Vergrendeld syndroom

Introductie

De term locked-in-syndroom komt van het Engelse woord 'locked in' en betekent opnemen of opsluiten. De betekenis van de term hangt af van de situatie waarin de patiënt zich bevindt. Hij is wakker, kan gesprekken verstaan ​​en volgen, maar kan niet bewegen of spreken.

Vaak is alleen verticale oogbeweging en het sluiten van de oogleden mogelijk - de patiënt zit vrijwel opgesloten in zijn eigen lichaam zonder te kunnen bewegen. Locked-in-syndroom wordt veroorzaakt door een zeer specifiek hersenen schade. Het klinische beeld gaat gepaard met ernstige verlamming, die alle willekeurig controleerbare spieren van het lichaam kan aantasten.

Het gevoel van aanraking kan volledig onaangetast blijven. Het Locked-in-syndroom betekent enorm veel leed voor de patiënt en ook voor zijn naasten. Het is in tegenstelling tot het apallisch syndroom, het zogenaamde ontwaken coma​ Dit is een andere ernstige hersenen letsel, maar er zijn geen reacties van de patiënt op verschillende stimuli te verwachten. De patiënt is zich niet bewust van zijn omgeving.

Oorzaken

Locked-in-syndroom wordt veroorzaakt door schade aan de hersenen stam, meer bepaald door een defect in de frontale pons ("brug"). Bijna alle zenuwbanen die verantwoordelijk zijn voor het controleren van willekeurige bewegingen lopen door dit gebied. Een uitzondering is het zenuwstelsel dat de verticale oogbewegingen coördineert, daarom zijn dit vaak de enige communicatiemiddelen.

In de meeste gevallen is de oorzaak van hersenschade de afsluiting van een hoofdtoevoer slagader van de hersenen (arteria basilaris), bijvoorbeeld tijdens trombose​ De regio wordt niet langer van zuurstof voorzien door de afsluiting, wat in het geval van zenuwcellen zeer snel tot celdood leidt. Een andere mogelijkheid is de zogenaamde centrale pontine myelinolyse.

Dit omvat de dood van centrale delen van de pons, die kan worden veroorzaakt door een ernstig gebrek aan natrium, bijvoorbeeld. De deficiëntiesituatie zelf is hier echter niet het gevaarlijke, maar de therapie. Als het tekort te snel wordt gecompenseerd, treedt de overeenkomstige reactie op. Andere oorzaken zijn grote schade aan de pons door ongevalgerelateerde (traumatische) veranderingen of lokale ontstekingsziekten.