Introductie
Over het algemeen zijn spiertrekkingen onvrijwillig contracties van spiervezels, en bijna elke spiergroep op het lichaam kan worden aangetast. De mogelijke oorzaken van spiertrekkingen in de kuitspieren kunnen enerzijds wat ongevaarlijk van aard zijn, maar anderzijds kan er ook een ernstiger ziekte achter zitten. In de meeste gevallen zijn kleine spiertrekkingen in de kuit onschadelijk en kunnen ze met weinig omstandigheid worden verholpen.
twitching in de kuit treedt vaak op na intensieve sportieve activiteit. In veel gevallen is dit dan een magnesium tekort. Anderzijds, spiertrekkingen over het hele lichaam kan ook een uiting zijn van een ernstige epileptische aanval (grand mal-aanval), die meestal wordt voorafgegaan door bewustzijnsverlies. Aan de andere kant is een spiertrekkingen over het hele lichaam kan optreden als onderdeel van een koude rilling of rillingen.
Oorzaken
Deze oorzaken kunnen triggers zijn voor spiertrekkingen in de kuit:
- Vloeistof tekort
- Tekort aan vitamine / sporenelementen
- Hypoglykemie
- Hoog stressniveau
- Magnesiumtekort
- Geestelijke onbalans
- Zenuwbeknelling
- Alcohol
- Drugs
- Hypothermie
- Bijwerkingen van bepaalde medicijnen
Naast de bovengenoemde oorzaken kunnen ook ernstigere ziekten worden uitgelokt, zodat altijd een arts moet worden geraadpleegd als er frequente spiertrekkingen in de kuitspieren zijn. Veel neurologische aandoeningen kunnen bijvoorbeeld gepaard gaan met spiertrekkingen van elke spiergroep
- Epilepsieën
- Multiple sclerose
- Amyotrofische laterale sclerose
- parkinson
- Creutzfeldt-Jakob ziekte
- Ziekte van Wilson
- Tourette syndroom
- Tics
- Hersenvliesontsteking
- Cerebrale bloedingen
- Doorbloedingsstoornissen in de aangetaste spieren en de zogenaamde rusteloze benen syndroom kan gepaard gaan met spiertrekkingen in de kuit.
De behandeling van spiertrekkingen in de kuit hangt in principe af van de onderliggende oorzaak. In de eenvoudigste gevallen kunnen spiertrekkingen worden behandeld door stress te verlichten of door te nemen calcium en magnesium, voldoende vochtopname en een evenwichtige dieet. Als de oorzaak ligt in neurologische aandoeningen, is in de meeste gevallen een complexere behandeling nodig, die vaak bestaat uit een combinatie van speciale medicatie, fysiotherapie en ergotherapie. In de meest zeldzame gevallen is chirurgische therapie ook een mogelijkheid.
