Definitie
Zink behoort tot de sporenelementen. Dit zijn mineralen die essentieel zijn voor mensen. Ze worden niet door het lichaam zelf aangemaakt en moeten daarom via de voeding worden aangevoerd.
Sporenelementen zoals zink zijn alleen nodig in kleine concentraties (in “sporen”), maar vervullen belangrijke taken in het organisme. Een gebrek aan zink of een verstoorde opname van zink kan leiden tot verschillende deficiëntieverschijnselen. Een gebalanceerd dieet daarom bronnen die zink bevatten moeten worden opgenomen om de gevolgen van een zinktekort te voorkomen.
Waar is zink voor nodig in het menselijk lichaam?
Zink wordt een sporenelement genoemd omdat de mens er maar een kleine concentratie van hoeft op te nemen, bij gezonde volwassenen zo'n 7 tot 15 mg per dag. Zink vervult veel belangrijke taken in de menselijke stofwisseling. Het is betrokken bij een groot aantal stofwisselingsprocessen en is daarom onmisbaar voor de mens volksgezondheid.
Omdat zink niet door het lichaam zelf kan worden aangemaakt en via het spijsverteringsstelsel wordt uitgescheiden, moet het met voedsel worden ingenomen. Zink is een zogenaamd co-enzym en kan worden beschouwd als een "helper" voor de enzymen in het lichaam. Zink vervult belangrijke taken in het metabolisme van voedingsstoffen, waaronder het metabolisme van eiwitten, vetten en koolhydraten, maar ook ontgifting en de afbraak van alcohol.
Het speelt ook een belangrijke rol in insuline metabolisme. Zink is ook betrokken bij de synthese van seks en schildklier hormonen Het is belangrijk voor de volksgezondheid van de immuunsysteem en het menselijke immuunsysteem en bevordert ook wond genezen Zink beschermt ook de lichaamscellen tegen schade veroorzaakt door alcohol, sigarettenrook of UV straling Het sporenelement is ook belangrijk voor de volksgezondheid of botten, haar, huid, nagels en menselijk gezichtsvermogen, evenals voor andere sensorische organen.
Oorzaken van zinktekort
Een zinktekort heeft verschillende oorzaken: Enerzijds kan er een zinktekort ontstaan als er te weinig zink via de voeding wordt opgenomen. Dit leidt tot een chronisch zinktekort. Dit wordt veroorzaakt door een permanent onevenwicht dieet.
Een chronisch zinktekort kan ook optreden als zink niet kan worden gebruikt uit het voedsel dat wordt geconsumeerd, bijvoorbeeld in lever cirrose. In zeldzame gevallen kan zinktekort ook aangeboren zijn. Een defect in de genetische informatie betekent dat zink niet in het organisme kan worden opgenomen.
Deze ziekte wordt acrodermatitis enteropathica genoemd en wordt meestal in de eerste levensmaanden vastgesteld. Een zinktekort kan ook acuut optreden in de context van infecties, ontstekingen en stresssituaties. In de meeste gevallen zijn de klinische symptomen minder uitgesproken en tijdelijk, in tegenstelling tot chronische zinktekort.
