Multiple sclerose

Definitie

MS, verspreide encefalomyelitis, verspreide sclerose, multiple sclerose, polysclerose

Introductie

Multiple sclerose valt onder de ziekten van de immuunsysteem, meer precies is het een inflammatoire auto-immuunziekte. Het is een reactie op het eigen zenuwweefsel van het lichaam, die meestal wordt gemedieerd door een bepaald type ontstekingscellen in de bloed T-lymfocyten. Multiple sclerose is een ziekte die de mens treft zenuwstelsel. De zenuwen van het menselijk lichaam verliezen hun isolerende laag. Hierdoor wordt de snelheid waarmee informatie wordt getransporteerd aanzienlijk verminderd.

Epidemiologie

In Duitsland zijn ongeveer 1 op de 400 inwoners getroffen. Aangenomen wordt dat er vandaag in Duitsland meer dan 200,000 mensen zijn getroffen. De ziekte komt het meest voor bij mensen tussen de 20 en 40 jaar.

De verhouding tussen vrouwen en mannen is 2: 1. MS (Mutiple Sclerosis) is een ziekte van de blanke bevolking. In Europa zijn er relatief veel mensen met deze ziekte, terwijl er bijna niemand bij de evenaar is.

Verrassend genoeg moet je, als je in de tropen wilt leven, op de leeftijd van 15 jaar beginnen om je bewust te zijn van de kans op het ontwikkelen van MS (Mutiple Sclerosis). Vóór de leeftijd van 15 jaar past men zich aan de kans op het oplopen van de ziekte in de betreffende regio aan. Als je voor je 15e naar een tropisch land emigreert, is de kans op het krijgen van MS (multiple sclerose) verwaarloosbaar.

Tekenen van MS

De symptomen die als eerste optreden, variëren van patiënt tot patiënt. De meest voorkomende zijn sensorische stoornissen in de armen of benen. Deze treden plotseling op en zijn meestal de enige beperkingen van de patiënt.

Ook visuele stoornissen als gevolg van ontsteking van de oogzenuw, zijn vaak het eerste symptoom. Hier kan een verlies van gezichtsvermogen in het midden van het gezichtsveld worden opgemerkt, een troebel zicht of het zien van dubbele beelden. Een ander vroeg symptoom kan het optreden van stoornissen in de spierfunctie zijn.

Deze kunnen verlamming, zwakte en coördinatie aandoeningen. Bovendien kunnen in het begin van de ziekte ook algemene vermoeidheid en concentratiestoornissen optreden. Welke van deze symptomen in het begin optreedt, hangt af van het eerste getroffen gebied in het midden zenuwstelsel.

Als multiple sclerose bijvoorbeeld begint met een ontsteking of de afbraak van de isolerende myeline-omhulsels rond de optische zenuw, zal de patiënt eerst visuele stoornissen opmerken. Als andere delen van het hersenen worden aangetast, manifesteert de ziekte zich aanvankelijk door andere symptomen. De leeftijd van de patiënten bij wie de vroege symptomen optreden, is tussen de 15 en 40 jaar.

In dit stadium van de ziekte verschijnen de symptomen meestal in fasen. In het begin verdwijnen de tekorten meestal volledig, terwijl in de verdere verloop van multiple sclerose, moet blijvende neurologische schade worden verwacht. Al deze eerste tekenen zijn echter niet noodzakelijk geassocieerd met het ontstaan ​​van multiple sclerose.

Er zijn veel andere klinische beelden die tot deze symptomen kunnen leiden. Deze andere ziekten moeten eerst worden uitgesloten voordat de diagnose MS kan worden gesteld. Om deze signalen die op de ziekte duiden te kunnen beoordelen, is er de zogenaamde Expanded Disability Status Scale (EDSS). Hier worden de beperkingen van de patiënt op verschillende gebieden geëvalueerd en kan de ernst van de huidige beperkingen worden bepaald.