spierverslappers

Wat zijn spierverslappers?

Spierverslappers zijn speciale medicijnen die ervoor zorgen dat de spiercellen ontspannen. Dit effect wordt vooral gebruikt bij anesthesie om anesthesie op te wekken. Spier ontspanning is ook van groot belang voor de ventilatie van een patiënt tijdens een operatie.

Daarnaast kunnen spierverslappers worden gebruikt om gespannen spieren in de nek of achtergebied. Er zijn twee groepen spierverslappers: perifere en centrale spierverslappers. Ze verschillen in hun plaats van optreden. Perifere spierverslappers werken rechtstreeks op de spieren, terwijl centrale spierverslappers in de centrale werken zenuwstelsel, waar ze de spierspanning verminderen.

Deze spierverslappers zijn verkrijgbaar

Spierverslappers zijn in principe onderverdeeld in twee hoofdgroepen. Enerzijds zijn er de perifere spierverslappers, die de spier rechtstreeks aanvallen of de overdracht tussen zenuw en spier. De centrale spierverslappers, die in het midden werken zenuwstelsel, dat wil zeggen het hersenen en spinal cord, verschillen van deze.

Ze zijn bedoeld om de basisspanning van de spieren te verminderen en zo te verlichten krampen. Gespannen spieren zijn vaak een symptoom of oorzaak van rug pijn, zoals bijna iedereen het weet. Hier worden meestal centrale spierverslappers gebruikt.

Hun effect is minder sterk en ze hebben de neiging om de spanning van het spierstelsel te reguleren. Daarentegen worden perifere spierverslappers voornamelijk gebruikt in anesthesie en chirurgie. Deze werken rechtstreeks in op het spierstelsel en kunnen, indien voldoende gedoseerd, volledige slappe maar tijdelijke verlamming veroorzaken.

Met name perifere spierverslappers kunnen op basis van hun exacte werkingsmechanisme in verdere subgroepen worden verdeeld. Benzodiazepines, die eigenlijk bekend staan ​​als slaappillen or sedativa, werken ook als spierverslappers. De reden hiervoor ligt in hun werkingsmechanisme.

Ze werken op zogenaamde GABA-receptoren in het midden zenuwstelsel. GABA is een zogenaamd remmend middel neurotransmitter in de hersenen. Onder invloed van benzodiazepines, Wordt het effect van GABA vergroot.

Het resultaat is slaperigheid, het loslaten van angst, maar ook spieren ontspanning. Het spierontspannende effect wordt versterkt door een algemene vermindering van angst of ontspanning, omdat de spieren onwillekeurig gespannen raken als ze angstig of opgewonden zijn. Echter, benzodiazepines zijn niet vrij van bijwerkingen.

Een groot gevaar bij het gebruik van benzodiazepinen is hun potentieel voor afhankelijkheid. Benzodiazepinen kunnen gemakkelijk verslaving en zelfs ontwenningsverschijnselen veroorzaken wanneer ze worden stopgezet. Dit geldt vooral als ze continu worden gebruikt.

Verslaving kan al na enkele weken bestaan. Ortoton is de handelsnaam van de werkzame stof methocarbamol. Dit is ook een centraal werkende spierverslapper.

Het werkingsmechanisme is anders dan dat van benzodiazepinen. Het werkt rechtstreeks in het spinal cord. Daar remt het waarschijnlijk reflexlijnen.

Als deze reflexlijnen actief zijn, neemt de spierspanning toe. Als ze worden geremd door methocarbamol, neemt het af. Het exacte werkingsmechanisme is echter nog niet volledig begrepen.

De effectiviteit van methocarbamol is nog niet overtuigend bewezen. Een voordeel van methocarbamol is dat het in mindere mate vermoeidheid veroorzaakt dan bijvoorbeeld benzodiazepinen. Vanwege het centrale werkingsmechanisme wordt de kracht van de spieren niet merkbaar beïnvloed.

Evenmin lijkt het effect te hebben coördinatie. Bijwerkingen zijn zeldzaam. Methocarbamol in hogere doses kan echter een dempend effect hebben en zelfs afhankelijkheid veroorzaken.

Het risico is echter lager in vergelijking met benzodiazepinen. Tegelijkertijd zijn er kritische stemmen die de doeltreffendheid van methocarbamol bij het verlichten van spanning in twijfel trekken. De werkzame stof in Sirdalud wordt tizanidine genoemd.

Het werkt ook in het centrale zenuwstelsel. Hier valt het zogenaamde α2-adrenoceptoren aan. Dit zorgt ook voor een vermindering van de spierspanning.

Adrenoceptoren regelen echter niet alleen de spierspanning, maar ook belangrijke lichaamsfuncties zoals bloed druk. Een belangrijke bijwerking van Tizanidin is daarom de zogenaamde orthostatische ontregeling. Het lichaam kan zich niet meer effectief aanpassen bloed druk op veranderende omstandigheden, zoals de overgang van liggen naar staan.

Dit manifesteert zich als een drop-in bloed druk. In het ergste geval kan dit leiden tot flauwvallen. Andere belangrijke nadelige effecten van Tizanidin zijn vermoeidheid en droogte. mond. Tizanidine kan ook een analgetisch effect hebben.

Dit kan echter gunstig zijn bij ernstige spierspanning. Een groot voordeel van tizanidine is dat het afhankelijkheidspotentieel veel lager is dan dat van vergelijkbare geneesmiddelen zoals de benzodiazepinen. Plotselinge stopzetting van Tizanidine kan echter hartkloppingen veroorzaken hoge bloeddruk. Dit is met name het geval als tizanidine gedurende een lange periode of in hoge doses is ingenomen. Voorzichtigheid is daarom geboden, vooral in het geval van bekend hart- ziekten.