Hashimoto's thyroiditis is de meest voorkomende auto-immuunziekte ontsteking van de schildklierwaarvan de oorzaak nog niet is vastgesteld. Vrouwen hebben ongeveer negen keer meer kans om door Hashimoto's te worden getroffen thyroiditis dan mannen, hoewel de ziekte meestal goed te behandelen is.
Wat is de thyroïditis van Hashimoto?
De arts onderzoekt de schildklier en palpeert ze op afwijkingen. Hashimoto's thyroiditis is de naam die wordt gegeven aan een chronisch ontsteking van de schildklier dat komt door een verkeerde regeling van de afweer van het lichaam (auto-immuunziekte van de schildklier). Kenmerkende symptomen van Hashimoto's thyreoïditis komen vaak voor 피로, gewichtstoename, evenals een verhoogd gevoel van koud en oedeem (water retentie). Terwijl Hashimoto's thyreoïditis manifesteert zich op lange termijn in een traag werkende schildklier (hypothyreoïditis), een overactieve schildklier (hashitoxicose) kan ook aanwezig zijn bij het begin van de ziekte, wat gepaard kan gaan met prikkelbaarheid, slaapstoornissen, hartkloppingen, hongerige eetlust, gewichtsverlies en een verstoorde menstruatiecyclus, naast andere symptomen. Er worden twee subtypen onderscheiden in Hashimoto's thyreoïditis Hoewel de meest voorkomende atrofische vorm wordt geassocieerd met schildkliercelatrofie, veroorzaakt de zeldzamere hypertrofische vorm van Hashimoto's thyroïditis de schildklier om te vergroten en een struma (struma).
Oorzaken
Hashimoto's thyroïditis wordt veroorzaakt door een ontregelde immuunsysteem die de lichaamseigen structuren van de schildklier, die daar ontstekingsprocessen op gang brengen en blijvende schade aan het orgaan en zijn hormoonproductie veroorzaken. De oorzaak van deze ontregeling van het auto-immuunsysteem is nog niet opgehelderd. Naast een genetische aanleg kunnen bacteriële en virale infecties met ernstige kuren (gordelroosmononucleosis), storingen van de bijnierschors evenals milieufactoren en spanning worden vermoed als mogelijke triggers voor de thyroïditis van Hashimoto. Microchimerisme, waarbij cellen worden uitgewisseld tussen moeder en kind via de placenta, bijvoorbeeld, en de inname van zeer grote hoeveelheden jodium of een jodium-intolerantie, die een manifestatie van Hashimoto's thyroïditis kan veroorzaken als er een aanleg aanwezig is, worden ook besproken. Bovendien wordt thyroïditis van Hashimoto ook in verband gebracht met suikerziekte mellitus type I en vitiligo (witte vlekziekte).
Symptomen, klachten en tekenen
Hashimoto's thyroïditis begint meestal verraderlijk met milde symptomen die niet verband houden met de schildklier Deze omvatten zaken als ongewenste gewichtstoename ondanks onveranderde eetgewoonten, traagheid van de darmen en een afname van concentratie en prestaties. Getroffen personen bevriezen gemakkelijk, zijn voortdurend moe, lusteloos en neigen depressief te zijn. Een verlaagde polsslag en een toename in bloed druk is vaak merkbaar. Andere mogelijke tekens zijn erg cool en droge huid, broos nagels en ernstig haaruitval. Nam toe water retentie in de weefsels (oedeem) is merkbaar door een deegachtige consistentie van de huid Bij vrouwen kunnen cyclusstoornissen optreden in de loop van de thyroïditis van Hashimoto: het niet ovuleren kan de reden zijn voor een onvervulde wens om kinderen te krijgen. Gedurende zwangerschapschaadt de ziekte de ontwikkeling van de baby en veroorzaakt niet zelden een miskraam Mannen klagen vaak over potentie-stoornissen, en bij beide geslachten kan de [[Seksuele onwil | seksuele begeerte [] afnemen. De symptomen van de thyroïditis van Hashimoto zijn gevarieerd, vaak komen slechts enkele van de bovengenoemde klachten voor. In eerste instantie kan de ziekte kortstondig zijn hyperthyreoïdie gekenmerkt door ernstige nervositeit, slapeloosheid, toegenomen zweten, tremoren, hongerige eetlust, hartkloppingen, gewichtsverlies, en diarree Af en toe fluctueren hormoonspiegels tussen hyperthyreoïdie en hypothyreoïdie in de loop van de ziekte, met bijbehorende symptomen.
Diagnose en verloop
Een eerste vermoeden ontstaat bij de thyroïditis van Hashimoto altijd op basis van de kenmerkende symptomen. De diagnose wordt in de loop van bloed testen. Dus bij Hashimoto's thyroïditis, de concentratie of antilichamen tegen bepaalde schildklier enzymen, zoals die van thyroperoxidase-antilichamen (TPO-AK) of thyroglobuline antilichamen (TgAK), is meestal verhoogd. bovendien een verhoogd TSH waarde (schildklierstimulerend hormoon) geeft aan hypothyreoïdie, omdat het lichaam reageert op de hypothyreoïdie of de verlaagde waarden van het schildklierhormoon met verhoogde TSH secretie (marker voor hypothyreoïdie). Schildklierechografie kan informatie geven over de grootte en structurele veranderingen van de schildklier. In het geval van de thyroïditis van Hashimoto wordt de schade aan de schildklier weerspiegeld door een echo-arm en inhomogeen sonogram. Scintigrafie en histologische (fijn weefsel) analyse van schildklierweefsel is vereist om Hashimoto's thyroïditis te onderscheiden van Ziekte van Graves Hoewel de thyroïditis van Hashimoto niet te genezen is, heeft het in de meeste gevallen een mild beloop hypothyreoïdie en de bijbehorende symptomen kunnen goed worden behandeld met medicatie.
Complicaties
Thyroïditis van Hashimoto treft voornamelijk vrouwen. Door deze ziekte is er vooral een sterke vergroting van de schildklier. In dit proces kan deze vergroting leiden naar slikproblemen, zodat een gewone inname van vloeistoffen en voedsel meestal niet meer mogelijk is voor de patiënt. Verdere symptomen en complicaties zijn afhankelijk van het feit of de schildklier hypothyreoïd of hyperthyreoïd is. Over het algemeen heeft de thyroïditis van Hashimoto een zeer negatief effect op het dagelijks leven en leidt tot klachten zoals diarree, 피로 or haaruitval Evenzo is het niet ongebruikelijk dat zwelling of zweten optreedt, wat leidt tot een sterk verminderde kwaliteit van leven. De diagnose thyroïditis van Hashimoto verloopt meestal zonder complicaties en maakt dus een zeer snelle en vooral vroege behandeling van deze ziekte mogelijk. Het gaat daarbij vooral om het innemen van medicijnen die de symptomen verlichten en de functie van de schildklier weer normaal maken. Ook bij dit proces zijn er geen bijzondere complicaties of bijwerkingen. In sommige gevallen is de patiënt afhankelijk van een special dieet De levensverwachting wordt niet beïnvloed door de thyroïditis van Hashimoto.
Wanneer moet je naar een dokter?
Hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie moet altijd door een arts worden opgehelderd. Als er ernstig gewichtsverlies of -toename optreedt zonder een duidelijke en begrijpelijke reden, moet een arts worden geraadpleegd. Als er aanvallen van vraatzuchtige eetlust optreden, wordt dit als zorgwekkend beschouwd en moet dit worden onderzocht. In het geval van stemmingswisselingen, een merkbaar uiterlijk en psychische stoornissen, moet een arts worden geraadpleegd. Als er terugkerende interpersoonlijke conflicten zijn door iemands gedrag, problemen met libido of seksuele stoornissen, is het raadzaam om een arts te raadplegen. In het geval van slaapstoornissen, afwijkingen van de cardiovasculair systeem of verhoogd bloed druk, is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. Onregelmatigheden van de menstruatiecyclus of vruchtbaarheidsstoornissen moeten door een arts worden onderzocht en behandeld. Zwelling in de regio van de schildklier is een waarschuwingsteken dat onmiddellijk moet worden opgevolgd. Mensen die moeite hebben met slikken, zweten of opvliegers moet een arts raadplegen. In het geval van haaruitval, terugkerend diarree, constipatieof aanhoudende vermoeidheid, moet een arts worden geraadpleegd. Vermoeidheid, heesheid, droge huid, en gevoeligheid voor koud moet aan een arts worden voorgelegd. Ook ongebruikelijk is een lage polsslag, aandachtsstoornissen en concentratie Verminderde prestaties moeten met een arts worden besproken als het enkele weken onafgebroken aanhoudt.
Behandeling en therapie
Therapeutische maatregelen bij Hashimoto's thyroïditis zijn gericht op het behandelen van de symptomen. Als gevolg van orgaanschade is er een hormonale onbalans die met medicatie moet worden gecorrigeerd. Degenen die getroffen zijn door de thyroïditis van Hashimoto moeten daarom schildklier gebruiken hormonen zoals L-thyroxine (levothyroxine) of T3 en / of T4 oraal in tabletvorm voor de rest van hun leven als onderdeel van een substitutie therapie, waarbij bijwerkingen of een verminderde levensverwachting meestal niet te verwachten zijn als de dosering en instelling correct zijn. De TSH waarde moet regelmatig worden gecontroleerd, omdat het chronische beloop van Hashimoto's thyroïditis de hoeveelheid te vervangen hormoon kan veranderen, zodat de getroffenen mogelijk opnieuw moeten worden aangepast met medicatie. een echografische controle van de schildklier moet ook elke 6 tot 12 worden uitgevoerd. maanden. Terwijl de bedragen van jodium ingenomen met voedsel worden als onschadelijk beschouwd, extra inname van jodium (inclusief jodium tablets) moet worden vermeden bij thyroïditis van Hashimoto, omdat dit ontstekingsprocessen in de schildklier kan versnellen. Sommige onderzoeken geven ook aan dat extra opname van het sporenelement selenium kan een positief effect hebben op de immuunprocessen van het lichaam en de schildklierfunctie.
Vooruitzichten en prognose
Thyroïditis van Hashimoto is ongeneeslijk. Een vroege diagnose verbetert de prognose aanzienlijk. Levenslang gebruik van de schildklier hormonen kunnen getroffen personen een symptoomvrij leven leiden. Ondanks T4-vervanging kunnen patiënten last krijgen van symptomen van hypothyreoïdie Dit komt door de gestage afname van de schildklierproductie, waarvoor het hormoon nodig is dosis regelmatig worden aangepast. In het klassieke beloop groeit de schildklier maar verliest hij zijn functie. Het schildklierweefsel wordt geleidelijk vervangen door bindweefsel In extreme gevallen kan a struma kan zich ontwikkelen, die operatief moeten worden verwijderd. De atrofische vorm van de auto-immuunziekte komt vaker voor in Duitsland: het veroorzaakt atrofie van de schildklier. Bij ongeveer 25% van de patiënten, andere autoimmuunziekten optreden. Typische secundaire en bijkomende ziekten van chronische thyroïditis zijn darmziekten zoals colitis ulcerosa en De ziekte van CrohnTyp 1 suikerziektevitiligo (witte vlekziekte), lupus erythematosus (vlinder korstmos), reumatoïde artritis, de ziekte van Addison (hypofunctie van de bijnierschors) en endocriene orbitopathie In zeldzame gevallen kan de ziekte van Hashimoto zich ontwikkelen Ziekte van Graves. Cervicaal lymfoom is een extreme complicatie. Als de thyroïditis van Hashimoto niet wordt behandeld, resulteert dit duidelijk in hypothyreoïdie. De ernstige symptomen manifesteren zich in mentale en fysieke prestatievermindering, enorm haar verlies en ongecontroleerde gewichtstoename, naast andere symptomen.
het voorkomen
Omdat de exacte triggers van auto-immuun thyroïditis van Hashimoto nog niet bekend zijn, kan de ziekte niet specifiek worden voorkomen. Uitlokkende factoren (hoge doses van jodium) moet worden vermeden in het geval van een mogelijke genetische aanleg (familiaire clustering). Evenzo, after infectieziekten bij ernstige kuren moet de schildklier bij de eerste symptomen worden gecontroleerd om een vroege diagnose en start van te verzekeren therapie in het geval van een mogelijke manifestatie van thyroïditis van Hashimoto.
Follow-up
Patiënten bij wie de diagnose thyroïditis van Hashimoto is gesteld, moeten endocrinologische zorg blijven ontvangen, zelfs nadat hun metabolische status is genormaliseerd. Dit omvat onder meer reguliere Grensverkeer van schildklierniveaus TSH en fT4 / fT3. Bovendien moet het schildklierweefsel zelf worden beoordeeld. Hier palpatie van de schildklier door de arts en ook een ultrageluid van de nek helpt. Vooral met de leeftijd kunnen veranderingen in de hormoonstatus of stressvolle situaties dat wel doen leiden naar een nieuwe episode met veranderingen in schildklierniveaus. In overleg met de behandelende arts kan de dosis van L-thyrox moet steeds opnieuw worden aangepast, afhankelijk van de stofwisselingssituatie. De patiënt moet ook alert zijn op symptomen die kunnen worden veroorzaakt door Hashimoto's. In het geval van nieuwe depressieve stemmingen, onverklaarbare gewichtstoename, haar verlies of andere onduidelijke symptomen, moet een medische controle worden uitgevoerd. Overleg met de arts over bijzondere situaties, zoals een geplande zwangerschap, is ook altijd aan te raden. Om hormonale schommelingen en veranderende metabolische toestanden tot een minimum te beperken, moeten patiënten aandacht besteden aan een evenwichtige levensstijl. Bovenal een rustgevende en voldoende nachtrust, een gezonde dieet en een vermindering van spanning kan een positief effect hebben en inflammatoire episodes voorkomen. Extra jodium innemen of grote hoeveelheden jodium consumeren in de dieet moet worden vermeden.
Hier is wat u zelf kunt doen
Mensen die getroffen zijn door thyroïditis van Hashimoto kunnen hun levensstijl onafhankelijker maken door hun consumptie van granen tot een minimum te beperken. Het is ook belangrijk om ongeroosterd op te nemen noten en veel groenten en fruit in het dieet. Er moet ook worden gezorgd voor voldoende vochtinname, maar gesuikerde dranken zoals ijskoude dranken theesoorten of frisdrank moet worden vermeden. lichte lichaamsbeweging, zoals stretching, yoga or Pilates, kan de stemming van de getroffenen verbeteren. Voldoende inname van vitamine D moet ook worden verzekerd. Lijders die weinig vlees eten en geen slachtafval kunnen verkrijgen vitamine D3 als gel capsules of als veganistische druppels met sinaasappelolie in apotheken. Op deze manier kunnen de klachten die bekend staan om het trage metabolisme van Hashimoto, zoals traagheid, droge huid en huiduitslag, haar verlies en broze vingernagels, koude handen en voeten, moeilijk in slaap vallen of onregelmatigheden in de vrouwelijke cyclus kunnen worden verbeterd of verdwijnen. Het schildklierhormoon moet regelmatig en zoals voorgeschreven worden ingenomen. Het feel-good effect van een lage korrel en laag suiker dieet met thyroïditis van Hashimoto kan al na een paar dagen optreden. Patiënten die eerder veel hebben gegeten granen na het eerste meetbare gewichtsverlies en feel-good resultaten opnieuw door de behandelende arts moeten worden gecontroleerd. Op deze manier kan het succes van de behandeling volledig worden gedocumenteerd door een arts.
