliescellen mogelijk maken. Zonder anti-oxidant beschermende factoren zoals vitamine B2, B3, E, D, C, selenium, zink, mangaan en koper net zoals secundaire plantaardige stoffen - zoals carotenoïden en polyfenolen - het schadelijke zuurstof radicalen kunnen niet worden onderschept. Het hoge gehalte aan zuurstofvrije radicalen houdt uiteindelijk de ontstekingsreacties in stand of bevordert chronische inflammatoire darmziekte Een hoge inname van antioxidanten of substituties via de voeding kan de proliferatie van schadelijke radicalen in de dikke darm remmen, de concentratie ervan verminderen en de ontstekingsreacties van het darmslijmvlies verminderen
Belang van omega-3-vetzuren en gamma-linoleenzuur
Bij colitis ulcerosa kunnen verhoogde concentraties van de ontstekingsmediatoren leukotrieen B4, prostaglandine E2 en tromboxaan A2 worden aangetroffen in het slijmvlies en in de irrigatievloeistof van de rectum [4.2]. Daarnaast worden in het darmslijmvlies hoge concentraties arachidonzuur aangetroffen, wat de vorming van de ontstekingsmediatoren bevordert.Teunisbloem olie bevat overvloedig gamma-linoleenzuur. Tijdens medicamenteuze behandeling met teunisbloem olie veroorzaakt een hoge aanvoer van gamma-linoleenzuur een afname van de synthese van de ontstekingsmediator prostaglandine E2 en een verhoogde vorming van prostaglandines E1. Reeks 1 prostaglandinesremmen op hun beurt de afgifte van arachidonzuur uit celmembranen Als gevolg van het effect van het waardevolle gamma-linoleenzuur worden de concentraties van ontstekingsmediatoren in het darmslijmvlies verminderd, wat de regeneratie van het slijmvlies bevordert. in aanvulling op teunisbloem olie, worden patiënten ook toegediend visolie, die rijk is aan omega-3-vetzuren zuren - vooral eicosapentaeenzuur - in de vorm van gelatine capsules. Eicosapentaeenzuur (EPA) heeft een ontstekingsremmend effect doordat een verhoogde inname leidt tot een verhoogde synthese van het ontstekingsremmende prostaglandine I3 en een significante vermindering van de vorming van leukotrieen B4. Omega-3-vetzuren zijn dus van groot belang voor de mucosale regeneratie van de darmwand administratie van 5 gram omega-3-vetzuren per dag leidt tot een vermindering van zowel de omvang als de ernst van ontsteking van het colon en verlichting van symptomen bij colitis ulcerosa door beïnvloeding van ontstekingsmediatoren. Bovendien zijn essentiële vetzuren - omega-3-vetzuren, zoals alfa-linoleenzuur, EPA en DHA, en omega-6-verbindingen, zoals linolzuur, gamma-linoleenzuur en arachidonzuur - bijzonder nodig om te voldoen aan de verhoogde caloriebehoefte van mensen met colitis.
Belang van eiwit met een laag molecuulgewicht
Vanwege het frequente onderaanbod van eiwitten, deels als gevolg van een hoog eiwitverlies in de darmen en hypalbulinemie - colitis ulcerosa, hebben patiënten een verhoogde behoefte aan hoogwaardige eiwitten. In het bijzonder moet eiwit met een laag molecuulgewicht - hoogwaardig, compleet eiwit met een korte keten uit melk, soja, aardappel of ei - worden geleverd omdat het gebruik ervan bijna 100% is. Dit komt door de opname van dit eiwit, wat slechts een sterk verminderde inspanning van de mens vereist spijsverteringskanaal Zelfs aanzienlijk verzwakte patiënten kunnen zich inspannen voor eiwitresorptie. Enzymatische afbraak van het hoogmoleculaire voedingseiwit produceert kleine aminozuurketens - oligopeptiden, die bijna net zo snel worden afgebroken en gemetaboliseerd als glucoseGewone dieet met lange ketens eiwitten - vlees bijvoorbeeld - wordt daarentegen voor slechts 40-70% afgebroken en opgenomen. Bij sommige patiënten met colitis kunnen gewone voedingseiwitten allergische reacties veroorzaken en moeten daarom in het voedingsregime worden verminderd. , zoals bacteriën en kiemen De extra inname van het eiwit met hoog molecuulgewicht bij mensen met een tekort aan eiwitten heeft een positief effect op het lichaamsgewicht, het totale serumeiwit, het serum albumine evenals op het niveau van gammaglobulinen. Het ondersteunt ook immuunsysteem functie, bloed circulatie, en de opname en het gebruik van voedingsstoffen en vitale stoffen (macro- en micronutriënten) .Eiwit met een laag molecuulgewicht levert het aminozuur glutamine Dit substraat speelt een essentiële rol in de energiemetabolisme van het slijmvlies van de dunne darm, aangezien het een belangrijke energiebron is voor darmcellen. Glutamine gaat slijmvliesbeschadiging van de darm tegen en is nodig voor het genezingsproces van de dikke darmwand. Voldoende en regelmatige consumptie van voedingsvezels - beschermende effecten.
- Remming van de ontwikkeling van karteldarmtumoren - carcinogenese - door binding van carcinogenen en door de vetzuren met een korte keten die worden gevormd tijdens bacteriële afbraak - in het bijzonder vertoont boterzuur anticarcinogene effecten. Door het gewicht van de ontlasting te verhogen, verdunnen voedingsvezels de concentratie van alle kankerverwekkende stoffen. Omdat de transittijd van ontlasting wordt verkort door versnelling van de darmperistaltiek in een vezelrijk dieet, wordt ook de contacttijd van kankerverwekkende stoffen met de darmwand verkort. Patiënten die een vezelrijk dieet volgen, vertonen een ongeveer 40% verminderd risico op colorectaal kanker, waarbij de mortaliteit afneemt naarmate de vezelopname toeneemt.
- Cardioprotectieve effecten - vezels bieden bescherming tegen hart- en vaatziekten. Iets minder dan 30 gram vezels per dag is voldoende om het risico op hart- aanval met bijna de helft.
- Het verlagen van LDL cholesterol niveaus tot 25%.
- Verbetering van de koolhydraattolerantie - dankzij de lage glycemische index van vezelrijk voedsel. Ook bij diabetici komt het als gevolg van een hoge vezelinname om de koolhydraattolerantie te verbeteren.
- Immunomodulerende eigenschappen - vooral hemicellulose en pectines. Als colitispatiënten letten op een regelmatige vezelinname - ongeveer 30 gram per dag - kan de immuuncompetentie aanzienlijk worden verbeterd door zowel de niet-specifieke als de specifieke afweermechanismen te versterken.
- Verhoogde uitscheiding van vet en giftige stoffen met de ontlasting - voedingsvezels binden vetzuren en giftige verontreinigende stoffen en zware metalen Pectine bindt zich bijvoorbeeld aan lood en kwik, waardoor de uitscheiding van zware metalen wordt verhoogd en het lichaam van colitispatiënten, die al verzwakt zijn door ontstekingsreacties, wordt beschermd tegen oxidatieve schade.
Vanwege de veelzijdige werkingsmechanismen van vezels, moeten patiënten met colitis ulcerosa zeker hun vezelopname verhogen en tegelijkertijd zorgen voor voldoende vochtopname. Voedingsvezels hebben vocht nodig om op te zwellen. Een lage vochtinname vermindert hun zwellend vermogen, wat constipatie kan veroorzaken
Belang van fytochemicaliën
Als u lijdt aan colitis, let dan op een voldoende inname van bioactieve stoffen, zoals carotenoïden, saponinen, polyfenolen, en sulfiden, de ontwikkeling van darmkanker kan worden geremd.
- Carotenoïden - bijvoorbeeld in abrikozen, broccoli, erwten en boerenkool - kunnen fase 1 remmen enzymen verantwoordelijk voor carcinogenese.
- Saponinen - voornamelijk te vinden in bonen, sperziebonen, kunnen kikkererwten, evenals sojabonen - binden primair galzuren, waardoor de vorming van secundaire galzuren wordt verminderd. In hoge concentraties secundair galzuren kan optreden als tumorpromotoren. Primair gal zuren gebonden saponinen worden steeds meer via de ontlasting uitgescheiden. Het lichaam is van eigen cholesterol wordt vervolgens gebruikt voor de nieuwe vorming van gal zuren, die het cholesterolgehalte in het bloed verlagen. Door saponinen onoplosbaar cholesterol in de darm te binden, wordt ook het cholesterolgehalte verlaagd
- Flavonoïden behorend tot de polyfenolen - voornamelijk aangetroffen in citrusvruchten, rode druiven, kersen, bessen en pruimen - hebben structurele overeenkomsten met nucleotiden en kunnen daarom DNA-bindingsplaatsen voor actieve kankerverwekkende stoffen maskeren. Ze hebben ook het vermogen om de groei van door DNA beschadigde cellen te voorkomen. Verder flavonoïden hebben een positief effect op de vitale stofstatus. Ze vergroten het effect van vitamine C en co-enzym Q10 met een factor tien, een stabiliserende invloed hebben op de plasmaspiegel van vitamine C en vertragen de consumptie van vitamine E [5.1]. Fenolzuren - vooral te vinden in verschillende koolsoorten, koffie, radijs en volkoren granen - hebben een sterke anti-oxidant effect en kan daarom talrijke inactiveren kanker- het bevorderen van stoffen uit de omgeving, zoals nitrosaminen en mycotoxinen.
- Sulfiden - overvloedig aanwezig in knoflook, uien, bieslook, asperge en sjalotten - vertonen vergelijkbare antikankereffecten als carotenoïden, saponinen en polyfenolen. Ze hebben ook een immuunmodulerend effect en activeren zowel natuurlijke killercellen als celdodende T-lymfocyten om de carcinogenese te stoppen
Belang van groeifactoren
Groeifactoren - groeien factoren - zijn vet of eiwit moleculen die beschermende effecten hebben op het darmslijmvlies. Tot de belangrijkste groeifactoren behoren epidermale groeifactor, neurotensine en insuline-achtige groeifactor [4.2. Deze zijn in staat de vorming van nieuwe cellen en de groei van het darmslijmvlies te stimuleren, wat de opname van voedingsstoffen en vitale stoffen bij patiënten met colitis ulcerosa aanzienlijk verbetert. Bovendien kan als gevolg van celproliferatie de barrièrefunctie van het colonmucosa, die vaak verminderd is bij colitispatiënten, worden geoptimaliseerd, zodat de opname van bacteriën, kiemen en endotoxinen of een overdracht van antigenen van de darmen naar de weefselvocht en portaalbloed wordt grotendeels voorkomen [4. 2.]. Colitispatiënten moeten bijgevolg worden gevoed met aanvullende toedieningen van groeifactoren om de voedings- en algemene toestand te verbeteren door de opname van voedingsstoffen en vitale stoffen te verhogen, de slijmvliesbarrière van de dikke darm te behouden en ontstekingssymptomen van de darmwand te verminderen.
Voedingstherapie bij het in stand houden van milde ziekte van remissie
Als er geen specifieke complicaties aanwezig zijn, wordt een licht, volwaardig dieet gebruikt om de symptoomvrije of symptoomvrije periode in stand te houden [4.2]. In dit geval moeten die voedingsmiddelen, bereidingswijzen en gerechten worden vermeden waarvan de ervaring heeft geleerd dat trigger de typische klachten. Voedselgevoeligheden kunnen inflammatoire darmaandoeningen verergeren. Voedselintoleranties komen in principe vaker voor bij patiënten met inflammatoire darmaandoeningen dan bij gezonde personen. Volgens klinische onderzoeken traden daarna lange symptoomvrije intervallen en lage terugvalpercentages op eliminatie van dergelijke voedingsmiddelen die de symptomen van colitis ulcerosa Met name tarweproducten, melk en zuivelproducten, citrusvruchten, gist, maïs, bananen, tomaten, wijn, en eieren werden geëlimineerd, aangezien deze voedingsmiddelen het vaakst symptomen veroorzaken [4.1. ]. Mensen met colitis moeten regelmatig en langdurig vezelrijk voedsel consumeren, zoals volle granen, rijst, tarwezemelen, haverzemelen, fruit, groenten en peulvruchten. Een hoge vezelconsumptie zorgt voor een hoge aanvoer van vetzuren met een korte keten in de dikke darm. Door de metabolische activiteit en groeisnelheid van de darmflorakunnen acetaat, propionaat en butyraat de slijmvliesbarrière van de karteldarm optimaliseren, die vaak wordt verlaagd bij patiënten met colitis. Vetzuren met een korte keten en een laag moleculair gewicht zijn dus in staat om de ernst van chronische darmontstekingen en het aantal en de ernst van terugvallen te verminderen. Bovenal heeft n-butyraat, als een essentieel energieleverend substraat van het colonmucosa, een positief effect op het beloop van de ziekte colitis ulcerosa. Volgens studies leidt met name de voedingsvezel ispaghula tot een verlichting van de typische symptomen - diarree, opgeblazen gevoel, mucosale afscheiding - bij inactieve colitis ulcerosa.Water-oplosbare voedingsvezels, zoals pectines en planten tandvlees gevonden in fruit, zijn essentieel voor het herstel van de darmfunctie. In vergelijking met onoplosbare vezels hebben ze een nog hogere water-bindend vermogen. Door de darmtransit te verlengen, de frequentie van ontlasting te verminderen, het vasthouden van water te vergroten en het gewicht van de ontlasting te verhogen, gaan oplosbare vezels diarree en dus hoge vocht- en elektrolytverliezen tegen. Het wordt aanbevolen om verfijnd te vermijden koolhydraten grotendeels. Ze bevorderen bacteriële overgroei, verergeren schade aan het darmslijmvlies en verergeren absorptiestoornissen en tekorten aan vitale stoffen [4.1. ] .Uiteindelijk een vezelrijke, suiker-vrije voeding kan het beloop van de ziekte positief beïnvloeden. Bovendien wordt het aantal vereiste chirurgische ingrepen aanzienlijk verminderd
Voedingstherapie bij acute terugval, algemene ondervoeding of specifieke substraatdeficiënties, en na uitgebreide darmresectie
Kunstmatige enterale voeding
Bij ernstige kuren van colitis ulcerosa met ernstige stoornissen in het gebruik van voedingsstoffen en vitale stoffen, darmfistels en algemene ondervoeding of specifieke tekortkomingen in het substraat, is het raadzaam om de patiënt kunstmatige enterale voeding te geven in de vorm van een chemisch gedefinieerde voedingsformule om de darmfunctie te behouden. Daarentegen irriteert een slecht oplosbaar dieet tijdens een acute episode bovendien het inflammatoire darmslijmvlies, waardoor de episode ernstiger wordt en de duur ervan verlengt. Formule-diëten - elementaire of peptide-diëten - worden in sommige gevallen in vloeibare vorm toegediend in een kant-en-klare vloeibare vorm. gevallen via een nasogastrische sonde. Ze bestaan uit een volledig uitgebalanceerd mengsel van mono- of laagmoleculaire nutriënten en vitale stoffen (macro- en micronutriënten) die zonder enzymatische splitsing kunnen worden opgenomen, zoals aminozuren, oligopeptiden, mono-, di- en oligosachariden, triacylglyceriden, vitamines, elektrolyten en sporenelementen De samenstelling van de ingrediënten moet individueel worden aangepast. In tegenstelling tot voedingsgedefinieerde diëten - met 20 tot 35% vet - bevatten chemisch gedefinieerde formule-diëten slechts maximaal 1.5% van de energie als vet. Zo wordt de groei van schimmelmicro-organismen zoals mycoplasma's en mycobacteriën in de darm geremd. Een hoog vetgehalte daarentegen bevordert hun groei en de vorming van antigenen die het darmslijmvlies zowel morfologisch als functioneel kunnen beschadigen. Een vetrijk dieet, vooral rijk aan linolzuur, verhoogt de omzetting in arachidonzuur. Arachidonzuur behoort tot de omega-6-verbindingen en bevordert in hoge concentraties in de darm het optreden van lipideperoxidaties en de vorming van ontstekingsmediatoren - vooral leukotrieen B4 [4.2. ]. Chemisch gedefinieerde diëten hebben daarom een positief effect op het darmslijmvlies. Ze verminderen de doorlaatbaarheid van het darmslijmvlies en de uitscheiding ervan witte bloedcellen met de kruk. Bovendien verbeteren ze de voedingstoestand, omdat ze voldoende voorzien in de verhoogde behoefte aan calorieën en vitale stoffen van de patiënten. De ziekte van Crohn, bij 50-90% kan een tijdelijke vermindering van de ziektesymptomen (remissie) worden bereikt door exclusieve voeding met een elementair dieet. aangezien het terugvalpercentage echter erg hoog is met ongeveer 50%, moeten chirurgische ingrepen worden gezocht om de darmfunctie te herstellen . In dit geval verbetert kunstmatige enterale voeding vóór de operatie het algemeen voorwaarde bij ondervoede patiënten en vermindert het aantal postoperatieve complicaties. Het voldoen aan de vereisten voor energie, voedingsstoffen en vitale stoffen (macro- en micronutriënten) is van aanzienlijk belang, vooral bij kinderen met colitis ulcerosa. Kunstmatige enterale voeding is zeer geschikt voor de behandeling van korte gestalte Enterale voeding heeft de voorkeur boven parenterale voeding vanwege zijn lage Grensverkeer vereisten, lagere complicaties en lagere kosten. Parenterale voeding draagt ook een verhoogd risico op centrale veneuze katheter infecties, waarbij bacteriën de bloedbaan van de patiënt binnendringen via de katheter (katheter-sepsis). Bovendien kan occlusie van de subclavia-ader door een bloedstolsel optreden als gevolg van parenterale voeding
Totale parenterale voeding-orale nutritionele onthouding
Als enterale voeding niet mogelijk is of als het beloop van colitis ulcerosa buitengewoon ernstig is - bloeding die niet op therapie reageert, giftige megacolon - de patiënt moet worden gevoed via veneuze toegang (parenteraal). Op deze manier kan in ongeveer 60% van de gevallen een tijdelijke vermindering van de symptomen van de ziekte (remissie) worden bereikt. Echter, ongeveer 40% van de patiënten in remissie die totaal krijgen parenterale voeding terugval binnen een jaar. Totale parenterale voeding verbetert de voedingstoestand van ondervoede colitispatiënten, wat vooral belangrijk is voor patiënten die op het punt staan een operatie te ondergaan. Bovendien vermindert parenterale voeding het aantal complicaties dat kan optreden tijdens operaties. Kunstmatige enterale of totale parenterale voeding - remmende effecten op chronische ontsteking.
- Verbetering van de voedingstoestand met een positief effect op het beloop van de ziekte.
- Kwantitatieve en kwalitatieve veranderingen in de darmflora
- Vermindering van de belasting van de darm met antigenen, zoals bacteriën, ziektekiemen en endotoxinen.
- Normalisatie van de verstoorde barrièrefunctie van het darmslijmvlies door vermindering van de doorlaatbaarheid van het darmslijmvlies.
- Positieve effecten van "immobilisatie" van de darm
Bijwerkingen van medicatie
Naast malabsorptie kunnen medicijnen die vaak worden gebruikt bij colitis ulcerosa - behandeling om ontstekingen te verminderen of inflammatoire veranderingen in de darmwand te genezen - ook de ontwikkeling van tekorten aan voedingsstoffen en vitale stoffen bevorderen
- Synthetisch geproduceerde steroïden-corticosteroïden, zoals fludrocortison, prednison, prednisolon en methylprednisolon-de opname van calcium belemmeren, fosfor, en zink; de renale uitscheiding van vitamine C, B6 verhogen, kalium, natriumcalcium magnesiumevenals fosfor en verhoog de behoefte aan vitamine D, E, evenals foliumzuur Omdat corticosteroïden als immunosuppressiva hebben een remmend effect op de immuunsysteem, langdurig gebruik schaadt het immuunsysteem aanzienlijk - verhoogde vatbaarheid voor infecties. Bovendien kan er sprake zijn van een verhoging van de bloeddruk, het vasthouden van water, spierverspilling, een verhoogde neiging tot blauwe plekken, acne en stemmingswisselingen
- De substantie sulfasalazine of salazosulfapyridine - wordt gedurende maanden en jaren toegediend bij zowel colitis ulcerosa als De ziekte van Crohn Alleen door de splitsing van salazosulfapyridine door de colonbacteriën, de eigenlijke werkzame stof, mesalazine (5ASA) wordt vrijgegeven. Salazosulfapyridine in het bijzonder remt de opname van vitamine B9 en kan dus bijdragen aan de ontwikkeling van foliumzuurdeficiëntie
- Salicylaten, zoals mesalazine, verlaag de serumspiegels van foliumzuur evenals ijzer. Bovendien verminderen salicylaten de opname van vitamine C en de opname ervan in leukocyten (witte bloedcellen Bijgevolg wordt de vitamine C-spiegel in plasma en in bloedplaatjes (bloedplaatjes) verlaagd en neemt de renale uitscheiding van vitamine C toe.
Methotrexaat is een van de immunosuppressiva. Naast de opname van foliumzuur, het blokkeert de opname van vitamine B12 en verhoogt de zinkbehoefte Colestyramine bindt gal zuur en wordt gebruikt om diarree te behandelen. Dit medicijn draagt bij aan tekorten aan alle vitale voedingsstoffen (micronutriënten) door de opname van vitamine A te verminderen, beta-caroteen, D, E, K, B9 en ijzer. Colestyramine remt ook de opname van de schildklier in de darmen hormonen [5.5].
Colitis ulcerosa - tekort aan vitale stoffen (micronutriënten)
| Vitale stof | Symptomen van een tekort |
| Vitamine A |
Verhoogd risico op
Deficiëntiesymptomen bij kinderen
|
| Bèta-caroteen |
|
| Vitamine D | Verlies van mineralen uit botten - ruggengraat, bekken, ledematen - leidt tot
Symptomen van osteomalacie
Deficiëntiesymptomen bij kinderen
Symptomen van rachitis
|
| Vitamine E |
Deficiëntiesymptomen bij kinderen
|
| Vitamine K | Bloedstollingsstoornissen die leiden tot
Een verminderde activiteit van osteoblasten leidt tot.
|
| B-groep vitamines, zoals vitamine B1, B2, B3, B5, B6. | Stoornissen in het centrale en perifere zenuwstelsel leiden aan.
Deficiëntiesymptomen bij kinderen
|
| Foliumzuur | Mucosale veranderingen in de mond, de darm en het urogenitale kanaal leiden tot
Bloedbeeldstoornissen
Een verminderde vorming van witte bloedcellen leidt tot de
Verhoogde homocysteïnespiegels verhogen het risico op
Neurologische en psychiatrische aandoeningen, zoals.
Symptomen van deficiëntie bij kinderen Verstoringen in de DNA-synthese - beperkte replicatie - en verminderde celproliferatie verhogen het risico op
|
| Vitamine B12 |
Bloedbeeld
Maag-darmkanaal
Neurologische aandoeningen
Psychische stoornissen
|
| Vitamine C |
Zwakte van bloedvaten leidt tot
Carnitine-tekort leidt tot
Deficiëntiesymptomen bij kinderen
Verhoogd risico op vitamine C-deficiëntieziekte - Ziekte van Möller-Barlow bij zuigelingen met symptomen zoals.
|
| Calcium | Demineralisatie van het skeletstelsel verhoogt het risico op
Verhoogd risico op
Deficiëntiesymptomen bij kinderen
Symptomen van rachitis
Extra vitamine D-tekort leidt tot
|
| Magnesium | Verhoogde prikkelbaarheid van spieren en zenuwen leidt tot
Verhoogd risico op
Deficiëntiesymptomen bij kinderen
|
| Natrium |
|
| Kalium |
|
| Chloride |
|
| Fosfor |
Ziekte van de zenuwen, die informatie transporteren tussen de centrale zenuwstelsel en theMuscles leidt naar.
Deficiëntiesymptomen bij kinderen
Symptomen van rachitis
|
| Strijkijzer |
Symptomen van een tekort bij kinderen
|
| zink | In plaats van zink wordt het giftige cadmium geïntegreerd in de biologische processen, wat resulteert in
leidt.
Metabole stoornissen, zoals.
Deficiëntieverschijnselen bij kinderen Lage zinkconcentraties in plasma en witte bloedcellen veroorzaken
|
| Selenium |
Verhoogd risico op
Deficiëntiesymptomen bij kinderen
|
| Koper |
Metabole stoornissen in koper
Deficiëntiesymptomen bij kinderen
|
| Mangaan | Meer dan 60 enzymen- inclusief decarboxylasen, aminopeptidasen, hydrolasen en kinasen - worden geactiveerd door mangaan of bevatten het sporenelement als een component. Mangaangebrek resulteert in verminderde activiteit van de enzymen, wat leidt tot
kan leiden tot. |
| Molybdeen |
|
| Essentiële vetzuren - omega-3 en 6 verbindingen. |
Deficiëntiesymptomen bij kinderen
|
| Hoge kwaliteit Eiwit |
|
| Aminozuren, zoals glutamine, leucine, isoleucine, valine, tyrosine, histidine, carnitine |
|
| Secundaire plantaardige stoffen, zoals carotenoïden, saponinen, sulfiden, polyfenolen. |
Onvoldoende bescherming tegen
Vrije radicalen leiden tot
Verhoogd risico op
|
| Voedingsvezels | Verhoogd risico op
|
