Hyperthyreoïdie

Synoniemen in de breedste zin van het woord

Hyperthyreoïdie, Ziekte van Gravesimmunogene hyperthyreoïdie, jodium gebrekkig struma, struma, hete knobbeltjes, autonome knooppunten in de schildklier.

Definitie

Hyperthyreoïdie treedt op wanneer de schildklier (Thyroidea) produceert een verhoogde hoeveelheid schildklier hormonen (T3 en T4), wat resulteert in een overmatig hormooneffect op de doelorganen. In de meeste gevallen wordt de ziekte veroorzaakt door een aandoening in de schildklier zelf. De schildklier hormonen verhoging van het algehele metabolisme en bevordering van groei en ontwikkeling. tevens de hormonen invloed op de spieren, de calcium en fosfaat evenwichtstimuleren ze de eiwitproductie (= eiwitbiosynthese) en de vorming van de suikeropslagstof glycogeen.

Introductie

De schildklierhormonen L-tetraiodothyronine (= T4), ook wel thyroxine, en L-trijoodthyronine (= T3) hebben verschillende effecten en werkingsplaatsen. Het uitkomen van schildklierhormonen wordt aangestuurd door een gesloten lussysteem: het hormoon TRH (= Thyrotropin Releasing Hormone) wordt afgegeven vanuit de centrale zenuwstelsel en handelt op de hypofyse, die nu meer produceert TSH (= Schildklierstimulerend hormoon) en geeft het af aan het bloed. TSH werkt in op de schildklier: de schildkliercellen worden gestimuleerd om hormonen aan te maken, zodat T3 en T4 vervolgens vrijkomen.

Buiten de schildklier wordt T4 omgezet in T3, het meest actieve van de twee hormonen. De release van de schildklierhormonen in de bloed wederom veroorzaakt, in het kader van een terugkoppelingsreactie in de regellus, dat er minder TRH en dus TSH is vrijgegeven. De concentratie van de schildklierhormonen T3 en T4 aanwezig in de bloed is de basis van deze controlecyclus.

  • Keel
  • Schildkraakbeen van het strottenhoofd
  • Schildklier
  • Luchtpijp (luchtpijp)

Symptomen

De symptomen van hyperthyreoïdie kunnen talrijk zijn. Bij nader onderzoek wordt het echter duidelijk dat elk van hen het gevolg is van een overactivering van het lichaam. In hun algemene beeld worden de volgende symptomen hyperthyreoïdie genoemd.

Typische symptomen van hyperthyreoïdie zijn onder meer slapeloosheidverhoogde prikkelbaarheid en nervositeit en tremoren. Elk van deze symptomen kan worden gezien als een teken van algemene psychomotorische agitatie. Naast deze symptomen, de cardiovasculair systeem in het bijzonder lijdt ook aan overmatige schildklierniveaus.

Naast toegenomen bloeddruk en een hoger hart- tarief, hartritmestoornissen komt steeds vaker voor. Extrasystolen (hart- beats buiten het normale hartritme) en boezemfibrilleren kan zelfs levensbedreigende dimensies aannemen. Ondanks de hierboven beschreven verhoogde lichaamsactiviteit en een gevoel van hongerige eetlust, treedt onbedoeld gewichtsverlies op.

Dit komt door een mobilisatie van vet- en suikerreserves. Dit gaat soms gepaard met een high bloed suiker niveau en warmte-intolerantie. Andere symptomen zijn diarree, zwakte van het spierstelsel, osteoporose en haaruitval.

Vrouwen hebben ook last van cyclusstoornissen en zelfs onvruchtbaarheid. Na verloop van tijd leidt hyperthyreoïdie ook tot de groei van schildklierweefsel (struma), wat kan worden gevoeld als zwelling. In latere stadia kan dit zelfs van buitenaf zichtbaar worden en zulke proporties aannemen ademhaling en slikproblemen optreden als gevolg van compressie van de luchtpijp en de slokdarm.

Bij auto-immuun hyperthyreoïdie, Ziekte van Graves, het uitsteeksel van de ogen uit de oogkassen (exophthalmus) is ook opvallend. Dit wordt veroorzaakt door een inflammatoire zwelling van het weefsel rond de ogen. De combinatie van exophthalmus, nam toe hart- tarief (tachycardie) en struma heet de Merseburger Triade. Alle bovengenoemde symptomen komen over het algemeen vrij vaak voor, maar in de meeste gevallen worden patiënten slechts door enkele van de symptomen getroffen. Voelt u zich duizelig en wordt een schildklieraandoening vermoed?