Synoniemen
Adamsappel, glottis, strotklepje, laryngitis, keelkanker, kroep, pseudokroep Medisch: strottenhoofd
Algemene informatie
Het strottenhoofd verbindt de keelholte met de luchtpijp. Het wordt voornamelijk gebruikt voor ademhaling en stemvorming. Het is ook betrokken bij het slikproces en werkt als een klep om te voorkomen dat voedsel en drank de diepere luchtwegen binnendringen.
Bij mannen komt het strottenhoofd na de puberteit naar voren als de "Adams appel”En zorgt voor een diepere stem. EEN hoesten reflex wordt geactiveerd wanneer een vreemd lichaam het strottenhoofd binnendringt. Hier ondersteunt het strottenhoofd de vorming van een sterke luchtstroom zodat het vreemde lichaam naar buiten kan worden getransporteerd.
Anatomie en functie
Het strottenhoofd bestaat uit verschillende kraakbeenderen, die steeds meer worden omgezet in botten op hoge leeftijd. Het bestaat uit de volgende delen van kraakbeen: Om klinische en functionele redenen is het strottenhoofd verdeeld in drie niveaus: Het kraakbeen is verbonden door verschillende ligamenten en spieren en is daarom mobiel. Om functionele redenen is het strottenhoofd weer opgedeeld in verschillende spiergroepen:
- Schildkraakbeen (Cartilago thyroidea)
- Ringkraakbeen (Cartilago cricoidea)
- Stellair kraakbeen (Cartilago arytaenoidea, ary kraakbeen)
- Epiglottis
- Supraglottische ruimte (vestibulum laryngitis)
- Glottischer Raum (Glottis, Rima glottidis)
- Subglottische ruimte
- Stembanden tensoren: M. cricothyroideus, M. vocalis
- Opener van de glottis: M. cricoarytaenoideus posterior
- Sluitspieren van de glottis: M. cricoarytaenoideus lateralis en M. arytaenoideus transversus
- Keel
- Schildkraakbeen van het strottenhoofd
- Schildklier
- Luchtpijp (luchtpijp)
Taken
Bij inademing stroomt lucht door het strottenhoofd nadat het de nasopharynx heeft verlaten voordat het de luchtpijp binnengaat. Wanneer ademhaling naar buiten stroomt de lucht door het strottenhoofd in de tegenovergestelde richting. Het strottenhoofd is dus het bovenste deel van de luchtwegen die de chymus niet kan bereiken tijdens het slikken.
Bovendien wordt de lucht die tijdens het uitademen langsstroomt, gebruikt om de stembanden te maken (de stembanden zijn delen van de stembanden) trillen, waardoor een gemoduleerde toon ontstaat. Hierdoor kunnen we spreken. Boven het strottenhoofd is de strotklep, dat het strottenhoofd en dus de luchtwegen sluit en beschermt bij inslikken.
Het strottenhoofd is een ingewikkeld orgaan, dat voornamelijk bestaat uit bindweefsel, ligamenten, spieren en kraakbeen. Het flexibele kraakbeen dient voornamelijk ter bescherming van de gevoelige luchtwegen en stembanden, maar bepaalt ook belangrijke kenmerken van de stem. De stembanden zijn bevestigd aan speciaal kraakbeen.
Deze werken als stelschroeven en maken dus vooral een verandering in de toonhoogte van de stem mogelijk. Wanneer ademhalingis het strottenhoofd het bovenste deel van de luchtwegen die uitsluitend voor lucht zijn gereserveerd. De lucht die u inademt moet altijd door de stembanden bij het passeren van het strottenhoofd.
Deze opening wordt daarom groter tijdens normaal ademen. Bij verschillende ziekten zoals keelontsteking stembanden kan opzwellen en luchtdoorgang bemoeilijken. Dit wordt merkbaar als heesheid.
Ook het gevoel een brok erin te hebben de keel kan worden veroorzaakt door een zwelling van de stemplooien of een algemene vernauwing van het strottenhoofd. Bij het inslikken, de luchtwegen moet worden beschermd tegen de chymus. Het strottenhoofd wordt naar voren en naar boven getrokken door de nek spieren.
Dit is ook van buitenaf duidelijk zichtbaar als een beweging van het schildkraakbeen. Als gevolg hiervan is het strotklep vouwt over het strottenhoofd en sluit het, wat verder voorkomt dat voedselbrij de luchtwegen binnendringt. Als dit niet lukt, wordt het voedsel doorgeslikt.
Ingeslikt voedsel komt in de luchtwegen en kan het blokkeren, waardoor een ernstig irritatie van de keel. Dit is meestal voldoende om de luchtwegen vrij te maken. Als dit niet het geval is, kan het nodig zijn om krachtig op de rug te tikken, evenals in extreme gevallen de Heimlich-manoeuvre.
Het strottenhoofd bevat de twee stembanden, die deel uitmaken van de stemplooien. Ze dienen de stemgeneratie met de mens. Bij het spreken zijn de stemplooien bijna gesloten en gespannen.
Door voorbijstroomende lucht worden ze in trilling gebracht, vergelijkbaar met een gitaar. Dit zorgt voor een geluid. De hoogte kan worden gevarieerd door de spanning van de stemplooien. Bovendien wordt de toon verder gemoduleerd in de mond-neus--keelgebied, waardoor de verschillende klinkers ontstaan. Medeklinkers daarentegen worden vaak geproduceerd zonder de tussenkomst van het strottenhoofd. Hierbij tellen bijvoorbeeld sibilanten als S en Z of een slag van de tong at het gehemelte zoals bij de D, T en G.
