Synoniemen
Shot bite, bit sluiting
Definitie
Occlusie is de positie van de onderste rij tanden ten opzichte van de bovenste rij in de laatste beet, of eenvoudiger, de beet tussen de boven- en onderkaak. Bij de laatste beet komen de rijen tanden samen in de occlusale positie en vormen het occlusievlak. In de rustpositie raken de tanden elkaar echter niet, maar gaan ze 1-2 mm uit elkaar staan (statische occlusie).
Tijdens occlusie komt elke tand niet direct in contact met de tegenoverliggende tand, maar heeft in plaats daarvan contact met twee tanden (antagonisten) van de tegenoverliggende kaak, waarnaar de druk wordt verdeeld (dynamische occlusie). De knobbels en kuiltjes (fissuren) op het tandoppervlak zorgen ervoor dat de tanden hun optimale positie vinden. Omdat de bovenste snijtanden breder zijn dan de onderste, is de bovenste rij tanden een halve tandbreedte naar achteren verschoven.
Tijdens het kauwen glijden de rijen tanden over elkaar. Deze beweging heet articulatie, met de hoektand het overnemen van de begeleiding (hondenbegeleiding). Bij normale occlusie is de lip sluitlijn vormt een rechte lijn met het occlusievlak. De tandtechnicus moet hiermee als referentiepunt rekening houden bij het vervaardigen van een volledig kunstgebit.
Occlusiestoornissen
Een occlusale aandoening wordt gedefinieerd als een verkeerde positie van de kaken ten opzichte van elkaar. Er zijn verschillende oorzaken waarbij normale occlusie niet langer gegarandeerd is. Dit kan zich uitstrekken tot individuele tanden of zelfs het geheel tandstelsel.
Een te hoge vulling, kroon, brug of uitgetrokken tanden die niet zijn vervangen, kunnen leiden tot occlusieproblemen. Ook laten alle positionele afwijkingen zoals kruisbeet, openbeet of geforceerde beet geen normale occlusie toe. In de standaard tandstelsel, alle posterieure tanden zijn gelijkmatig met elkaar in contact, terwijl het kaakgewricht neemt een centrische, evenwichtige positie in.
Als de stand van de tanden echter afwijkt van de norm - bijvoorbeeld door het inbrengen van een kroon / brug of een tandverplaatsing - leidt dit tot een verkeerde belasting van het systeem. Individuele tanden worden dan onderworpen aan overmatige belasting, terwijl andere helemaal niet worden belast. Deze eenzijdige belasting leidt tot een verkeerde positie in het gewricht, wat bij sommige mensen als ernstig wordt opgemerkt pijn.
Deze pijn heeft niet alleen invloed op het gewricht zelf, maar op het hele kauwsysteem. Omdat de kauwspieren ook verkeerd worden belast, worden spanning en pijn kan zich zelfs uitstrekken tot in de rugspieren. Het kauworgaan is een zeer complex systeem, daarom moeten problemen hier serieus worden genomen om blijvende schade te voorkomen.
