Sporenelementen waarvan de eisen worden verhoogd tijdens het geven van borstvoeding zijn onder meer ijzer, jodium, koper, selenium en zink… Als toevoeging op deze sporenelementenmoeten moeders die borstvoeding geven ook zorgen voor voldoende inname van chroom, fluor, mangaan, molybdeen, evenals tin De dagelijkse behoefte hiervan sporenelementen wordt niet verhoogd tijdens het geven van borstvoeding. Toch mogen ze niet ontbreken in een evenwichtige en adequate dieet, aangezien de vitale stoffen (micronutriënten) ook van grote betekenis zijn voor de groei en ontwikkeling van het kind en de volksgezondheid en vitaliteit van de moeder. De aanvoer van deze sporenelementen dient uiteindelijk om de reserves veilig te stellen. Innamewaarden voor de dagelijkse behoeften van vrouwen die borstvoeding geven (op basis van de DGE):
| micronutriënten | Concentratie |
| Chromium | 30-100 µg |
| Strijkijzer | 20 mg |
| Fluorine | 3.3 mg |
| Jodium* | 260 g |
| Koper | 1.0-1.5 mg |
| Mangaan | 2.0-5.0 mg |
| Molybdeen | 50-100 µg |
| Selenium | 75 g |
| Tin | 3.6 mg |
| zink | 13 mg |
* Suppletie van 150 µg / dag vereist DGE: Duitse Vereniging voor Voeding e. V.
Strijkijzer
Zowel moeder als kind ijzer de eisen zijn zeer hoog tijdens de lactatie vanwege de snelle weefselproliferatie en de toename van hematopoëse van de pasgeborene. Sinds de moeder ijzer winkels zijn uitgeput vooral tijdens de laatste maanden van zwangerschapmoeten vrouwen die borstvoeding geven speciale aandacht besteden aan een hoge ijzerinname. Om een tekort te voorkomen en om de zuigeling voldoende van het sporenelement te kunnen voorzien, moeten vrouwen die borstvoeding geven de voorkeur geven aan voedingsmiddelen die heem-ijzerverbindingen bevatten. Alleen in dierlijk voedsel - vleesproducten, lever en vis - maakt deel uit van het ijzer dat aanwezig is als heemijzer. Heem-ijzerverbindingen hebben een hogere biobeschikbaarheid dan niet-heem-ijzerverbindingen. Hierdoor kan met dierlijk voedsel beter aan de ijzerbehoefte worden voldaan. Niettemin mag plantaardig voedsel dat niet-heem-ijzerverbindingen bevat, niet worden vermeden omdat de absorptie snelheid van niet-heem-ijzer uit de plant dieet kan worden verdubbeld door tegelijkertijd vlees te eten. Dit komt door de complexvormers met laag molecuulgewicht in vlees, inclusief dieren eiwitten, die van hogere kwaliteit zijn dan plantaardige eiwitten vanwege het hoge aantal waardevolle aminozuren en dus de voorkeur geven aan absorptie ijzer Bovendien verhoogt de opname van ijzer uit de voeding de gastroferrine - secretie van de maag slijmvlies, vitamine C, gefermenteerd voedsel, polyoxicarboxyl zuren in fruit en groenten en andere organische zuren - citroenzuur Deze stoffen vormen met ijzer een zeer oplosbaar complex. Daarom wordt aanbevolen om ijzerrijk plantaardig voedsel te consumeren, zoals volkoren graanproducten of bepaalde groenten - broccoli, erwten en andere - in combinatie met dierlijke producten. Vrouwen die borstvoeding geven en weinig of geen vleesconsumptie hebben als gevolg van vegetarische, veganistische of macrobiotische diëten, moeten bijzondere aandacht besteden aan hun ijzerinname om aan hun behoeften te voldoen en de volksgezondheid van hun kind. Fytinezuur (fytaten) in granen, maïs, rijst, volkoren en sojaproducten, tannines in koffie en thee, en polyfenolen in zwarte thee hebben een sterk remmend effect op ijzer absorptie Deze stoffen vormen met ijzer een niet-opneembaar complex en blokkeren daardoor de opname ervan. Ze moeten worden vermeden tijdens de periode van borstvoeding. De ijzerbehoefte tijdens de lactatie ligt tussen de 20 en 30 milligram, net als tijdens zwangerschap. in moedermelk, het ijzer concentratie laag, wat betekent dat relatief weinig van het sporenelement via de melk Pasgeborenen hebben daarom een verhoogde behoefte van 8-10 milligram per dag. Als zuigelingen worden geboren met een geboortegewicht van minder dan 3,500 gram, moeten ze worden aangevuld met ijzer en vitamine C vanwege hun toegenomen groei. De gelijktijdige inname van vitamine C ondersteunt de opname van ijzer. Om te worden beschermd tegen deficiëntieverschijnselen en om de ijzervoorraad in stand te houden, mogen vrouwen die borstvoeding geven niet onder de behoefte van ongeveer 20-30 milligram ijzer per dag vallen. ijzertekort hemoglobine waarde daalt onder 11 g / dL en een ferritine tekort is tegelijkertijd aanwezig, bloedarmoede komt voor bij vrouwen die borstvoeding geven en vervanging door ijzer is noodzakelijk. Het moet worden aangevuld met goed opneembare 2-valent ijzerverbindingen. Gecombineerde inname met vitamine C verbetert de opname van ijzer. Vastend inname voor het slapengaan bevordert ook de opname van ijzer, aangezien biobeschikbaarheid wordt verminderd door niet-absorbeerbare complexvormers in de dieet Functie van ijzer
- IJzer is gebonden aan eiwitten - hemoglobine, myoglobine, cytochromen - om ondanks de slechte oplosbaarheid biologisch beschikbaar te zijn voor het organisme
- Voorkomen als heem-ijzer en niet-heem-ijzer.
Hemiron-verbindingen - 2-valent ijzer.
- IJzer is verantwoordelijk voor het zuurstoftransport als onderdeel van hemoglobine
- IJzer als bestanddeel van myoglobine draagt bij aan de vorming en opslag van zuurstof
- IJzer als onderdeel van cytochromen is belangrijk voor elektronentransport in de ademhalingsketen
Voorkomen in voornamelijk dierlijk voedsel - vleesproducten, lever en vis.
Niet-heem-ijzerverbindingen - 3-valent ijzer.
- Antioxiderende werking
- Zuurstofoverdracht
- Ontgiftingsprocessen
- Energieproductie, omdat niet-heem-ijzer-eiwitten deelnemen aan de energieproductie in de mitochondriën
- Productie van hormonen en neurotransmitters
- Collageensynthese, aangezien ijzer essentieel is voor de regeneratie van botten, kraakbeen en bindweefsel
- Transferrine als dragerproteïne van ijzer beschermt tegen schade door vrije radicalen en lipideperoxidatie, bescherming tegen atherosclerose (arteriosclerose, verkalking van de aderen).
Bronnen: voorkomen in overwegend plantaardig dieet - fruit, groenten en granen, linzen, witte bonen, tarwemeel, peterselie, volkoren- en sojaproducten, biergist Let op! IJzer wordt beter door het lichaam opgenomen als u voedsel met vitamine C - zoals sinaasappelsap - inneemt; thee en koffie, aan de andere kant, remmen de opname van ijzer.
Jodium
Borstvoeding vormt een aanzienlijke extra functionele belasting voor de moeder schildklier Om te voldoen aan de toegenomen vraag die gepaard gaat met een verhoogd basaal metabolisme tijdens borstvoeding, is de schildklier moet meer schildklier produceren hormonen Daarnaast is er extra jodium uitscheiding met moedermelk, die de jodiumtoevoer naar de schildklier Hierdoor is de jodium verlies van de moeder moet worden gecompenseerd door een specifieke extra jodiumtoevoer. Omdat het jodiumgehalte van moedermelk afhankelijk van de status van de jodiumtoevoer van de moeder, deelt het met moedermelk gevoede kind het risico van jodiumtekort met zijn moeder. Vrouwen die borstvoeding geven en een veganistisch of macrobiotisch dieet volgen, of die geen gejodeerd keukenzout gebruiken bij het bereiden van hun eten, stellen zichzelf en hun kind bloot aan een hoog risico op onvoldoende jodiumtoevoer. De schildklierfunctie van de moeder en vooral de ontwikkeling en de motorische en manuele vaardigheden van de pasgeborene komen onder dergelijke omstandigheden aanzienlijk in gevaar [2.1]. Premature baby's zijn bijzonder kwetsbaar voor jodiumtekorten bij de moeder vanwege hun toegenomen groei- en ontwikkelingsbehoeften en moeten worden vervangen als ze een tekort hebben. Daarom wordt aanvullende inname van jodium aanbevolen voor alle vrouwen die borstvoeding geven. Dit geldt ook voor vrouwen met auto-immuunziekten van de schildklier, zoals Hashimoto's thyreoïditis or Ziekte van Graves in remissie (tijdelijke of permanente remissie van ziektesymptomen, maar zonder herstel). Bovendien is de jodiumvoorraad in Duitsland onvoldoende, waardoor jodiumvervanging van de moeder tijdens de borstvoeding ook noodzakelijk is. Met behulp van een profylactische jodiumsuppletie kan zowel een gezonde ontwikkeling als een ongestoorde groei van het kind worden verzekerd. Functie van jodium
- De belangrijkste functie is de synthese van de schildklier hormonen, die metabolische activiteit reguleren.
- Antioxidant effect, aaseter van vrije radicalen.
- Activerend effect op bepaalde immuunfuncties
- Voorkomt inflammatoire degeneratieve ziekten
Bronnen: goede bronnen van jodium zijn zeewater producten, zoals rauwe vis - sushi, zeevis en zeetank; jodiumrijk mineraalwater, melk, eieren als de leverende dieren op de juiste manier worden gevoerd, evenals voedsel dat is verrijkt met gejodeerd zout. Let op. Het Federaal Instituut voor Risicobeoordeling (BfR) raadt aan om bij voedingssupplementen de maximale waarde van 100 µg jodium per dag niet te overschrijden. Het Federale Instituut voor Risicobeoordeling adviseert 100-150 µg jodium per dag in tabletvorm voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven.
Koper
In de meeste gevallen worden premature baby's slecht voorzien van dit sporenelement omdat koper mobilisatie van de lever hangt af van de volwassenheid van enzymapparatuur en er zijn vaak onvoldoende voorraden gecreëerd. Bovendien dragen de toegenomen groei en onrijpe transportgemedieerde absorptiemechanismen van de darm bij aan de verhoogde behoefte. Premature baby's moeten daarom worden vervangen door 900 µg per liter. Om deficiëntieverschijnselen te voorkomen, wordt aanbevolen om ook aanvullen normale pasgeborenen, waarbij ongeveer 0.5-1.5 milligram per dag geschikt is. Als koper Er treden tekortkomingen op, deze worden meestal pas in de derde levensmaand merkbaar. Pasgeborenen op lange termijn parenterale voeding lopen een bijzonder risico op een tekort. Kopersupplementen mogen niet worden ingenomen in combinatie met vitamine B6, C, ijzer of zink, omdat deze vitale stoffen (micronutriënten) de opname van koper verminderen Functie van koper
- Onderdeel van verschillende enzymen
- Antioxidant effect, ontgifting vrije radicalen, immunostimulerend, ontstekingsremmend.
- Belangrijk onderdeel van het endogene anti-oxidant celbescherming van de celmembraan, bevordert de celgroei.
- Bevordert de opname van ijzer
- Onderdeel van de ademhalingsketen, cellulair zuurstof benutting, dient voor energieproductie.
- Bescherming van aminozuren
- Melanine en bindweefselsynthese
Bronnen: Koper is sterk aanwezig in de voeding in graanproducten, slachtafval (lever en nieren van herkauwers kunnen een bijzonder hoog kopergehalte hebben), vis, schaaldieren, peulvruchten, noten, cacao, chocolade, koffie, thee en wat groene groenten. Belangrijke mededeling! Uit de voor de Bondsrepubliek Duitsland beschikbare gegevens over de inname van koper blijkt dat een onvoldoende aanvoer van het sporenelement koper bij verder gezonde individuen niet te verwachten is (leveringscategorie 3). De toevoeging van koper aan voedingssupplementen wordt daarom niet aanbevolen. Bovendien toonde een studie uit de VS aan dat verhoogde serumkoperwaarden geassocieerd zijn met een verhoogd risico op kanker De aanvoer van deze sporenelementen dient uiteindelijk om de reserves van de moeder veilig te stellen. Als de moeder voldoende wordt geleverd, een optimale concentratie van vitale stoffen (micronutriënten) voor de zuigeling kan ook in de borst worden gegarandeerd melk. Fluoride staat voor een cariës in het bijzonder profylaxe. Fluoride suppletie in de kindertijd zou ongeveer 0.25 milligram per liter per dag moeten zijn bij een fluoride inhoud van drinken water tot 0.3 milligram per liter. De dagelijkse behoefte aan chroom, fluor, mangaan, molybdeen en tin binnen de periode van borstvoeding zijn ongeveer hetzelfde als tijdens zwangerschap Ze mogen niet ontbreken in een uitgebalanceerd en adequaat dieet en moeten in voldoende hoeveelheden worden verstrekt, aangezien de vitale stoffen (micronutriënten) ook van belangrijke betekenis zijn voor de groei en ontwikkeling van het kind en de volksgezondheid en vitaliteit van de moeder.
Selenium
Als pasgeborenen koemelk krijgen in plaats van moedermelk, kunnen tekorten selenium en zink kunnen zich snel ontwikkelen omdat hun niveaus in koemelk lager zijn dan in moedermelk, afhankelijk van de locatie [3.2. ]. Als selenium wordt vervangen samen met fysiologische doses vitamine E en vitamine C, verhoogt dit de absorptiesnelheid Functie van selenium
- Veroorzaakt een toename van de activiteit van het belangrijkste antioxidant-enzym - glutathionperoxidase.
- Antioxiderende werking via glutathionperoxidasen om de evenwicht van oxidanten en antioxidanten in organismen.
- Stimuleert de aanmaak van antilichamen
- Glutathionperoxidasen zijn verantwoordelijk voor de omzetting van schadelijke waterstof- en lipideperoxiden in water en voorkomen de productie van zuurstofradicalen
- Selenium beïnvloedt activering en deactivering van de schildklier hormonen via het selenium-afhankelijke enzymen - dejodasen.
- Door de glutathionperoxidasen beschermt selenium macromoleculen - koolhydraten, eiwitten, vetten - evenals celmembranen en componenten, in nauwe samenwerking met antioxidantvitaminen A, C, E en sommige B-vitamines
- Wat selenium eiwitten immunomodulerende en membraanstabiliserende effecten hebben.
- Vormt niet-toxische seleniet-eiwitcomplexen met zware metalen zoals lood, cadmium en kwik die slecht oplosbaar zijn en dus moeilijk te absorberen
Bronnen: Goede bronnen van selenium zijn zeevis, nier, lever, rood vlees, vis, eieren, asperge en linzen; het seleniumgehalte in granen hangt af van het seleniumgehalte van de bodem Vrouwen die borstvoeding geven hebben geen verhoogde seleniumbehoefte. Als vrouwen echter een veganistisch dieet volgen tijdens de zwangerschap, bereiken degenen in onze regio's niet voldoende seleniumspiegels zonder vervanging en lopen ze een hoog risico op een tekort. Met name Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk zijn gebieden met seleentekort omdat landbouwbodems door meststoffen en zure regen te weinig sporenelement bevatten en diervoeder onvoldoende is verrijkt met seleen. Selenium is niet nodig voor plantengroei, waardoor gecultiveerd graan nagenoeg seleniumvrij is. Biobeschikbaarheid wordt verder verminderd met zware metalen in de bodem, waarmee selenium een onoplosbaar complex vormt. Als selenium wordt vervangen samen met fysiologische doses vitamine E en vitamine C, dit verhoogt de absorptiesnelheid. Seleniumsuppletie van 20-50 µg per dag is vooral nodig bij kinderen parenterale voeding en te vroeg geboren baby's met een geboortegewicht van minder dan 1,500 gram.
zink
Omdat het sporenelement vooral betrokken is bij veel anabole en katabole enzymreacties, bij celvorming en bij het metabolisme van schildklierhormonen, groeihormonen, insuline en prostaglandines, moeten moeders die borstvoeding geven minstens 22 milligram zink dagelijks. Bovendien beïnvloedt het sporenelement de ontwikkeling en rijping van mannelijke geslachtsorganen en de spermatogenese. De zinkconsumptie neemt niet alleen toe tijdens de zwangerschap, maar ook tijdens het geven van borstvoeding als gevolg van snelle weefselproliferatie en de toename van bloed vorming van de pasgeborene. Tijdens de periode van borstvoeding verliest de vrouw dagelijks ongeveer 1.7 milligram zink met moedermelk. Als de moeder onvoldoende zink opneemt, wordt het gehalte in de moedermelk vervolgens verlaagd - hetzelfde geldt voor selenium. Pasgeborenen hebben een dagelijkse zinkbehoefte van ongeveer 2-5 milligram. Om het kind niet in een gebrekkige positie te brengen, moet de moeder haar zinkreserves verzekeren door middel van voldoende voedselinname of suppletie. Een zink aanvullen - van 15-50 milligram per dag - tijdens het geven van borstvoeding aanzienlijk verhoogt concentratie van het sporenelement in moedermelk. Zink moet echter worden geleverd in de vorm van chelaat, orotaat, gluconaat en eiwithydrolysaat, aangezien deze een betere biologische beschikbaarheid hebben dan anorganische zinksulfaat Regelmatige consumptie van dierlijke producten - vooral oesters, tarwekiemen, spiervlees en slachtafval - verhoogt ook significant de zinkconcentraties in moedermelk. De biologische beschikbaarheid van zink is significant beter uit dierlijke producten dan uit plantaardige producten. De zinkopname uit rundvlees is bijvoorbeeld 3 tot 4 keer hoger dan uit granen. De reden hiervoor is dierlijk eiwit, dat van hogere kwaliteit is dan plantaardig eiwit en, net als bij ijzer, de biologische beschikbaarheid verhoogt. Aminozuren, zoals histidine, methionine en cystidine in proteïne, zijn laagmoleculaire complexvormers, wat de goede absorptiesnelheid van dierlijke proteïne verklaart. Dierlijk eiwit heeft ook een overeenkomstig resorptiebevorderend effect met betrekking tot de opname van zink uit plantaardig voedsel. Daarom is het raadzaam om tijdens de lactatie vleesproducten in combinatie met plantaardig voedsel in één maaltijd te eten en dierlijke eiwitten niet volledig te vermijden. Bovendien worden de organo-zinkverbindingen die in dierlijk voedsel worden aangetroffen - chelaat, orotaat, gluconaat en eiwithydrolysaat - beter opgenomen door het menselijk organisme dan het anorganische zink. zouten gevonden in plantaardig voedsel. In tegenstelling daarmee overdreven calcium, koper, ijzer en fosfaat inname, fytinezuur uit granen, maïs en rijst, voedingsvezels en zware metalen vermindering van zinkabsorptie door niet-absorbeerbare complexvorming. Als vrouwen die borstvoeding geven voornamelijk eten vegetarisch dieetwordt slechts ongeveer 10% van het zink opgenomen, aangezien het hoogwaardige dierlijke eiwit volledig wordt weggelaten. Dit verhoogt het risico op zinktekort [3.2]. Ook met betrekking tot zink worden zuigelingen beter voorzien van moedermelk dan van kant-en-klare melkvoeding, aangezien de aminozuren, peptiden en citraten in moedermelk bevorderen de opname van het kind. Als pasgeborenen koemelk krijgen, kunnen er snel zinktekorten ontstaan, aangezien het zinkgehalte in koemelk lager is dan in moedermelk, afhankelijk van de locatie [3.2]. Zinktekorten tijdens de kindertijd treden op als er een gebrek is aan opname van voedingsstoffen en vitale stoffen - malabsorptie. Zinktekorten worden meestal pas symptomatisch in de derde levensmaand. Functie van zink
Betrokken bij vele anabole en katabole enzymreacties, hetzij als cofactor, hetzij als een essentiële eiwitcomponent bij enzymatische reacties, en vervult aldus functies zoals.
- Stabilisatie van de structuren van DNA, RNA en ribosomen, beschermt ze tegen oxidatie.
- Grootschalig wond genezen en regeneratie van brandwonden.
- Koolhydraat-, vet- en eiwitstofwisseling.
- Afbraak van alcohol
- Beïnvloedt het visuele proces, aangezien het verantwoordelijk is voor de omzetting van retinol in retina.
- Betrokken bij het metabolisme van schildklierhormonen, groeihormonen, insuline en prostaglandines beïnvloedt de ontwikkeling en rijping van mannelijke geslachtsorganen en spermatogenese.
- Antioxiderende werking - beschermt cellen tegen aanvallen van vrije radicalen.
- Immunomodulatie - de activiteit van T-helpercellen, T-killer-cellen en natural killer-cellen is afhankelijk van voldoende zinktoevoer.
- Essentieel voor de normale werking van huid, haar en nagels betrokken bij de structurele sterkte van nagels en haar.
Bronnen: Zeer rijk aan zink zijn oesters, tarwekiemen, spiervlees - rundvlees, kalfsvlees, varkensvlees, gevogelte; slachtafval - lever, nieren, hart- lagere zinkgehaltes hebben eieren, melk, kaas, vis, wortelen, volkoren brood, fruit, groene groenten, peulvruchten en vetten Tabel - Behoefte aan sporenelementen.
| Vitale stof (micronutriënt) | Symptomen van deficiëntie - effecten op de moeder | Symptomen van een tekort - effecten op de zuigeling |
| Strijkijzer |
|
|
| zink | In plaats van zink wordt giftig cadmium geïntegreerd in biologische processen, wat resulteert in
Leidt. Stoornissen in de werking van het immuunsysteem
Metabole stoornissen, zoals.
|
Lage concentraties zink in plasma en leukocyten (wit bloed cellen) oorzaak.
|
| Jodium |
|
Jodiumtekort veroorzaakt
|
| Koper |
|
|
