Verkoudheid

Synoniemen

medisch: rhinitis Engels: koud

• Koeling
• sniffles
• Influenza

Definitie

De term koud is nogal informeel en medisch niet strikt afgebakend. Meestal omvat het klinische beeld van verkoudheid een ontsteking van het bovendeel luchtwegen en / of de keel met inflammatoire zwelling van de neusslijmvliezen en verhoogde productie van slijm en vocht. Hoest-achtige symptomen (bronchitis) evenals hoofdpijn, pijnlijke ledematen, keelpijn en koorts kan ook voorkomen.

Verkoudheid is een van de meest voorkomende ziekten bij mensen. Gemiddeld wordt een persoon 3-4 keer per jaar verkouden. De symptomen en de omvang van de ziekte kunnen variëren in ernst en duur. Kinderen worden tot 15 keer per jaar verkouden. Een genderspecifiek verschil in de frequentie van de ziekte kan niet worden vastgesteld.

Oorzaken

Een verkoudheid kan door veel verschillende worden veroorzaakt virussen. Koude temperaturen en vrieskou alleen zijn niet voldoende om een ​​ziekte te veroorzaken, maar ze bevorderen het wel. Als het lichaam onderkoeld is, worden de slijmvliezen minder goed voorzien bloed en kan minder weerstand bieden tegen de ziekteverwekkers.

Veel voorkomende oorzaken van verkoudheid zijn bijvoorbeeld adenovirussen. De infectie wordt meestal veroorzaakt door druppel infectie (door niezen, hoesten of spreken). Wanneer de ziekteverwekkers worden ingeademd, bereiken ze de slijmvliezen, van waaruit ze de kunnen infecteren luchtwegen.

Symptomen zoals keelholteontsteking (ontsteking van de keel), rhinitis of hoesten treden op na ongeveer 5 tot 8 dagen. Infecties met rhinovirussen komen ook veel voor. Deze komen vooral voor in het voorjaar en de nazomer, zodat elke persoon ongeveer 4 keer per jaar besmet raakt.

De overdracht van persoon tot persoon is ofwel via druppel infectie of via uitstrijkje en contactinfectie. Hier vindt overdracht plaats hetzij door direct lichamelijk contact, zoals bij het schudden van handen (contactinfectie) of door het aanraken van voorwerpen die besmet zijn met lichaamsafscheidingen zoals speeksel (gebruikte zakdoeken, deurklinken, etc.). De ziekteverwekkers bereiken dan meestal de slijmvliezen van de ogen, neus- or mond via de handen.

Andere ziekteverwekkers zijn Parainfluenza, RS of Coxsackieviruses. Virussen die verkoudheid veroorzaken, kunnen beide worden overgedragen door de zogenaamde druppel infectie en door een uitstrijkje infectie. Via druppeltjes, in de vorm van adem via de lucht, de virussen kunnen vrij snel van de ene persoon op de andere worden overgedragen en zo het lichaam binnenkomen via inademing.

Een uitstrijkje wordt overgedragen via besmet materiaal (bijv. Gebruikte zakdoeken etc.). Hoe snel zo'n infectie optreedt en of een ziekteverwekker lange tijd in contact moet blijven met de mens of niet totdat een infectie op gang komt, is nog niet helemaal duidelijk. Aangenomen wordt echter dat de tijd die nodig is voor infectie wordt bepaald door de ziekteverwekker en het subtype.

Zodra het virus het lichaam is binnengedrongen, hecht het zich aan de eigen lichaamscellen. Omdat het virus zelf niet heeft mitochondria (krachtcentrales van de cel) die kunnen produceren eiwittenis het afhankelijk van vreemde cellen die het virus helpen zich te vermenigvuldigen. Nadat het virus zich aan de menselijke cel heeft gehecht, injecteert het zijn genetisch materiaal (nucleïnezuur) in het binnenste van de cel.

Het genetisch materiaal wordt vervolgens gereproduceerd door de menselijke cel. Het virus vermenigvuldigt zich in de cel en lost dan ofwel de menselijke cel op, waardoor de vele nieuwe virussen vrijkomen, of wordt vrijgegeven als de celwand intact is. In beide gevallen wordt de menselijke cel echter zo verstoord door het voortplantingsproces dat overeenkomstige ziektesymptomen optreden.

De nieuw gevormde virussen infecteren onmiddellijk verdere lichaamscellen, wat leidt tot een zeer snel voortschrijdend sneeuwbalsysteem in het menselijk lichaam. Dit onderwerp is misschien ook interessant voor u: Incubatieperiode bij kou Koude verkoudheden worden veroorzaakt door virale pathogenen en zijn meestal zeer besmettelijk. Het duurt meestal slechts een of twee dagen vanaf de infectie tot het begin van de eerste symptomen, waarbij de besmette persoon al andere mensen kan infecteren.

De besmette persoon is waarschijnlijk het meest besmettelijk in de eerste twee tot drie dagen van de ziekte, hoewel het risico op infectie ongeveer een week aanhoudt. Ouderen, kinderen en mensen met een verzwakte immuunsysteem kan ook langer besmettelijk zijn. Aan de andere kant ontwikkelt niet iedereen die in contact komt met het virus automatisch symptomen. De virussen die de ziekte uitlokken, kunnen van de slijmvliezen van de ene persoon op de andere worden overgedragen door druppelinfectie, dwz niezen, hoesten of spreken, vanwaar ze infecteren de luchtwegen.

De andere mogelijkheid van overdracht van ziekteverwekkers is via uitstrijkje en contactinfectie. In dit geval vindt de overdracht plaats hetzij door direct fysiek contact, zoals bij het schudden van handen (contactinfectie), of door het aanraken van voorwerpen die zijn verontreinigd met lichaamsafscheidingen zoals speeksel (zoals gebruikte zakdoeken of deurklinken). Om contactpersonen te beschermen tegen infectie is het daarom raadzaam om te niezen en hoesten in een zakdoek om verspreiding van het virus in de kamer te voorkomen en om lichamelijk contact, zoals handen schudden, te vermijden.

De belangrijkste hygiënemaatregel is om regelmatig uw handen te wassen. Een verkoudheid manifesteert zich meestal door te krabben de keel, maar dit duurt meestal niet langer dan twee tot drie dagen. Het is ook mogelijk dat er ook een gevoel van kou en rillingen optreedt.

Dit wordt gevolgd door de ontwikkeling van ontsteking van de neusslijmvliezen (rhinitis) met lopend neus- en niezen. De symptomen die bekend staan ​​als rhinitis bereiken dan hun hoogtepunt op de tweede dag van de ziekte. Na 4-5 dagen hoofdpijn en pijnlijke ledematen kunnen voorkomen, in sommige gevallen vergezeld van koorts tot ongeveer 38.5 graden Celsius.

Getroffenen melden ook vaak een brandend gevoel in de neus-. Wat in dit verband ook voor u interessant kan zijn: Krassen in de keel De meeste patiënten klagen over vermoeidheid en vermoeidheid na een paar dagen als de kou volledig is ontwikkeld. De inflammatoire zwelling van de neusslijmvlies veroorzaakt het vermogen om smaak om te verdwijnen, afhankelijk van de ernst van de ontsteking, maar dit vermogen keert terug zodra de verkoudheid is verdwenen.

De gemiddelde duur van de ziekte is ongeveer een week. In sommige gevallen is het verloop van de ziekte gecompliceerd. Dit omvat een spread naar de neusbijholten met als resultaat sinusitis, een verspreiding naar de bronchiën met bronchitis of een verspreiding naar de middenoor met resulterend midden oorontsteking (otitis media).

In extreme gevallen onbehandeld sinusitis kan ook leiden tot sinusulceratie, die dan operatief moet worden behandeld met antibiotica of zelfs in het geval van een chronisch beloop. Verder longontsteking en keelontsteking zijn verder gecompliceerde maar zeldzame verkoudheden.

• Symptomen van verkoudheid
• Waarom is de stem vaak weg als ik verkouden ben?

Een verkoudheid is meestal een virale infectie die alleen het slijmvlies van de luchtwegen aantast.

Omdat het oor via de zogenaamde gehoorbuis of tuba auditiva met de keelholte is verbonden, ontstaat een ontsteking van de neus en keelholte. slijmvlies kan ook leiden tot een aantasting van het oor en zijn functie. Het gevolg is meestal een verhoogd gevoel van druk in het oor of het gevoel dat het oor gesloten is. Ofwel de slijmvlies in het keelgebied zwelt bij verkoudheid op, zodat de toegang tot de middenoor, dwz de auditieve trompet, wordt ook aangetast en de ventilatie van het oor functioneert niet meer zoals gewoonlijk.

Dientengevolge, de trommelvlies kan niet meer voldoende trillen en de overdracht van geluiden wordt verminderd. Dit is vooral het geval als u regelmatig problemen heeft met de buis ventilatie hoe dan ook en zijn hier gevoeliger voor. Alternatief, middenoor ontsteking kan worden veroorzaakt door enerzijds een beperkte drainage via de gehoorgang en een bacterie superinfectie op de andere.

Neusdruppels kunnen vaak niet alleen helpen om zwelling van de neusslijmvlies, maar ook om de regio waar de tuba auditiva zich bevindt te minimaliseren. Dan is het oor niet meer gesloten en beide trommelvlies en de afvoer functioneren weer normaal. Als er een ernstig oor is pijn en geen verbetering van de symptomen, moet een arts worden geraadpleegd om de bacteriële kolonisatie en mogelijke antibioticabehandeling op te helderen.