An ontsteking van de schildklier weefsel wordt thyroiditis genoemd. Het komt zelden voor in vergelijking met andere schildklieraandoeningen. De meest voorkomende oorzaken zijn auto-immuunziekten.
Hier antilichamen geproduceerd door de immuunsysteem zijn gericht tegen de eigen lichaamscellen. Bacterie, virussen en externe invloeden zoals verwondingen en bestraling kunnen ook ontstekingen veroorzaken. Wat ze gemeen hebben, is een ontstekingsreactie als gevolg van een bepaalde prikkel.
Een hernieuwde stijging van koorts na een bacteriële infectie kan het begin van een acute thyroïditis markeren. Ontstekingsverschijnselen verschijnen op de nek op het gebied van de schildklier. Het orgel presenteert zich onder druk pijn.
De huid is rood, gezwollen en oververhit. De pijn kan zich naar het oor verspreiden. Heesheid, slikproblemen en gezwollen weefselvocht knooppunten in het nek gebied zijn verdere symptomen.
Als een vergroot schildklier (struma) aanwezig is, kan druk op naburige structuren verschillende symptomen veroorzaken. Deze omvatten kortademigheid, moeite met inademen, slikproblemen, klonterigheid en heesheid als gevolg van druk van de nervus vagus. Afhankelijk van de hormoonproductie kunnen aanvullende symptomen van hyperfunctie of hypofunctie optreden.
De hypothyreoïdie manifesteert zich door karakteristieke symptomen zoals vermoeidheid, bevriezing, gewichtstoename, droge, koele huid, droog haar en vertraagde acties. De belangrijkste symptomen van hyperthyreoïdie zijn een permanent verhoogde pols, warme en vochtige huid, verhoogd bloed druk, rusteloosheid met slaapstoornissen, trillen van de handen, zweten en gewichtsverlies. Naast een vergrote of gezwollen schildklier (struma), endocriene orbitopathie komt in meer dan de helft van de gevallen voor.
Dit is een auto-immuunziekte die verband houdt met Ziekte van Graves. Als gevolg van ontstekingsgebeurtenissen in het gebied van de baan kan de oogbal gemakkelijk uit de baan steken. Zowel auto-immuun hyper- als hypothyreoïdie zijn niet besmettelijk.
Een thyreotoxische crisis in de context van hyperthyreoïdie kan optreden na toegenomen jodium opname of bij ernstige ziekten. Bepaalde medicijnen, evenals contrastmiddelen bevatten jodium, behoren tot de triggers. Binnen een zeer korte tijd, verwarring, hoge polsslag, rusteloosheid, hartritmestoornissen, braken en diarree optreden. Zonder behandeling is dit levensbedreigend voorwaarde.
