cardiomyopathie

Synoniemen

Myocardiale ziekte, cardiomyopathie Cardiomyopathie is een van de ziekten van de hart- spieren die niet noodzakelijk worden veroorzaakt door een onderaanbod van bloed aan de hart-, klep defecten of pericarditis. Bij cardiomyopathie is de hart- spier is voornamelijk beschadigd en als gevolg daarvan kan de hartfunctie verminderd zijn. De disfunctie is meestal het gevolg van een structurele verandering in het hart, waarbij het hart groter wordt en niet voldoende kan samentrekken om voor voldoende ejectie te zorgen.

Het hart kan ook dikker worden, wat betekent dat dat niet genoeg is bloed kan in het ventrikel stromen. Het resultaat van een of beide structurele veranderingen kan worden genoemd hartfalen, waar het bedrag van bloed gepompt is niet voldoende om de organen adequaat te voeden. De hersenen en vooral de longen hebben hier last van.

De WHO (World Gezondheid Organisatie) onderscheidt 5 vormen van cardiomyopathie. Hypertrofische obstructieve cardiomyobathie (HOCM), restrictieve cardiomyopathie (RCM), gedilateerde cardiomyopathie (DCM), rechterventrikelcardiomyopathie en cardiomyopathieën waarvan de oorzaak onbekend of niet-geclassificeerd is. Daarnaast wordt onderscheid gemaakt tussen primaire en secundaire cardiomyopathieën.

Primaire cardiomyopathieën zijn ziekten die uitsluitend in de hartspier voorkomen, terwijl secundaire cardiomyopathieën het gevolg kunnen zijn van een bestaande ziekte. Hypertrofische obstructieve cardiomyopathie is een ziekte van de hartspier waarbij de spieren van de linker hartkamer verdikken (hypertrofie), vooral het ventriculaire septum. Omdat het uitstroomkanaal van de linker hartkamer bevindt zich hier ook, er is een obstructie vanwege de toegenomen spiermassa.

Deze uitstroomobstructie kan uiteindelijk klinische symptomen veroorzaken. Bij restrictieve cardiomyopathie wordt het spierweefsel verstijfd en verhindert zo dat het hart tijdens de ontspanning fase. De eigenlijke pompfunctie wordt hier niet verstoord.

In dit geval mist het hart alleen het benodigde bloedvolume. Gedilateerde cardiomyopathie is een ziekte van de hartspier waarbij de linker-, rechter- of beide hartkamers verwijden. Door de pathologische verwijding van de hartkamers kan het hart niet effectief genoeg samentrekken om het bloed in de bloedsomloop te transporteren.

Rechter ventrikel cardiomyopathie wordt gekenmerkt door een afbraak van de spiercellen in de rechter hartkamer. Deze worden dan geleidelijk vervangen door vetcellen en / of bindweefsel cellen en het hart verliest belangrijke functionele spiercellen. Niet-geclassificeerde cardiomyopathieën omvatten hartspieraandoeningen die zeer zeldzaam en moeilijk te onderscheiden zijn van de meer algemene cardiomyopathieën.