Secundaire plantenstoffen zijn bioactieve stoffen. Naast de essentiële, dwz vitale voedingsstoffen (macro- en micronutriënten) zoals koolhydraten, eiwitten, vetten, mineralen en vitaminenbevatten voedingsmiddelen ook zogenaamde "voedingsingrediënten". Deze ingrediënten hebben geen levensondersteunende voedingsfunctie, maar worden gekenmerkt door hun belang voor volksgezondheid.
Tegenwoordig wordt hiervoor de term "bioactieve stoffen" gebruikt volksgezondheid-bevorderende middelen. In aanvulling op voedingsvezels en de stoffen in gefermenteerde voedingsmiddelen, deze groep omvat voornamelijk secundaire plantenstoffen.
Het totale aantal van nature voorkomende secundaire plantenstoffen is nog onbekend - op dit moment wordt uitgegaan van minimaal 60,000 verschillende stoffen.
Secundaire plantenstoffen zijn onderverdeeld in de volgende categorieën:
- alkaloïden
- Isoprenoïden (terpenen) - dit omvat de carotenoïden.
- Polyfenolen
- Plant aminen - bijvoorbeeld indool-3-azijnzuur.
- Glycosiden
Secundaire plantenstoffen vervullen verschillende taken in de plant, zoals bescherming tegen schadelijk zonlicht, ongedierte, verwondingen en ziekten.
De term "secundair" mag dus niet verkeerd worden begrepen door secundaire plantenstoffen een ondergeschikte rol te geven. De term komt eerder voort uit het feit dat deze fytochemicaliën worden geproduceerd in het secundaire metabolisme van de plant. Veel studies tonen aan dat de secundaire plantensubstanties de essentiële micronutriënten (vitale stoffen) in hun werking optimaal aanvullen en daarmee een belangrijke betekenis hebben voor de volksgezondheid van het menselijk lichaam. Aandacht. Volgens de gegevens die beschikbaar zijn voor de Bondsrepubliek Duitsland over de bevoorradingssituatie met secundaire plantaardige stoffen, het aanbod van mannen en vrouwen voor beta-caroteen, is niet optimaal.
