Kraaienoog, lichte doorn Medisch: ClavusKlavus
Een hoornvlies is een groei van het hoornvlies (hyperkeratose). Dit is meestal rond en tussen de 5 en 10 millimeter groot. In het midden bevindt zich een meestal gelige doorschijnende hoornachtige wig (die het ‘oog’ vertegenwoordigt), waarvan de punt in de diepte is gericht en die kan leiden tot pijn door druk uit te oefenen op het dieper liggende weefsel.
Hoe dieper deze uitloper is, hoe pijnlijker de maïs meestal is. De vorming van eelt wordt veroorzaakt doordat het corresponderende lichaamsdeel zich beter probeert te beschermen tegen invloeden van buitenaf door een dikkere, hardere huid. De meest voorkomende trigger is chronische druk of wrijving, vooral op de huid dicht bij het bot.
In principe kunnen likdoorns zich op elk deel van het lichaam ontwikkelen, maar voeten of tenen hebben de voorkeur. Op de voetzool (zogenaamde plantaire clavi) ontwikkelen ze zich meestal nabij de koppen van de middenvoetsbeentjes. Op de tenen worden likdoorns vaak bij de teen aangetroffen gewrichten (dorsale of digitale clavi).
Likdoorns komen in de regel niet verder volksgezondheid risico en worden daarom meestal alleen behandeld als er een verhoogd risico is op het ontstaan van complicaties of als ze een uitgesproken gevoel van ongemak bij de patiënt veroorzaken. Omdat de verdikking van het hoornvlies vaak erg lijkt op een vogeloog, is deze verandering sinds de 16e eeuw bekend onder de naam koren- of kraaienoog. De naam lichtdoorn komt van het feit dat het een dood weefsel is.
Vrouwen hebben iets vaker last van likdoorns dan mannen. Dit komt doordat ze de neiging hebben om ongeschikt schoeisel te dragen en daardoor hun voeten en tenen aan onnodige belasting blootstellen. Bovendien kunnen patiënten met suikerziekte mellitus of problemen met de bloedsomloop hebben een verhoogd risico op likdoorns.
De basis voor de ontwikkeling van een korenoog is de aanhoudende wrijving of chronische druk op een bepaald deel van het lichaam. Hoe sterker en langer deze factoren aanhouden, hoe groter de kans dat ze tot verhoorning leiden. Dit komt door het feit dat bepaalde cellen van de buitenste huidlaag van de opperhuid (zogenaamde corneocyten) een groter aantal hoornvliezen vormen op het getroffen gebied om zichzelf tegen de extra druk te beschermen.
De meest voorkomende oorzaken van dergelijke druk zijn onjuist, dwz meestal te strak, schoeisel, verkeerde plaatsing van voeten of tenen of uitstekende botten or gewrichten. Andere orthopedische eigenaardigheden zoals artrotisch veranderd gewrichten of eigenaardigheden zoals een platte of uitlopende voet kunnen de ontwikkeling van een maïs verder bevorderen. Daarnaast zijn een vrijwel oneindig aantal andere factoren potentiële triggers, zoals sommige sporten, het (regelmatig, langdurig) bespelen van een muziekinstrument of gameconsole enzovoort.
Een korenoog in het midden vingerkan bijvoorbeeld eenvoudig worden veroorzaakt door veel te schrijven en daardoor een bepaald deel van de vinger gedurende lange tijd bloot te stellen aan de druk van het schrijfinstrument. Vooral tussen de tenen, slecht ventilatie en / of onvoldoende droging kan ook leiden tot zachte maïs. Deze zijn vaak bijzonder pijnlijk.
In zeldzame gevallen eelt vorming treedt zelfs op zonder dat het gebied wordt blootgesteld aan verhoogde wrijving of druk. Dan is het mogelijk dat de hyperkeratose werd veroorzaakt door een andere ziekte (bijvoorbeeld door syphilis of lepra), het gevolg is van vergiftiging (bijvoorbeeld door arseen) of het gevolg is van een virale infectie. In de regel, dwz een ongecompliceerde verhoorning zonder complicaties, is het enige symptoom vaak de cosmetische verandering van een specifiek, goed gedefinieerd deel van de huid.
Dit gaat echter vaak gepaard met meer of minder ernstige pijn. Dit kan worden verklaard door het feit dat de centrale hoornvormige wig in de loop van de tijd diepere en diepere huidlagen doordringt en uiteindelijk vrije zenuwuiteinden ontmoet en irriteert, wat als pijnlijk wordt ervaren. Vanwege de pijnkan de patiënt het moeilijk of zelfs onmogelijk vinden om te lopen en kan hij min of meer beperkt zijn in verschillende dagelijkse activiteiten, altijd afhankelijk van de locatie van het hoornvlies. een langdurige irritatie kan leiden tot ontstekingsreacties tegen de hoornwig, wat indruk maakt op de typische afweerreacties op vreemde lichamen, inclusief de symptomen van roodheid en pus vorming.
Bij diabetici of bij mensen die om andere redenen aan neuropathie lijden, wordt het pijngevoel afgezwakt, wat op het eerste gezicht praktisch lijkt, aangezien de pijn die ontstaat veel zwakker of zelfs helemaal niet wordt opgemerkt. Omdat een maïs echter pas heel laat opgemerkt kan worden, bijvoorbeeld wanneer het al in een vergevorderd stadium is, kan het meer ernstige veranderingen veroorzaken, zoals de ontwikkeling van een fistel or zweer. Soms kunnen er ook problemen ontstaan door opeenhoping van infecties, die uiteindelijk kunnen leiden tot diabetes gangreen (brandwond).
Likdoorns komen vaak voor tussen de tenen. De reden hiervoor is dat de ruimte tussen de tenen erg smal is. Hierdoor wrijven de tenen keer op keer tegen elkaar.
Het verschilt van persoon tot persoon hoeveel de wrijving op de tenen is. In het ideale geval is er vrijwel geen wrijving tussen de tenen. Verkeerde positionering van de tenen leidt vaak tot blijvende drukpunten.
Op deze drukpunten zijn likdoorns de meest voorkomende oorzaak. Maar ook een generaal verkeerde voetpositie kan onnatuurlijke wrijving tussen de tenen veroorzaken. Als er zich een keer een maïs heeft ontwikkeld in het gebied tussen de tenen, dan moet symptomatisch, maar ook de oorzaak worden behandeld.
Het verwijderen van de bestaande maïs kan worden gedaan met crèmes, tincturen en speciale pleisters. Omdat het gebied tussen de tenen moeilijk te behandelen is, moet worden overwogen om professionele voetverzorging te gebruiken. Vooral tussen de tenen kunnen likdoorns erg pijnlijk zijn.
