Constipatie

Obstipatie, obstipatie, trage spijsvertering Medisch: obstipatie Engels = obstipatie, obstipatie Obstipatie is een stoornis in het ledigen van de darm, die wordt gekenmerkt door een gebrek aan stoelgang. Er wordt onderscheid gemaakt tussen een acute en een chronische vorm van constipatie. De eerste vorm van constipatie begint plotseling (acuut) en duurt maar kort, de laatste vorm van constipatie bestaat voor een langere periode en wordt gekenmerkt door verschillende - niet allemaal tegelijk aanwezige - kenmerken.

Deze omvatten een stoelgang frequentie van minder dan drie keer per week, harde ontlasting, sterk persen, gevoel van geblokkeerd of onvolledig ontlasting en handmatige hulp (met de hand) bij ontlasting. Bij kinderen levert de definitie van ‘obstipatie’ een aantal problemen op, aangezien de ontlasting sterk verschilt van persoon tot persoon en sterk afhankelijk is van dieet. Bij normale voeding hebben oudere baby's ongeveer één tot drie keer per dag stoelgang zonder constipatie, terwijl de frequentie bij kleine kinderen één of twee keer per dag tot één keer per twee dagen is.

Schoolkinderen poepen ongeveer een of twee keer per dag als ze geen verstopping hebben. In het algemeen kan echter met deze sterke interindividuele variaties worden gezegd dat een verandering in eerdere ontlastingsgewoonten (frequentie, consistentie) een indicatie van constipatie geeft. Zolang een baby voldoende drinkt, niet braakt en op de juiste manier groeit of aankomt, is het vermoeden van een ziekte ongegrond.

Chronische constipatie: deze vorm van constipatie is een algemeen klinisch beeld. Ongeveer 10% van de volwassen bevolking in geïndustrialiseerde landen heeft last van obstipatie. Over het algemeen hebben meer vrouwen dan mannen last van obstipatie.

Ouderen en kleine kinderen worden ook vaker getroffen. Bij mensen ouder dan 60 jaar treedt constipatie op bij 20 tot 30%. Het aantal neemt toe met de leeftijd en het aantal niet-gemelde gevallen is hoog, aangezien niet alle patiënten met constipatie een arts raadplegen.

Bij kinderen lijdt 3% aan obstipatie, terwijl bij 90 tot 95% een functioneel probleem is (meestal fout dieet) veroorzaakt constipatie. Constipatie is een zogenaamde beschavingsziekte (van westerse landen); in Afrika komt het minder vaak voor. Acute constipatie: een acute constipatie ontwikkelt zich binnen korte tijd en treedt plotseling op.

In het geval van een passagonale of situationele constipatie, een korte termijn verandering in dieetkunnen veranderingen in de leefomstandigheden (bijvoorbeeld bedlegerigheid of reizen), acute infecties of hormonale schommelingen de oorzaak zijn. Bepaalde medicijnen kunnen ook acute constipatie veroorzaken (door geneesmiddelen veroorzaakte obstipatie). Acute constipatie kan ook een teken zijn van darmobstructie (ileus), een beroerte of een hernia.

In het geval van een darmobstructiewordt de doorgang door de darm geblokkeerd. De oorzaak kan een mechanische obstructie zijn (bijvoorbeeld vernauwing = stenose; mechanische ileus), darmvernauwing, darmverdraaiing, wurging van de darm of verlamming van de darmperistaltiek (paralytische ileus; verlamming = verlamming). EEN beroerte (apoplexie, stoornis van de bloedsomloop hersenen met verlies van hersencellen) of een hernia (discusprolaps) kan blokkades veroorzaken als de zenuwen of hun centra van oorsprong in de hersenen, die verantwoordelijk zijn voor spijsverteringsprocessen, worden aangetast.

Chronische constipatie: Bij chronische (= langdurige) constipatie kunnen drie vormen worden onderscheiden: Bij constipatie wordt de transporttijd van voedselresten in de darm verlengd. Normaal gesproken is deze tijd van voedselopname tot uitscheiding twee tot vijf dagen; als de doorgangstijd langer is dan vijf dagen, wordt dit constipatie genoemd. Door een verminderde darmperistaltiek (beweeglijkheid van de darm) wordt de voedingsmest slechts langzaam naar voren bewogen.

Omdat water wordt verwijderd, wordt er echter harde ontlasting geproduceerd, wat leidt tot constipatie. De verminderde darmmobiliteit die leidt tot constipatie kan verschillende oorzaken hebben. Mogelijke oorzaken zijn een verstoring van de zenuwen of spieren die de darm voeden (bijvoorbeeld in multiple sclerose), een hormoonaandoening (bijvoorbeeld hypothyreoïdie, suikerziekte mellitus of zwangerschap), bijwerkingen van medicatie (inclusief opiaten, anticholinergica) of een vezelarm dieet.

De tweede vorm, anorectale constipatie, beïnvloedt de rectum en anus en wordt gekenmerkt door het niet poepen ondanks drukken. Omdat de sluitspier van de rectum is gespannen wanneer de buikspieren worden gespannen om te persen, ontlasting wordt voorkomen, resulterend in constipatie Redenen voor anorectale constipatie zijn onder meer vernauwing van het anale kanaal (anale stenose), een verzakking van de rectum tijdens het persen (rectale prolaps), veranderingen in de rectale of anale motorische functie of de sluitspier en gevoeligheidsstoornissen van het rectum. De idiopathische constipatie als laatste vorm vertoont noch een verstoorde darmfunctie, noch structurele veranderingen van de darm. De oorzaak van dit type verstopping is onbekend, er is geen organische aandoening gevonden.

  • Kologene constipatie = langzame transitobstipatie
  • Anorectale constipatie = obstructie van de uitlaat
  • Idiopathische constipatie = onbekende oorzaak