Oorzaken van duizeligheid | Zwendel

Oorzaken van duizeligheid

Duizeligheid kan onder meer worden veroorzaakt door de volgende factoren of ziekten:

• Bloeddruk / circulatie (circulatie en duizeligheid)
• Hoofdpijn (hoofdpijn en duizeligheid)
• Misselijkheid (duizeligheid met misselijkheid / duizeligheid en braken)
• Migraine van het basilaris-type
• Zwangerschap (duizeligheid tijdens de zwangerschap)
• Duizeligheid veroorzaakt door angst / stress
• Letsel of spanning van de nekspieren
• Ziekte of verwonding van de cervicale wervelkolom (cervicale wervelkolomsyndroom)
• Beningner paroxysmale vertigo (BPLS) goedaardige duizeligheid
• Duizeligheid veroorzaakt door ziekten van het oor
• Ziekten van het binnenoor (vestibulopathie)
• de ziekte van Menière
• Ontsteking van de vestibulaire zenuw (neuritis vestibularis)
• Schildklier als oorzaak van duizeligheid
• Perilymph Fistula
• Ruimteverslindende processen, tumoren, verwondingen, breuken (breuken) van het binnenoor
• Hersentumors
• Ziekten uit de neurologie Interne geneeskunde
• Duizeligheid veroorzaakt door alcohol

Duizeligheid is geen zeldzaam symptoom. Meer dan tien procent van alle bezoeken aan de huisarts is te wijten aan duizeligheid. Duizeligheid kan vaker voorkomen, vooral bij oudere mensen.

Duizeligheid is een soort alarmsignaal van ons lichaam, wat aangeeft dat er iets in de hersenen of ons orgel van evenwicht functioneert niet goed. Om ons gevoel van evenwicht om goed te functioneren, onze hersenen en ons orgel van evenwicht in het binnenoor moet voldoende worden voorzien van zuurstof en voedingsstoffen, dwz moet worden voorzien bloed​ Om deze reden te laag bloed druk kan bijvoorbeeld duizeligheid veroorzaken.

Duizeligheid treedt vaak op vanwege een neurologische oorzaak. Maar ook medicatie, alcohol, andere onderliggende ziekten of psychische stress kunnen tot duizeligheid leiden. Bij duizeligheid moet men ook denken aan het evenwichtsorgaan, dat zich in bevindt het binnenoor.

Stoornissen in het binnenoor kan leiden tot zogenaamde de ziekte van Menière, bijvoorbeeld. De oorzaak hiervan is nog niet duidelijk begrepen. Typisch symptomen van de ziekte van Menière zijn tinnitus (piepgeluiden in het oor), duizeligheid en eenzijdig gehoorverlies​ Duizeligheid is ook een symptoom van een ontsteking van de vestibulaire zenuw, de zogenaamde neuritis vestibularis.

Typisch manifesteert de duizeligheid van vestibulaire neuritis zich in de vorm van permanent duizeligheid dat kan dagen tot weken duren, wat natuurlijk erg stressvol is voor patiënten. Bovendien is er vaak een uitgesproken neiging tot vallen, misselijkheid, en onzekerheid van staan ​​en lopen. Uiterlijk na vier tot vijf weken neemt de duizeligheid af, hetzij omdat de behandeling heeft gewerkt, hetzij omdat de gezonde kant de functie van de zieke kant heeft vervangen.

Verder kan de duizeligheid ook veroorzaakt worden door een bilaterale vestibulopathie. Bij deze ziekte is het evenwichtsorgaan aan beide zijden beschadigd, evenals delen van het vestibulaire zenuwen​ De uiteindelijke oorzaak is meestal niet bekend.

Patiënten kunnen last hebben van zwaaien en roterende duizeligheid, die vaak wordt veroorzaakt door bepaalde bewegingen. Dit gaat vaak gepaard met een visuele stoornis (duizeligheid en slechtziendheid). De symptomen verergeren ook in het donker.

Patiënten hebben minder klachten tijdens het zitten of liggen. In aanvulling op het orgaan van evenwicht, dat zich in het binnenoor bevindt, kan het oor zelf ook een mogelijke oorzaak van duizeligheid zijn. Het kan bijvoorbeeld optreden als onderdeel van een ontsteking van het binnenoor (labyrintitis).

Ontsteking van het binnenoor kan ook gepaard gaan met oor pijn, koorts, vermoeidheid, eenzijdig gehoorverlies or tinnitus​ In de meeste gevallen wordt ontsteking van het binnenoor veroorzaakt door virussen or bacteriën​ In zeldzame gevallen leiden tumoren of toxines ook tot ontsteking van het binnenoor.

In sommige gevallen kan een ontsteking van de middenoor kan ook leiden tot een ontsteking van het binnenoor. In het geval van een ontsteking van de middenoorer is doorgaans geen duizeligheid; als er toch een optreedt, is dit altijd een waarschuwingsteken. In dit geval is het oor, neus- en keelarts moet altijd worden geraadpleegd.

Tumoren van de evenwichtszenuw kunnen ook tot duizeligheid leiden. De meest typische tumor is de zogenaamde akoestisch neuroma. Een akoestisch neuroma is een goedaardige tumor die zichzelf presenteert met de belangrijkste symptomen van unilateraal gehoorverlies en tinnitus.

Het wordt ook vaak veroorzaakt door een craniocerebrale trauma, die vaak wordt veroorzaakt door een auto-ongeluk of iets dergelijks. Over het algemeen wordt onderscheid gemaakt tussen perifeer en centraal duizeligheid​ De classificatie van perifeer duizeligheid omvat bijvoorbeeld de ziekte van Menière en vestibulaire neuritis, dwz oorzaken die niet rechtstreeks hun oorsprong vinden in de hersenen.

Bij centrale duizeligheid ligt de oorzaak daarentegen in de hersenen. Dit kan bijvoorbeeld zijn in de zenuwkernen die verantwoordelijk zijn voor het vestibulaire orgaan, het vestibulaire centrum of in de cerebellum​ De oorzaken van centrale duizeligheid zijn voornamelijk circulatiestoornissen in de hersenen, zoals in het geval van a beroerte.

Naast circulatiestoornissenechter ontstekingen in de hersenen, zoals in multiple sclerose en tumoren, zijn ook mogelijk. Een typisch kenmerk van centrale duizeligheid is dat het zich op een fluctuerende manier manifesteert en niet typisch voorkomt in de vorm van roterende duizeligheid zoals bij perifere duizeligheid. Bij sommige mensen die er last van hebben migraine aanvallen komt tegelijkertijd ook een duizeligheidsaanval voor; dit wordt dan vestibulaire migraine genoemd.

Als niet het vestibulaire orgaan of een onderliggende ziekte of iets dergelijks verantwoordelijk is voor de duizeligheid, maar de psyche, wordt dit niet-organische, psychogene of zelfs somatoforme duizeligheid genoemd. Dit gebeurt bijvoorbeeld in de context van Angst stoornissen​ Als de duizeligheid gepaard gaat met slaperigheid en visuele stoornissen in de vorm van wazig of dubbel zien, kan dit ook worden veroorzaakt door een onjuist bril.

Soms gaat dit gepaard met hoofdpijn en een gevoel van druk in de ogen. Dit wordt dan oculaire duizeligheid genoemd. Duizeligheid kan ook optreden als bijwerking van medicatie.

Typerend hiervoor zijn sedativa en slaappillen​ Bovendien komt duizeligheid ook voor bij geneesmiddelen zoals antidepressiva, anti-epileptica, spierverslappers, antibiotica, diuretica en medicijnen voor de cardiovasculair systeem​ Een veel voorkomende oorzaak van tijdelijke duizeligheid is natuurlijk alcohol (duizeligheid en alcoholDit komt doordat alcohol invloed heeft op ons cerebellum, die een belangrijke rol speelt bij de (boete) coördinatie van bewegingen in ons lichaam.

Daarom leidt overmatig alcoholgebruik tot toenemende onzekerheid bij het staan ​​en lopen. Op een gegeven moment bereikt de alcohol ook ons ​​evenwichtsorgaan, waardoor we last krijgen van duizeligheid. Vertigo kan ook optreden in de context van andere onderliggende ziekten, zoals polyneuropathie, die kunnen optreden in een vergevorderd stadium van een suiker- of alcoholziekte.

Verhoogde suikerconcentraties in de bloed vallen steeds vaker de periferie aan zenuwen, waardoor onze tastzin lijdt. Bovendien krijgen onze hersenen minder informatie over de positie van ons gewrichten en spieren van deze zenuwen, wat belangrijk is voor gerichte bewegingen en onze coördinatie. Globaal genomen, polyneuropathie kan ook leiden tot onzekerheid bij het staan ​​en lopen, wat gepaard gaat met duizeligheid.

Naast polyneuropathie, te laag of te laag hoge bloeddruk kan ook leiden tot duizeligheid. Dit is typisch voor een te laag bloeddrukbijvoorbeeld als men te weinig heeft gedronken of te snel opstaat vanuit een zittende houding, waardoor de hersenen gedurende korte tijd te weinig bloed krijgen, omdat zich door het zitten veel bloed in de benen heeft opgehoopt. In technische termen staat dit bekend als orthostatische hypotensie.

Aangezien de cerebellum is ons orgel voor coördinatie en bewegingsplanning is het daarom logisch dat duizeligheid ook voorkomt bij ziekten die het cerebellum aantasten, zoals cerebellaire atrofie, dwz weefselverlies van het cerebellum. Dit manifesteert zich dan meestal op een fluctuerende en niet roterende manier. Naast de reeds genoemde oorzaken zijn er ook oorzaken die veel onschadelijker zijn en meestal maar van korte duur optreden.

Deze omvatten bijvoorbeeld duizeligheid veroorzaakt door hoogtevrees of de duizeligheid die optreedt na een draaimolen. Ook bij zeeziekte of misselijkheid tijdens een autorit (reisziekte) treedt vaak duizeligheid op. Stoornissen in de bloedsomloop, zoals te hoog of te laag bloeddruk, kan duizeligheid veroorzaken.

De duizeligheid kan gepaard gaan met misselijkheidflauwvallen hoofdpijn en vele andere symptomen. Beningne paroxysmaal positionele duizeligheid wordt veroorzaakt door een aandoening in het orgaan van evenwicht (evenwichtsorgaan). Hier worden deeltjes (canalolithiasis) afgezet in het boogsysteem (zie anatomie oor) van het orgaan van evenwicht.

Het dorsale kanaal wordt het vaakst aangetast. Wanneer de hoofd wordt bewogen, de deeltjes, die vrij bewegen in het boogsysteem, worden in de richting van de boog verplaatst en buigen daar de cupula af. De cupula is een geleiachtige structuur die verantwoordelijk is voor de perceptie van hoofd bewegingen.

Als het verkeerd wordt afgebogen door de deeltjes, zal het onjuiste informatie over de hoofd positie naar de hersenen. Vanwege de tegenstrijdige informatie tussen de aangedane en het gezonde evenwichtsorgaan aan de andere kant, onaangename aanvallen van roterende duizeligheid optreden tijdens hoofd- en lichaamsbewegingen, die tot een minuut kunnen duren. Bovendien lijdt de patiënt aan oogbewegingsstoornissen (nystagmus) en vaak misselijkheid en braken.

Bij positionele duizeligheidkunnen speciale oefeningen ook thuis verlichting bieden. Ziekten van het binnenoor zijn onder meer ontstekingen die lokaal voorkomen of via andere organen worden doorgegeven. Ontsteking van de middenoor (otitis media), ontsteking van de botten (bv mastoïditis) en ziekten van de hersenvliezen kan zich verspreiden naar het binnenoor en het evenwichtsorgaan daar zo irriteren dat duizeligheidsaanvallen kunnen optreden.

Op onze website vindt u meer informatie:

• Otitis media
• mastoïditis
• Vertigo veroorzaakt door het binnenoor

De ziekte van Menière treft voornamelijk mannen van middelbare leeftijd. Het valt op dat het bij vegetatief onstabiele patiënten vaak voorkomt na psychologische stress, weersveranderingen, alcohol, cafeïne en nicotine misbruik of na banale infecties. In deze gevallen treedt met tussenpozen ernstige rotatieduizeligheid op, die bovendien gepaard gaat met oorsuizen (tinnitus) en een diffuus, wattenachtig gevoel van druk in het oor.

Na herhaalde aanvallen kan tijdens een gehoortest (audiogram, toonaudiometrie, gehoortest) gehoorverlies worden vastgesteld. Dergelijke aanvallen duren van minuten tot uren. De oorzaak is nog onduidelijk, maar er wordt vermoed dat het een verstoring is van de vloeistoffen van het evenwichtsorgaan (endolymfe / perilymfe) en de samenstelling ervan (elektrolytverschuiving). Ontsteking van de zenuw die verantwoordelijk is voor de overdracht van informatie van het evenwichtsorgaan naar de hersenen (vestibulaire zenuw) kan permanente duizeligheid veroorzaken met de neiging naar de andere kant te vallen.

Dergelijke ontstekingen worden veroorzaakt door virussen of spontaan optreden en zonder een waarneembare oorzaak (idiopathisch). De zogenaamde neuritis vestibularis, het labyrintfalen, is een acute gebeurtenis die meestal uiterlijk na weken centraal kan worden gecompenseerd. Hier, vanwege ontstekingsprocessen van de vestibulaire zenuw (vestibulaire evenwichtszenuw), het gevoel voor evenwicht mislukt aan één kant.

Dit leidt tot draaiduizeligheid, zweten, neiging tot vallen en onvrijwillige oogbewegingen (spontaan nystagmus​ In acute situaties helpt veel bedrust hierbij. Medicatie tegen duizeligheid verlicht de symptomen.

Er worden goede resultaten behaald met de glucocorticoïde methylprednisolon. Bovendien is therapie met infusen met vasodilatatoren (vaatverwijdende middelen) mogelijk. Of de infusietherapie echter significant succes boekt, is enigszins controversieel.

Deze twee vormen van therapie worden ook gebruikt om tinnitus te behandelen. Dit is een verbinding tussen het binnenoor en het middenoor met de afvoer van de zogenaamde perilymfe, een vloeistof uit het binnenoor. Dit kan worden veroorzaakt door infecties, trauma of zelfs misvormingen.

Een operatie wordt hier zelden uitgevoerd. In de meeste gevallen is een therapie van de onderliggende ziekte, bijvoorbeeld een infectie, en een afwachtende houding voldoende. Over het algemeen helpt bedrust en het heffen van het hoofd.

Kinderen worden vaker getroffen door perilymfefistels dan volwassenen. Deze speciale vorm van migraine komt vaker voor bij kinderen en jonge volwassenen. Het dankt zijn naam aan het feit dat de grote basiliek erbij betrokken is slagader leidt tot zijn ontwikkeling.

Deze migraine wordt gekenmerkt door symptomen zoals spraakstoornissenvisuele stoornissen, duizeligheid, ataxie, gehoorverlies en bewustzijnsstoornissen. In de context van deze aandoening kan het leiden tot de zogenaamde opgesloten syndroom​ Dit is het volledige gebrek aan beweging terwijl je volledig bij bewustzijn bent.

Alleen verticale oogbewegingen zijn mogelijk. Deze voorwaarde duurt ongeveer 2 tot 30 minuten. Ook hier bestaat de therapie uit migraineprofylaxe.

De nek is een zeer gevoelig deel van het lichaam. Het kan snel overbelast of verkeerd gespannen worden en moet in het dagelijks leven bestand zijn tegen vele spanningen en spanningen. Het draagt ​​tenslotte het hoofd, dat vrijwel de klok rond in beweging is.

Schade aan de cervicale wervelkolom kan gemakkelijk leiden tot hoofdpijn en duizeligheid. Heel gewoon zijn gewoon spanningen van de nek spieren, die deze onaangename symptomen veroorzaken. De nek kan enigszins gespannen zijn, vooral bij gebrek aan lichaamsbeweging of een ongemakkelijke hoofdpositie, bijvoorbeeld bij het werken op kantoor.

Verlichting kan worden bereikt door middel van eenvoudige oefeningen die ontspan de nek​ In de meeste gevallen kan de huisarts u laten zien hoe u deze oefeningen moet doen. Bij hevige spanning kan de fysiotherapeut helpen met massages.

Om de nek te beschermen, moet u voorkomen dat u boven uw hoofd werkt. Een geschikt nekkussen kan ook heel goed doen. Warmte geeft over het algemeen een goede verlichting bij spanningen, evenals nekklachten.

Ten slotte kan een gespannen nek ook optreden in zeer stressvolle situaties, waar ontspanning technieken kunnen helpen om het ongemak te elimineren. De cervicale wervelkolom omvat de wervels tussen het hoofd en de borstwervels. Er zijn zeven wervels, waarvan de eerste twee, de Atlas en de as, verschillen van de andere wervels.

Samen met de schedel bot, ze vormen de bovenste en onderste cervicale gewrichten en laat het hoofd tegen de ruggengraat bewegen. De cervicale wervelkolom is zeer mobiel en kan bij ongelukken gemakkelijk gewond raken. Het wordt beveiligd door verschillende ligamenten, waarvan de belangrijkste de aliar-ligamenten zijn.

Deze zogenaamde vleugelbanden houden het kopgewricht op zijn plaats en beperken de beweging. Traumatische verwondingen van de cervicale wervelkolom komen vrij vaak voor en leiden tot duizeligheid bij de getroffenen. Vooral whiplash Letsels, die bijvoorbeeld voorkomen bij verkeersongevallen, kunnen hiertoe leiden.

Het ligamenteuze apparaat van het hoofdgewricht wordt gewond door een zogenaamde whiplash beweging.Dit leidt tot een instabiliteit in dit gebied, wat vervolgens duizeligheid veroorzaakt. Deze instabiliteit is het gevolg van een breuk of overstrekking van de ligamenteuze structuren tussen de basis van de schedel (Os occipitale) en de eerste twee wervels (Atlas en Axis). De eerder genoemde aliar-ligamenten, de vleugelbanden, worden bijzonder vaak aangetast.

Indien de gezamenlijke capsule ook scheurt, is de beweging van het hoofd tegen de wervelkolom niet meer voldoende beperkt. Dit resulteert in een verplaatsing van het hoofd tegen de cervicale wervelkolom of, in het ergste geval, een subluxatie tussen de atlas en as. Dit is een onvolledige ontwrichting van het gewricht.

Deze subluxatie kan een zogenaamde basilaire indruk veroorzaken. Een basilaire indruk is een verplaatsing van de cervicale wervelkolom naar boven naar de basis van de schedel​ In dit proces kunnen de eerste wervels druk uitoefenen op de hersenstam en zo een typisch symptoom van de hersenstam uitlokken.

Deze symptomatologie van de stamhersenen omvat gewoonlijk duizeligheid, gezichtsstoornissen en waakzaamheidsstoornissen (variërend van versuft tot slaperig). Naast palpatie (palpatie door de arts) zijn CT en MRI geschikt voor onderzoek van de cervicale wervelkolom. In zeldzame gevallen kunnen andere ziekten van de cervicale wervelkolom ook duizeligheid veroorzaken.

Metastasen in de cervicale wervelkolom kunnen ze beschadigen en duizeligheid veroorzaken. Chronische ziekten zoals hernia van de cervicale wervelkolom, osteoporose en osteomalacie kunnen ook redenen zijn voor duizeligheid. Dit is echter minder vaak het geval.

Posturale afwijkingen van de wervelkolom, met name de cervicale wervelkolom, kunnen de slagaders naar het hoofd (Aa. Intervertebrales, Aa. Carotides) zodanig irriteren dat een gebrek aan zuurstof in het gebied van de centrale zenuwstelsel (CNS-hersenen) resultaten.

Als begeleidende symptomen beschrijven patiënten ook hoofdpijn (cefalgie), nekstijfheid en pijn in het gebied van de cervicale wervelkolom. Het cervicale wervelkolomsyndroom ontwikkelt zich vaak als gevolg van degeneratieve veranderingen in de cervicale wervelkolom. Andere oorzaken zijn onder meer whiplash verwondingen, tumoren, gespierd spanningen, operaties aan de cervicale wervelkolom of zelfs hernia in de cervicale wervelkolom.

Een cervicaal wervelsyndroom veroorzaakt voornamelijk pijn in het nek- en schoudergebied, dat uitstraalt in de armen en daar tot gevoelloosheid kan leiden. Een cervicaal wervelsyndroom kan echter ook gepaard gaan met andere symptomen, zoals hoofdpijn, verminderd zicht of duizeligheid. Duizeligheid bij het cervicale wervelkolomsyndroom is het resultaat van een conflict in de verwerking van informatie die vanuit verschillende delen van het lichaam naar de hersenen wordt gestuurd.

In het gebied van de Nekspierenzijn er sensorische cellen die informatie doorgeven voor de aanpassing van de lichaamsbalans. Als er spanning is in het nekgebied of als gevolg van degeneratieve veranderingen, kunnen verkeerde posities en houdingsveranderingen optreden. De sensorische cellen geven dan onjuiste informatie door aan de hersenen over de ruimtelijke positie en houding, die in strijd is met de informatie van het evenwichtsorgaan en het visuele orgaan.

Het resultaat is duizeligheid en onzekerheid. Patiënten omschrijven de optredende duizeligheid als onzekerheid, die vooral optreedt bij het staan ​​en lopen. De duizeligheid veroorzaakt een gevoel van zwaaien en een lichte, aanhoudende staat van slaperigheid.

In veel gevallen is deze duizeligheid blijvend, soms iets meer en soms minder, en niet afhankelijk van bepaalde bewegingen of activiteiten. Vaak gepaard gaand met hoofdpijn, kan duizeligheid de patiënt met een cervicaal syndroom ernstig beperken, omdat ook het vermogen om op te letten en te concentreren kan worden aangetast. Veranderingen in de halswervels of zelfs tumorachtige veranderingen in weefsel kunnen de schepen die het bloed van de lichaamscirculatie naar de hersenen transporteren.

Dit vermindert de bloedtoevoer naar de hersenen en resulteert in een tekort aan zuurstof naar de hersenen. Dit kan ook leiden tot duizeligheid en ongemak. Patiënten die lijden aan een cervicale wervelkolomsyndroom als gevolg van spierspanning van de cervicale wervelkolom, ontwikkelen vaak ook duizeligheid als gevolg van acute stress in het dagelijks leven.

In dergelijke situaties kunnen ook duizeligheidsaanvallen optreden. Om de duizeligheid te verlichten, zijn lichamelijke activiteit en fysiotherapeutische oefeningen bijzonder nuttig. Op deze manier kunnen eventuele spanningen worden weggenomen en kunnen eventuele bestaande misstanden worden gecompenseerd.akoestisch neuroma) kan leiden tot irritatie of zelfs verlies van evenwichtsinformatie.

De diagnose wordt gesteld met een computertomogram (CT) van de schedel. Ongevallen met de schedel kunnen leiden tot a breuk van het petroïde bot (schedelbot rond het binnenoor). Dit veroorzaakt mechanische schade aan het vestibulaire systeem.

Door uitleg van de oorzaak van het ongeval, de symptomen en een computertomografie kan een betrouwbare diagnose gesteld worden. Ernstige schommelingen in bloeddruk en hartritmestoornissen kunnen op lange termijn leiden tot zuurstoftekort in de hersenen, het vestibulaire orgaan en de vestibulaire zenuwen. Hetzelfde effect wordt veroorzaakt door medicijnen voor hoge bloeddruk (antihypertensiva, antihypertensiva) en medicijnen voor Depressie (antidepressiva) evenals bepaalde slaappillen (benzodiazepines).

Een ernstige metabole onbalans (hypoglykemie / hyperglykemie) als gevolg van onbehandelde suikerziekte (diabetes mellitus) kan de elektrolytenbalans verstoren (balans van ionen in het lichaam, bijv natrium, kalium, calcium) in het lichaam, wat leidt tot duizeligheidssymptomen. Bovendien, in suikerziekte mellitus (diabetes), een stoornis van het gevoel in de extremiteiten kan leiden tot een perceptuele verstoring van de grond- en gewrichtsposities (polyneuropathie met proprioceptieve stoornissen). In multiple sclerose (MEVROUW, encefalitis disseminata), kan een ontsteking van de vestibulaire zenuw ook symptomen van duizeligheid veroorzaken.

Migrainepatiënten (migraine) melden ook duizeligheid en slaperigheid naast ernstige hoofdpijn. Of duizeligheid alleen kan worden veroorzaakt door stress of angst, is niet met zekerheid te zeggen. Alleen omdat men niet altijd een organische oorzaak voor de stress vindt, wil dat nog niet zeggen dat de oorzaak van puur psychogene aard is.

Het is echter waar dat zeer stressvolle en stressvolle situaties een gevoel van duizeligheid of draaierigheid kunnen veroorzaken. Hieraan worden vaak symptomen als kortademigheid of het gevoel van dreigende onmacht toegevoegd. Dit zijn echter acute gebeurtenissen die voornamelijk worden veroorzaakt door hyperventilatie.

Bepaalde psychische aandoeningen zoals paniekaanvallen en Angst stoornissen gaan gepaard met een zeer hoog stressniveau. Zo'n paniekaanvallen or Angst stoornissen leiden vaak tot een vicieuze cirkel van angst, stress, duizeligheid en kortademigheid. Wat de exacte oorzaken zijn, is echter niet in detail bekend.

Het kan in dergelijke situaties helpen om niet uit de situatie te vluchten, maar er in vrede doorheen te komen. Men moet vermijdingsgedrag niet uit angst ontwikkelen. Het is belangrijk om aandacht te besteden aan regelmatig en kalm ademhaling​ Men moet proberen zoveel mogelijk te ontspannen. Op deze manier kunt u uw stressniveau verlagen en symptomen als duizeligheid en kortademigheid voorkomen.