Biopsie

Definitie - Wat is een biopsie?

Biopsie verwijst naar het verwijderen van weefsel, de zogenaamde "biopsie", uit het menselijk lichaam bij klinische diagnostiek. Het wordt gebruikt om de verwijderde celstructuren onder de microscoop te onderzoeken. Hierdoor kunnen aanvankelijke vermoedelijke diagnoses van mogelijke ziekten met zekerheid worden bevestigd.

De biopsie wordt door de behandelende arts op verschillende manieren uitgevoerd. Een naald wordt in het weefsel gestoken dat van buitenaf moet worden onderzocht om een ​​weefselmonster te verkrijgen. Het meest voorkomende type biopsie is de fijne naaldbiopsie.

Het wordt voornamelijk gebruikt om cellen uit te halen interne organen en tumoren. Hoewel de methode erg zacht en pijnloos is, kunnen enkele duizenden cellen worden verkregen door een lichte negatieve druk uit te oefenen. Klassiek wordt een fijne naaldbiopsie gebruikt schildklierbiopsie.

Andere biopsie-opties zijn onder meer curettage (schraapt het baarmoeder na a miskraam), ponsbiopsie, incisiebiopsie en vacuümbiopsie. Naast deze zijn er tal van andere technieken om een ​​biopsie uit te voeren. Ook is een invasieve biopsie mogelijk, waarbij vooraf een huidincisie wordt gemaakt om het te onderzoeken gebied beter toegankelijk te maken.

Review

Het woord biopsie vertaald uit het Grieks betekent: leven zien (Bios = leven; Opsis = zien). Het biedt een middel om een ​​betrouwbare diagnose te stellen na een vermoedelijke klinische diagnose. Nadat de eigenlijke biopsie is uitgevoerd, ontvangt een patholoog de weefselmonsters.

De patholoog onderzoekt de cellen onder de microscoop en kan dan uitspraken doen of het weefsel gezond of ziek is. Deze tak van de geneeskunde staat bekend als "pathohistologie". Voor veel ziekten van de interne organenis een biopsie zinvol, vooral als tumorziekten worden vermoed.

Alleen een biopsie kan met zekerheid vaststellen of de tumor goedaardig of kwaadaardig is. Aan de hand van de fijne weefselcelstructuren herkent de patholoog niet alleen of de cellen van het orgaan gezond zijn, maar ook om welke vormen van verandering het gaat en van welk orgaan ze oorspronkelijk afkomstig zijn. In het bijzonder in het geval van metastasen van kwaadaardige tumoren in andere organen kan de originele tumor worden bepaald door middel van een biopsie.

Welke vormen van biopsie zijn er?

Er zijn een aantal verschillende vormen van biopsie. Een van de meest voorkomende vormen van biopsie zijn de. Er wordt onderscheid gemaakt tussen open biopsievormen (steekproefexcisie) en minimaal invasieve biopsievormen. Open biopsievormen omvatten incisie- en excisiebiopsieën.

Minimaal invasieve vormen van biopsie omvatten ponsbiopsie, fijne naaldbiopsie en zuigbiopsie. Incisiebiopsie verwijst naar de verwijdering van een deel van een weefselverandering, terwijl excisiebiopsie verwijst naar de volledige verwijdering van een weefselverandering en een klein deel van het omliggende weefsel. Bij biopsieponsen worden ponscilinders met een speciaal apparaat uit verdacht weefsel verwijderd.

Het wordt vaak gebruikt voor biopsieën van de borstklier en prostaat. Bij een fijne naaldbiopsie wordt een fijne canule (holle naald) door de huid geprikt en wordt het weefselmonster (biopsiespecimen) genomen door middel van negatieve druk die wordt gecreëerd door een aangehechte injectiespuit. De zuigbiopsie wordt uitgevoerd met een speciale naald die bestaat uit een buitenste en een binnenste naald.

De naald wordt onder computerbesturing naar zijn bestemming geleid en het weefselmonster wordt verwijderd. Vaak beeldvormende technieken zoals ultrageluid of computertomografie worden gebruikt om te helpen bij de verschillende vormen van biopsie. Dit vergroot de kans dat het biopsiespecimen een monster uit het verdachte gebied bevat.

  • Incisionele biopsie
  • Excisiebiopsie
  • Biopsie-punch of punch-biopsie
  • Fijne naaldbiopsie
  • Zuigbiopsie of vacuümbiopsie. Bij een incisiebiopsie wordt slechts een deel van een verdacht weefsel verwijderd. Dit type biopsie is vrij nauwkeurig, aangezien er voldoende karakteristiek weefsel wordt verwijderd in vergelijking met de andere soorten biopsie.

Afhankelijk van waar de incisiebiopsie moet worden uitgevoerd, wordt een plaatselijke of korte verdoving gegeven. Het nadeel is dat er een grotere kans is op blauwe plekken (hematomen) in vergelijking met de andere vormen van biopsie. Een biopsiestoot of stootbiopsie wordt uitgevoerd met behulp van een speciaal apparaat.

Het wordt vaak uitgevoerd onder ultrageluid or Röntgenstraal controle om een ​​hoge mate van nauwkeurigheid te bereiken en om risico's zoals letsel aan aangrenzende constructies te minimaliseren. Het wordt voornamelijk gebruikt voor biopsieën van de borstklier en prostaat, maar kan ook worden gebruikt voor lever biopsieën, bijvoorbeeld. De biopsiepons verwijdert weefselcilinders uit het verdachte weefsel.

De biopsie wordt vervolgens histologisch onderzocht door een patholoog. Een fijne naaldbiopsie wordt gebruikt om cellen uit te verkrijgen interne organen. Het wordt uitgevoerd met een dunne naald met een hol kanaal in het midden.

Het wordt vooral gebruikt prik long weefsel of beenmerg. Er worden individuele cellen verkregen. Deze worden opgezogen door middel van negatieve druk die wordt gecreëerd door een aangehechte injectiespuit.

Het heeft als voordeel dat de kans op complicaties erg laag is. De risico's zijn lager en ook een mogelijke versleping van het weefsel (bv. Tumorcellen) wordt geminimaliseerd. Het nadeel is dat de beoordeling van het fijne weefsel vrij moeilijk is, omdat er maar weinig materiaal wordt verkregen.

Als er enige onzekerheid is, moet mogelijk nog een biopsie worden uitgevoerd. Een vacuümbiopsie of afzuigbiopsie wordt meestal alleen uitgevoerd als de biopsie niet kan worden opgehelderd door middel van een echografische ponsbiopsie. Het wordt voornamelijk gebruikt voor biopsieën van de borstklier en de prostaat.

Het wordt gekenmerkt door een hoge mate van nauwkeurigheid. Dit betekent dat het weefsel dat wordt verkregen zeer waarschijnlijk een deel van het verdachte weefsel zal vasthouden. Meestal worden er meerdere stukjes weefsel verwijderd om de nauwkeurigheid te vergroten.

Bij een vacuümbiopsie bestaat de biopsienaald uit een buitenste en een binnenste naald. Voorafgaand aan de biopsie wordt een kleine huidincisie gemaakt waar de biopsienaald doorheen wordt gestoken. De biopsienaald snijdt een klein stukje weefsel uit het verdachte gebied. Het stuk weefsel wordt vervolgens door het gecreëerde vacuüm in de verwijderingskamer van de buitenste naald gezogen. Zoals bij alle biopsieën, wordt het stukje weefsel door een patholoog aan een fijn weefselonderzoek onderworpen.