Controle onderzoeken - Wat u erover moet weten

Wat zijn controle-examens?

De controle-onderzoeken omvatten verschillende onderzoeken door de huisarts, die dienen om veel voorkomende ziekten vroegtijdig op te sporen. De controle examens worden betaald door de volksgezondheid verzekering vanaf de leeftijd van 35 jaar en worden daarna om de twee jaar vergoed. Naast een uitgebreide anamnese, dat wil zeggen een consult met de arts, komen ook veel verschillende onderzoeken aan bod. Deze worden hieronder voor u opgesomd en uitgelegd.

Het lichamelijk onderzoek

Na een uitgebreid medisch consult, waarin onder meer de medische geschiedenis en volksgezondheid risicofactoren worden verduidelijkt, een compleet fysiek onderzoek wordt uitgevoerd. Alle orgaansystemen zoals de hart-, longen, buik en zenuwstelsel worden grondig onderzocht. De dokter volgt een vast schema.

Eerst wordt een visuele inspectie van het betreffende lichaamsgebied uitgevoerd. Vervolgens worden de verschillende lichaamsstructuren nader beoordeeld door middel van een palpatie- en tikonderzoek. Vooral bij het onderzoeken van de zenuwstelsel, er zijn veel tests die gemakkelijk uit te voeren zijn, maar ze zijn erg zinvol.

De achtergrond van deze onderzoeken is dat pathologische veranderingen vroegtijdig opgespoord en vervolgens gestructureerd geobserveerd moeten worden. Tijdens de visuele inspectie let de arts ook op het uiterlijk van de huid. Als een verlengde fysiek onderzoek, de BMI (Body Mass Index) wordt berekend, die is opgebouwd uit lichaamsgewicht en lengte en een goede parameter is voor het verloop van de ziekte.

Luisteren naar de hart- en longen is formeel onderdeel van de fysiek onderzoek. Dit eenvoudige onderzoek kan belangrijke informatie opleveren over mogelijke ziekten, daarom wordt het hier apart gepresenteerd. Bij het luisteren naar de hart-, dat in de technische taal auscultatie wordt genoemd, alle vier hartkleppen worden samen en dan individueel beluisterd.

De stethoscoop kan worden gebruikt om te beoordelen of afzonderlijke ventielen niet meer volledig en dus sluiten bloed stroomt in de verkeerde richting (insufficiëntie) of dat de kleppen niet meer goed openen (stenose). Beide leiden tot een verhoogde belasting van het hart. Verder worden de halsslagaders ook gecontroleerd om conclusies te kunnen trekken over pathologische veranderingen in het hart of de halsslagaders zelf.

Het luisteren naar de longen vindt op verschillende plaatsen plaats. Met dit onderzoek kan worden vastgesteld of de long is volledig uitgevouwen. Bij dit onderzoek is het belangrijk om altijd de rechter en linker longen te vergelijken.

Opvallende geluiden wanneer ademhaling in en uit geven een aantal ziekten aan. Bijvoorbeeld, longontsteking zou een fijn ratelend geluid veroorzaken. De meting van bloed druk maakt deel uit van elk controle-onderzoek, omdat het gemakkelijk en snel is uit te voeren en informatie geeft of het bloeddruk binnen het normale bereik valt of daarvan afwijkt.

Bij het meten bloed druk, wordt een armmanchet eerst elektronisch of handmatig opgeblazen totdat deze de bloedstroom in de arm volledig onderdrukt slagader. Vervolgens komt er langzaam lucht uit de manchet en worden twee waarden bepaald, die vervolgens worden gegeven als systolische en diastolische waarden. De systolische waarde wordt eerst gegeven en gescheiden van de diastolische waarde door een diagonale snede.

De eenheid is millimeter kwik (mmHg). Een normaal bloeddruk is ongeveer 120/80 mmHg. EEN bloeddruk van 140/90 mmHg of hoger wordt hypertensie genoemd.

Het is belangrijk dat de bloeddruk in rust wordt gemeten. Voor het meten dient u daarom 10 minuten stil te zitten, anders kunnen de waarden worden vervalst. Onbehandeld hoge bloeddruk kan aanzienlijke late schade aan verschillende organen veroorzaken, daarom kan aanpassing van de bloeddruk door middel van veranderingen in levensstijl en mogelijk medicatie nodig zijn. Tijdens de bloeddrukmeting kan ook de polsslag worden gemeten en worden bepaalde kenmerken en kwaliteiten van de pols geregistreerd.