Alvleesklierkanker of pancreascarcinoom is een zeldzame vorm van kanker. Helaas wordt het momenteel echter nog steeds als zeer moeilijk te genezen beschouwd. In de meeste gevallen, alvleesklierkanker is niet meer te genezen omdat de ziekte vaak te laat wordt ontdekt en behandeld. Daarom, hoe eerder de ziekte wordt ontdekt, hoe groter de overlevingskansen. Een van de manieren om dit te voorkomen alvleesklierkanker is afzien van roken en drinken alcohol, evenals het eten van een gezonde dieet en voldoende beweging en sport krijgen.
Wat is alvleesklierkanker?
Infographic met de anatomie en locatie van de alvleesklier met pancreas kanker Klik op de afbeelding om te vergroten. Pancreas kanker of pancreascarcinoom komt relatief zelden voor, met een statistische waarschijnlijkheid van 3% van alle kankers. De bijbehorende tumor wordt meestal gevonden in het zogenaamde exocriene deel van de alvleesklier op de achterwand van de buik onder de diafragma In de meeste gevallen zijn de kanaalcellen bij de uitgangen van de klier kwaadaardig veranderd (exocriene tumor). In zeldzamere gevallen pancreas kanker begint in de hormooncellen van de eilandjes van Langerhans in de klierkwabben (endocriene tumor). Vanwege de bedrieglijke pijnloosheid van deze ziekte wordt alvleesklierkanker als zeer verraderlijk beschouwd en wanneer het gevaar wordt onderkend, komen de patiënt en zijn of haar arts tijdens de behandeling vaak tijd tekort als gevolg van uitzaaiingen. Daarom zijn de overlevingskansen voor laat opgespoorde alvleesklierkanker tot nu toe helaas niet te hoog geweest.
Oorzaken
De basisoorzaken van alvleesklierkanker zijn nog onbekend. Er zijn echter een aantal factoren die een gunstig effect hebben op de negatieve ontwikkeling van alvleesklierkanker. Rokers hebben bijvoorbeeld een drieënhalf keer zo groot risico op het ontwikkelen van alvleesklierkanker. Hoog alcohol consumptie bevordert ook de ontwikkeling van de ziekte. Met name het verband tussen excessief tabak en alcohol consumptie heeft een gevaarlijk effect. Reeds bestaande aandoeningen zoals maag zweren of chronisch pancreatitis, maar ook veranderingen in het genetisch materiaal kunnen dat wel leiden voor alvleesklierkanker. Bovendien wordt er momenteel ook van verdacht dat milieuverontreinigende stoffen alvleesklierkanker bevorderen. Deze omvatten gifstoffen zoals herbiciden (pesticiden), pesticiden (insecticiden) en fungiciden (schimmelverdelgers), maar ook elektromagnetische velden, uitlaatgassen, chroom en chloor Maar let wel, deze factoren zijn niet causaal verantwoordelijk voor alvleesklierkanker of duidelijk wetenschappelijk bewezen.
Symptomen, klachten en tekenen
In de eerste fase van alvleesklierkanker treden geen of slechts zeer milde symptomen op. Deze kunnen echter ook bij andere ziekten voorkomen, zodat getroffenen het gevaar niet op tijd opmerken en een arts raadplegen. Pas als de kanker verder gevorderd is en er geen behandeling heeft plaatsgevonden, kunnen sterkere symptomen optreden. Deze omvatten met name: vette ontlasting, pijn in de buik in de bovenbuik en een gevoel van druk, gewichtsverlies en verlies van eetlustevenals braken en misselijkheid Deze symptomen komen echter ook in een vergelijkbare vorm voor bij pancreatitis en kan daarom gemakkelijk worden verward. De eerste symptomen treden op in een vergevorderd stadium, waarin genezing meestal niet meer mogelijk is. Dan, zoals in pancreatitis, Er is pijn in de linker bovenbuik. Ze stralen naar achteren uit en kunnen riemachtig worden rond het lichaam. Dit zijn toenemende doffe en ondraaglijke pijnen die vooral 's nachts verergeren. Verder kunnen vage spijsverteringsklachten en drukgevoelens optreden. Deze hebben vaak de vorm van opgeblazen gevoel, winderigheid en oneffenheden in de ontlasting. Als er minder spijsverteringssappen worden geproduceerd, zogenaamde vette ontlasting en diarree kan ontstaan doordat de vetvertering niet meer goed functioneert. De ontlasting wordt kleikleurig. Verder verlies van eetlust, misselijkheid en mogelijk Depressie optreden. Dit wordt gevolgd door ernstig gewichtsverlies, dat meer dan tien procent van het lichaamsgewicht kan bedragen. Diabetes kan ook plotseling verschijnen. Als de tumor zich in de alvleesklier bevindt hoofd, er is een toename geelzucht omdat de gal kanaal versmalt. Als de tumor zich uitstrekt tot in de buik, been ader trombose en veranderingen in huid pigmentatie treedt op.In het late stadium, metastasen verspreid naar de lever. Zij leiden naar lever vergroting, leverdisfunctie, abdominale waterzucht en extreem gewichtsverlies. Nadat de eerste symptomen van alvleesklierkanker optreden, treedt de dood binnen enkele maanden op.
Type cursus
Typisch ontwikkelt alvleesklierkanker zich met gevaarlijke en volledig pijnloze afwezigheid van symptomen. Pancreaskanker als exocriene tumor verspreidt zich onopgemerkt nadat de tumor snel door de bloedbaan en het lymfestelsel groeit, aanvankelijk naar de omliggende lichaamsdelen. In de meeste gevallen is het lever wordt aangetast, maar ook de longen en zelfs het skelet lopen gevaar. Dit leidt bijna onvermijdelijk tot een nogal ongunstige prognose. In het geval van een endocriene tumor kan de groei van de knobbeltje verdringt aanvankelijk het omringende weefsel, terwijl de uitzaaiing de neiging heeft om langzaam te vorderen, wat hoop geeft op een meer succesvolle behandeling, zelfs in gevallen van laat ontdekt alvleesklierkanker. Niettemin is alvleesklierkanker die niet op tijd wordt ontdekt, op korte of lange termijn overweldigend dodelijk.
Complicaties
Pancreaskanker (pancreascarcinoom) is beladen met tal van complicaties. Door de anatomische nabijheid is er bijvoorbeeld een verstoring van gal stromen. Dit veroorzaakt gal om terug te gaan naar de galblaas (cholestase), wat kan leiden naar ontsteking van de galblaas (cholecystitis) of een abces in de lever. In het ergste geval is de ontsteking kan zich over het hele lichaam verspreiden, wat tot gevaarlijk kan leiden bloedvergiftiging die snel de dood tot gevolg kunnen hebben als ze niet worden behandeld. Verder kan alvleesklierkanker ook leiden tot verstopping van de darm (ileus), met als gevolg constipatie en stofwisselingsstoornissen. Bovendien kan het gedeelte van de darm ontstoken raken en afsterven omdat de bloed het aanbod wordt ook gesmoord. In zeldzame gevallen treden stofwisselingsstoornissen op als gevolg van de kanker, omdat dit niet voldoende is enzymen en hormonen zijn geproduceerd. Bijvoorbeeld, suikerziekte kan zich in de loop van de ziekte ontwikkelen. Te veel hormonen kan ook worden geproduceerd, zoals in het geval van een insulinoom, bijvoorbeeld, leidend tot hypoglycemie Dit in tegenstelling tot glucagonoom, dat leidt tot hyperglycemie Gastrinoom verhoogt het risico op het ontwikkelen van een pepticum zweer Alvleesklierkanker heeft echter over het algemeen een zeer slechte prognose en kan alleen volledig worden behandeld als het vroeg wordt ontdekt. Het overlevingspercentage na 5 jaar bij diagnose is slechts minder dan één procent.
Wanneer moet je naar een dokter?
De alvleesklier bevindt zich achter in de buik. Daarom verschijnen de symptomen erg laat, en tegen de tijd dat een diagnose wordt gesteld, hebben tumoren zich vaak buiten de grenzen van het orgaan verspreid. Vroege symptomen zijn meestal niet-specifiek en diffuus. Malaise, winderigheid, vette ontlasting en pijn in de bovenbuik duiden vaak al op een pancreasaandoening. Als gewichtsverlies en terug pijn in het heupgebied worden dan toegevoegd, dit moet als een waarschuwingssignaal worden beschouwd. Geelzucht kan ook een aanwijzing zijn voor alvleesklierkanker. De galweg en pancreaskanaal openen samen in de twaalfvingerige darm Als de tumor zich op dit punt bevindt, blokkeert deze de galweg en de gal hoopt zich op, wat leidt tot vergeling. Evenzo een nieuw begin van suikerziekte kan een waarschuwingssignaal zijn. In zeldzame gevallen een acute ontsteking van de pancreas gebeurt van tevoren. Als alcohol afhankelijkheid or galstenen zijn uitgesloten, kan een tumor de oorzaak zijn. In alle gevallen - behalve pancreatitis, dat hoort bij de klinische behandeling - is de huisarts het eerste aanspreekpunt. EEN bloed tel met de pancreaswaarden lipase en amylase alsmede de leverwaarden kan een eerste aanwijzing geven. Dus kan een ultrageluid onderzoek, maar dit wordt bemoeilijkt door de locatie van de alvleesklier. Darmgassen bedekken dit gebied vaak. Als de bevindingen onduidelijk zijn, een computertomografie of MRI wordt zo snel mogelijk aanbevolen voor een nauwkeurige opheldering.
Behandeling en therapie
De behandeling van alvleesklierkanker hangt af van het type ziekte, het reeds bereikte stadium en de leeftijd en het algemeen van de patiënt volksgezondheid Wel een operatie waarbij de tumor en omgeving weefselvocht het verwijderen van knooppunten is in dit opzicht een onvermijdelijke maatregel. Het succes van een dergelijke operatie vereist echter dat de voortgang van de ziekte nog steeds beperkt is tot de alvleesklier. De volgende langdurige behandeling van alvleesklierkanker kan variëren afhankelijk van het stadium van de ziekte. Keuzes zijn onder meer chemotherapie of straling therapie, evenals een combinatie van beide. Naast straling therapie, erlotinib wordt ook gebruikt om alvleesklierkanker te behandelen. Dit is een metastaseblokker, maar wordt meestal alleen overwogen voor patiënten bij wie de ziekte zo ver gevorderd is dat een operatie vanaf het begin hopeloos lijkt. In termen van behandeling is alvleesklierkanker een langdurige aangelegenheid die vaak alleen volledig kan worden genezen als ze vroeg wordt ontdekt.
Vooruitzichten en prognose
Alvleesklierkanker heeft een zeer hoog sterftecijfer. Aanvankelijk heeft de tumor alleen invloed op de alvleesklier zelf. In latere stadia verspreidt het zich echter snel naar omliggende weefsels en organen. Deze omvatten de milt, twaalfvingerige darm, maag, lever en dikke darm Bovendien vormt de kwaadaardige tumor ook op afstand metastasen via distributie door de weefselvocht knooppunten in de longen of botten Vanwege de enorme ruimtebehoefte is de leverfunctie in veel gevallen verstoord door congestie van de galweg Bijkomende pancreatitis kan het gevolg zijn van blokkering van de glandulaire uitstroom. De afscheiding van hormonen wordt dan in sommige gevallen als ernstig verminderd beschouwd en insuline als gevolg daarvan ontstaat een tekort aan diabetes. De overlevingskansen zijn afhankelijk van het tijdstip van diagnose van de kanker. Snel verspreidend adenocarcinoom heeft een ongunstige prognose vanwege de agressieve aard van de tumorcellen. Het sterftecijfer is significant lager voor het zeldzame cystadenocarcinoom. Het verspreidt zich niet over een lange periode en groeit relatief langzaam. Een pure aanval van de endocriene sectie maakt zelfs de succesvolle verwijdering van de volledige tumor in latere stadia mogelijk. Als chirurgische ingreep niet mogelijk is, is de levensverwachting gemiddeld maximaal vijf maanden na diagnose. Na vijf jaar leeft nog slechts 0.2% tot 0.4% van de getroffenen. Alvleesklierkanker wordt daarom over het algemeen als een van de gevaarlijkste tumoren beschouwd ziekten van het maagdarmkanaal.
Wat u zelf kunt doen
Patiënten met alvleesklierkanker kunnen hun dieet om hun te verbeteren volksgezondheid Er zijn al verschillende onderzoeksbenaderingen, volgens welke de regelmatige consumptie van groenten uit de kruisbloemigenfamilie de geïnitieerde kanker kan ondersteunen. therapie Het eten van broccoli, bloemkool of spruitjes kan daarom de patiënt helpen en versterken. De dieet moet in het algemeen evenwichtig en gezond zijn. De inname van vitaminen en sporenelementen is vooral belangrijk om die van de patiënt te ondersteunen immuunsysteem en om een verbetering van het welzijn te bereiken. Ondanks bestaande klachten en zich onwel voelen, dient de patiënt aandacht te besteden aan voldoende beweging. Dagelijks verblijf in de frisse lucht ondersteunt de zuurstof levering, ontlast de cardiovasculair systeem en het organisme versterken. De consumptie van schadelijke stoffen zoals nicotine of alcohol moet in principe worden vermeden. Aan de andere kant zijn technieken die bijdragen aan mentale versterking nuttig. Dagelijkse oefeningen en trainingssessies die leiden tot innerlijke stabilisatie en het ontwikkelen van nieuw zelfvertrouwen worden sterk aanbevolen. In aanvulling op autogene training, meditatie or yogakunnen cognitieve gedragstherapieën optimisme of een positieve kijk op het leven bevorderen. Een uitwisseling van de getroffen persoon in zelfhulpgroepen of fora kan nieuwe impulsen geven. Bovendien kunnen patiënten met de ziekte en herstellende patiënten elkaar wederzijds assisteren bij het omgaan met de ziekte in het dagelijks leven.
