Eilandjes van Langerhans: locatie en functie

Wat zijn de eilandjes van Langerhans?

De eilandjes van Langerhans (eilandjes van Langerhans, Langerhanscellen, eilandcellen) bestaan ​​uit ongeveer 2000 tot 3000 kliercellen omgeven door talrijke bloedcapillairen en hebben een diameter van slechts 75 tot 500 micrometer. Ze zijn onregelmatig verdeeld over de alvleesklier, maar worden geclusterd aangetroffen in het staartgebied van het orgel. De eilandjes van Langerhans vormen slechts ongeveer één tot drie procent van de totale massa van de pancreas.

Wat is de functie van de eilandjes van Langerhans?

De eilandjes van Langerhans produceren hormonen. Afhankelijk van welk hormoon erbij betrokken is, zijn er vier verschillende soorten eilandcellen:

De A-cellen geven het hormoon glucagon vrij als de bloedglucoseconcentratie daalt (hypoglykemie). Dit komt omdat glucagon de vorming van glucose in de cellen en de afgifte ervan in het bloed stimuleert, waardoor de bloedsuikerspiegel weer stijgt. Hoge glucosewaarden in het bloed remmen daarentegen de A-cellen. Dit celtype is verantwoordelijk voor ongeveer 15 procent van de hormoonproducerende cellen in de pancreas.

De B-cellen (bètacellen) produceren insuline, die wordt gebruikt om de glucoseopname in de cellen te verhogen en zo de bloedsuikerspiegel te verlagen. Ze vormen ongeveer 80 procent van alle cellen in de eilandjes van Langerhans.

De PP-cellen produceren het pancreaspolypeptide. Het remt de afgifte van spijsverteringsafscheidingen uit de alvleesklier en geeft een gevoel van verzadiging. PP-cellen vormen minder dan twee procent van de eilandcellen.

Welke problemen kunnen eilandjes van Langerhans veroorzaken?

Als de B-cellen die insuline produceren onvoldoende werken of zelfs zijn vernietigd door het immuunsysteem, ontstaat diabetes type 1 (insulineafhankelijke diabetes). Het komt vooral voor bij kinderen en adolescenten.

Bij diabetes type 2 reageren de lichaamscellen niet of onvoldoende op de vrijkomende insuline.

Goedaardige en kwaadaardige tumoren van de eilandjes van Langerhans kunnen de hormoonproductie beïnvloeden.