Gewrichtscapsule

Een verbinding wordt doorgaans gezien als de verbinding tussen twee botten, maar een joint bestaat uit zoveel meer dan alleen botten. Zonder de omliggende structuren van de botten, zou beweging in het gewricht er niet zo harmonieus uitzien als gewoonlijk, maar eerder "rigide". De overgrote meerderheid van gewrichten in ons lichaam bestaan, afgezien van de botten betrokken, of articulaire kraakbeen, synoviale vloeistof en het gewrichtskapsel.

Samen zorgen ze allemaal voor de mooie, glijdende bewegingen van een joint, die we allemaal uit onszelf kennen gewrichten. De kraakbeen dient als mechanisch schokken absorber op de uiteinden van de botten, zodat ze niet direct tegen elkaar wrijven, wat vrij snel tot slijtage zou leiden. Kraakbeen compenseert ook voor ongelijkheden tussen de botten in het gewricht.

Het bekendste voorbeeld hiervan is de dij en lagere been botten, omdat de botuiteinden alleen zo perfect in elkaar passen in de kniegewricht vanwege het vaak scheuren meniscus kraakbeen. Sinds de bloed de toevoer naar het uiteinde van het bot is erg slecht en het kraakbeen zelf heeft veel minder bloed schepen of zelfs helemaal geen, het kraakbeen moet anders gevoed worden, want ook de kraakbeencellen hebben voedingsstoffen nodig om hun taken te vervullen. Hun voeding wordt geleverd door de synoviale vloeistof, die naast zijn voedingsfunctie een verdere is schokken absorber en glijdende laag.

Dit is ook waar de gewrichtscapsule in het spel komt. Het omringt het gewrichten als een soort tas en houdt alle structuren binnenin verborgen en beschermd. Het bestaat uit verschillende lagen en celtypen waarvan de binnenste verantwoordelijk is voor de productie van synoviale vloeistof.

Van buiten naar binnen gezien bestaat het gewrichtskapsel uit verschillende lagen en structuren die verschillende taken in het gewricht hebben. De buitenste laag is de zogenaamde Membrana Fibrosa, of “vezelige huid”. Het bestaat uit zeer grove vezels van bindweefsel, die de capsule een zekere stevigheid geven.

Afhankelijk van het gewricht kan de dikte van deze huid sterk variëren, van heel dun bij kleine gewrichten, zoals de vinger gewrichten, tot enkele millimeters dik in de heup gewricht. Deze laag van het gewrichtskapsel is gedeeltelijk verstevigd om echt sterke ligamenten te vormen, die voor extra stabiliteit zorgen. Voorbeelden hiervan zijn de binnenste en buitenste ligamenten in de kniegewricht als versterking van het kniegewrichtskapsel.

Maar zelfs zonder de ligamenten geeft deze buitenste laag van het gewrichtskapsel een gewrichtskracht en kan het bewegingsbereik van een gewricht beperken. Naast de bindweefsel vezels lopen ook veel zenuwvezels binnen deze buitenlaag. Onder de zenuwcellen bevinden zich cellen die de positie van het gewricht meten, zodat we altijd weten hoe het gewricht is gepositioneerd, zelfs als we de lichaamsdelen niet kunnen zien.

Dit vermogen wordt bijvoorbeeld merkbaar wanneer u uw ogen sluit en nog precies kunt zien in welke positie uw armen of benen zich op dit moment bevinden. Maar niet alleen de zenuwvezels voor het positiegevoel, ook die voor de perceptie ervan pijn bevinden zich in het gewrichtskapsel. Dit is de reden waarom gescheurde capsules en ligamenten zo extreem pijnlijk zijn, terwijl ze puur zijn kraakbeenschade valt nauwelijks op, want kraakbeen is ongevoelig voor pijn.

De binnenste laag van het gewrichtskapsel vormt de membrana synovialis. Het is veel delicater dan de buitenste laag en bevat verschillende soorten cellen. Enerzijds bevinden de cellen die het gewrichtsvocht (= synovia) produceren zich aan de binnenkant van de capsule, anderzijds zijn er cellen die het gewrichtsvocht opnieuw opnemen.

Deze cellen zorgen er dus voor dat de ruimte in het gewrichtskapsel, dus ook tussen de botten, altijd vrij is van schuurproducten van het kraakbeen of botten en dat er constant schoon vocht wordt aangemaakt. In artrose, de slijtage van het gewricht, de constant toenemende slijtage irriteert de vloeistofproducerende cellen in de binnenhuid van het gewrichtskapsel op een zodanige manier dat ze constant vocht produceren en de evenwicht tussen instroom en uitstroom van het gewrichtsvocht wordt massaal verstoord. De capsule zwelt op en beperkt de beweeglijkheid van de gewrichten.

Irriterende stoffen in de vloeistof veroorzaken ook ontstekingen en pijn in het gewrichtskapsel, dat meestal een bron van pijn is voor mensen die eraan lijden artrose. Op de lange termijn leidt de ontsteking tot een verkorting van de bindweefsel en de beweeglijkheid van het gewricht zal dus in toenemende mate worden beperkt totdat het gewricht in de laatste fase moet worden vervangen artrose.