Balance

Synoniemen

Vestibulair apparaat, vestibularis-orgaan, vestibulair orgaan, vestibulair evenwicht, bewegingscoördinatie, duizeligheid, vestibulair orgaanfalen

Definitie

Balans in de zin van het vermogen om te balanceren wordt gedefinieerd als het vermogen om het lichaam en / of lichaamsdelen in balans te houden of tijdens bewegingen weer in balans te brengen. Het evenwichtsorgaan wordt gebruikt om lineaire versnelling en rotatieversnelling te meten. De maculae zijn verantwoordelijk voor het meten van lineaire versnellingen en voor het registreren van afwijkingen van de hoofd van de verticaal.

Dit werkt met behulp van het statolietmembraan, omdat de statolieten een grotere traagheid hebben in vergelijking met de omringende endolymfe. Als resultaat wordt de endolymfe afgebogen met de trilharen van de haar cellen tijdens bewegingen, maar het statolith-membraan blijft achter. Door deze afbuiging van de trilharen worden ze opgewonden door ionenkanalen te openen (natrium, kalium, calcium) en op deze manier kan een zenuwimpuls worden gegenereerd en doorgegeven aan de hersenen.

De cristae van de bogen nemen de registratie van de rotatieversnelling over. Ook hier speelt traagheid een rol als meetmechanisme. De cupula gedraagt ​​zich minder traag dan de endolymfe eromheen.

Wanneer de hoofd roteert, zorgt de traagheid van de endolymfe in de halfcirkelvormige kanalen ervoor dat deze achter blijft op de cupula, wat resulteert in relatieve beweging met afbuiging van de trilharen van de sensorische cellen. Deze stimulus triggert hetzelfde transmissiemechanisme als reeds beschreven voor de maculae. Uiteindelijk wordt de meting van deze versnellingen gebruikt om ze te verrekenen met andere informatie zodat enerzijds het evenwicht kan worden gehandhaafd en anderzijds een object kan worden gefixeerd tijdens hoofd bewegingen en dus een constante optische indruk kan worden verkregen.

Dit laatste wordt de vestibulo-oculaire reflex genoemd, die wordt gebruikt voor ruimtelijke oriëntatie. Dit vereist de interactie van oogspieren voor compenserende oogbewegingen, van nek spieren voor compenserende veranderingen in de nekpositie, en van het orgaan van evenwicht. Het geheel maakt de onderlinge verbinding van de afzonderlijke componenten in de centrale mogelijk zenuwstelsel (hersenen, hersenstam, spinal cord) zoals hierboven beschreven.