Prostaat

Synoniemen

prostaatklier, prostaatkanker, prostaatvergroting

Functie van de prostaat

De prostaatklier is een klier die een afscheiding produceert die vrijkomt in de urinebuis tijdens ejaculatie (ejaculatie) en dus naar buiten. De prostaatafscheiding vormt ongeveer 30% van de zaadvloeistof. De pH-waarde van de afscheiding is ongeveer 6.4 en is daardoor iets basischer dan het zuurgehalte in de vagina.

De prostaatafscheiding vergroot dus de kans op sperma overleven in de zure vaginale omgeving. De prostaatafscheiding bevat ook andere stoffen die een effect hebben op de beweeglijkheid van de sperma en maak het ejaculaat in het algemeen dunner. De laatste stof, die de dunne vloeistof van het ejaculaat aantast, is het zogenaamde prostaatspecifieke antigeen (PSA), dat ook in de bloed voor diagnostische doeleinden.

Waar zoek je naar dit orgel, dat op een gehalveerde appel lijkt en zoveel mannen zorgen baart? Om de anatomische positie bij mannen op een begrijpelijke manier te verklaren, is een inleiding in de structuur van het bekken noodzakelijk. Het bekken (bekken) lijkt op een trechter die naar voren leunt.

Naar de bovenkant (craniaal) gaat het zonder scheiding in de buikholte. De onderste (caudale) nauwe opening van het bekken (de trechter) wordt afgesloten door spieren en bindweefsel, waarvan de eenheid de ‘bekkenbodem“. Dit is het gebied waar een deskundige de prostaatklier verwacht.

De prostaatklier bevindt zich precies tussen hem en de urinewegen blaas (vesica urinaria), waarbij de kastanjeachtige vorm zich om het mannetje wikkelt urinebuis als een ring. Dit kan worden voorgesteld alsof een gebalde vuist (prostaatklier) een rietje omklemt (urinebuis). Direct boven de prostaat, de blaas vindt zijn plaats onder de ingewanden van het bekken.

Hierdoor ondersteunt de prostaat de nek van de blaas en dus de natuurlijke sluiting van de blaas. Naast (lateraal) en onder (caudaal) de prostaat ligt de bekkenbodem, die het gedeeltelijk penetreert met zijn punt, terwijl de basis, zoals hierboven vermeld, boven de blaas ligt. Verder is de prostaatklier bereikbaar via het perineum, zowel operatief als voor massage.

Daarnaast is het van het grootste belang om te weten wat er voor en achter de prostaat ligt. Daarvoor is het "Ligamentum puboprostaticum", een klein ligament dat aan de schaambeen (Os pubis, deel van het heupbeen). Daarachter zit echter de veel belangrijkere positionele relatie met het uiteinde van het maagdarmkanaal, de rectum.

Slechts een dun bindweefsel huid (Fascia rectoprostatica) staat tussen hen in. Dit maakt het mogelijk om de prostaat te palperen (palperen) vanuit de rectum, om het mee te visualiseren ultrageluid (Transrectale echografie, TRUS) en om te opereren. Veranderingen in de meestal grove, uitpuilende elastische samenstelling met een glad en egaal oppervlak ontsnappen meestal niet aan de vingers van een ervaren arts.

Deze procedure wordt 'digitaal rectaal onderzoek' (DRU) genoemd. Uitgerust met de kennis van de locatie van deze klier, benaderen we zijn functie. Hoe komt de afscheiding van de prostaat op zijn plaats van actie en waarvoor hebben we het eigenlijk nodig?

Om deze vraag te kunnen beantwoorden, moeten we eerst het productie- en drainagesysteem van het mannelijk sperma verduidelijken. Het vers verkregen ejaculaat heet "sperma”En bestaat uit cellen, het“ sperma ”(synoniem met spermatozoa, enkelvoudig spermatozoön) en de zaadvloeistof. Terwijl de cellulaire componenten afkomstig zijn van de testikels (testis), wordt de vloeistof voornamelijk verkregen uit de bijkomende geslachtsklieren, waartoe ook de prostaat behoort.

De spermatozoa (sperma) zijn bekend uit alledaagse voorstellingen: meestal melkachtig wit met een kleintje hoofd en lange, beweegbare staart (flagellum), de spermatozoa fladderen door de meest uiteenlopende scenario's. In de hoofd ze dragen het mannelijke genetische materiaal in de vorm van 13 chromosomen (halve (haploïde) chromosoomset), om te versmelten met een vrouwelijke eicel (eicel) naar nieuw leven in het theoretisch ideale geval. Bij mogelijk gecompliceerde regulering worden spermatozoa aangemaakt in de testikels en komen ze het spermakanaal (ductus deferens) binnen via de kanalen van de bijbal.

Samen met tal van andere structuren vormt dit de zaadstreng (funiculus spermaticus), die uiteindelijk door het bekende lieskanaal (Canalis inguinalis) op onze buikwand gaat. Later ontmoet het zaadkanaal in de prostaat het centrale kanaal van de blaasjesklier (Ductus excretorius). Na eenwording wordt het nieuwe vat simpelweg het “injectiekanaal” (Ductus ejaculatorius) genoemd, dat uitkomt in het deel van de urethra dat wordt omgeven door de prostaat (Pars prostatica urethrae). Daar eindigt het sproeikanaal op een kleine verhoging, de baanbrekende heuvel (Colliculus Seminalis).

Direct naast de zaadheuvel leiden de talrijke kanalen van de prostaatklier, die de prostaatafscheiding afvoeren, naar de urethra. De urethra dringt nu door de tweede laag van de bekkenbodem (diafragma urogenitale) en loopt in de penis tot aan de opening bij de eikel. Als de prostaat van buitenaf wordt bekeken, is deze vaak verdeeld in lobben.

De rechter en linker lobben (Lobus dexter et sinister) zijn verbonden door een centrale lob (Isthmus prostatae, Lobus medius). In de geneeskunde bevat elke volledige beschrijving van een orgaan een verwijzing naar de organisatie van de bloed en weefselvocht schepen en de zenuwbanen. Bloed levering en weefselvocht drainage van de prostaatklier is het gevolg van de verbinding met schepen van de blaas en rectum.

De zenuwen die de prostaatklier bereiken, zijn voornamelijk afkomstig van de zogenaamde "autonome zenuwstelsel“. Ze controleren hun activiteit en de verkorting (samentrekking) van de lokale spieren (zie hieronder), maar zijn niet in staat om pijn in het bewustzijn van de man. Hier is parallel aan het voorhoofd een incisie gemaakt (frontale incisie): de prostaatklier omsluit de urethra.

In de urethra puilt een heuvel uit in het inwendige, de zaadheuvel. Op deze heuvel eindigt een klein kanaal met het voorlopige sperma uit elke helft van het lichaam. Direct naast de zaadheuvel leiden de talrijke uitscheidingskanalen van de prostaat naar de urethra!

• Blaas
• Urinebuis
• Prostaat
• Zaadheuvel met de twee openingen van de sproeikanalen
• Prostaatuitscheidingskanalen