Goedaardige tumor: oorzaken, symptomen en behandeling

Een goedaardige tumor is een tumor die niet voldoet aan de criteria voor een kwaadaardige of semimaligne tumor. In tegenstelling tot kwaadaardige tumoren, zaaien goedaardige tumoren niet uit.

Wat is een goedaardige tumor?

Tumor is de term die wordt gebruikt om een ​​toename van weefsel te beschrijven. De term neoplasie wordt als synoniem gebruikt. Neoplasmata zijn nieuwe formaties van lichaamsweefsels die het gevolg zijn van een verstoorde regulering van celgroei. Alle weefsels in het lichaam kunnen worden aangetast. Er kan onderscheid worden gemaakt tussen goedaardige (goedaardige) en kwaadaardige (kwaadaardige) varianten. Kwaadaardige tumoren worden in de volksmond aangeduid als kanker​ Goedaardige tumoren worden gekenmerkt door het feit dat ze het omringende weefsel verplaatsen maar niet infiltreren. Bovendien vormen ze geen "metastasen. ""Metastasen”Is een ander woord voor uitzaaiingen. Daarentegen kwaadaardige tumoren groeien invasief. Ze groeien in het omringende weefsel, waardoor het wordt vernietigd. Bovendien verspreiden ze zich via de bloed of lymfatische routes. Semimaligne tumoren bestaan ​​als tussenvorm. Ze zijn meestal niet uitgezaaid, maar groeien destructief en infiltreren. Goedaardige tumoren zijn goed gescheiden van gezond weefsel door capsules of pseudocapsules. Het weefsel van de tumoren is homogeen en goed gedifferentieerd. De cellen vertonen weinig of geen cellulaire veranderingen. De mitotische activiteit is laag. Dit betekent dat de goedaardige tumoren een lage celdelingssnelheid hebben. Bij goedaardige tumoren is er een verdere differentiatie volgens hun oorsprong. Een goedaardige tumor wordt altijd genoemd naar de Latijnse naam van het oorspronkelijke weefsel. Aan deze naam wordt het achtervoegsel "-om" toegevoegd. De goedaardige tumor van epitheliaal klierweefsel wordt bijvoorbeeld adenoom genoemd. Een goedaardige tumor afkomstig van vetweefsel wordt een genoemd lipoom.

Oorzaken

De oorzaken en ontwikkeling van goedaardige tumoren zijn nog niet volledig begrepen. Genetische aanleg lijkt een rol te spelen. Bovendien wordt de ontwikkeling van sommige goedaardige tumoren bevorderd door het gebruik van bepaalde medicijnen. Het risico op het ontwikkelen van een hepatocellulair adenoom neemt bijvoorbeeld toe bij vrouwen door langdurig gebruik van orale anticonceptiva​ Andere tumoren komen voor bij bijna alle mensen boven een bepaalde leeftijd. Goedaardige prostaatvergrotingis bijvoorbeeld een wijdverspreide ziekte. De meerderheid van de mannen boven de 50 jaar heeft een goedaardige vergroting prostaat​ Adenomen van de amandelen komen ook vaak voor. Hier worden echter vooral kinderen getroffen.

Symptomen, klachten en tekenen

Symptomen zijn afhankelijk van de locatie en grootte van de tumor. Adenomen van het maagdarmkanaal puilen uit in het darmlumen, dus er kunnen belemmeringen zijn voor de doorgang van ontlasting. Het resultaat is constipatie en pijn tijdens stoelgang. Bloed kan ook in de ontlasting aanwezig zijn. Adenomen van de amandelen, ook wel adenoïden genoemd, kunnen moeilijkheden veroorzaken ademhaling en verhoogde vatbaarheid voor infectie. Adenomen van de schildklier kan schildklier produceren hormonen onafhankelijk van het hormoonregulatiesysteem. Het resultaat is hyperthyreoïdie met symptomen zoals diarree, snelle hartslag, zweten of gewichtsverlies. Adenomen van de bijnieren kunnen ook produceren hormonen​ Als er een overproductie van het hormoon is Cortisol, De ziekte van Cushing kan zich ontwikkelen. Typische symptomen van dit hypercortisolisme zijn onder meer gewichtstoename, 피로, stier nek, en perkament huid​ Adenomen van de prostaat veroorzaken vaak ongemak tijdens het plassen. Afhankelijk van de grootte van de tumor kan ook de stoelgang worden beïnvloed. Adenomen van de eierstokken veroorzaken geen ongemak totdat ze andere organen verplaatsen vanwege hun groei. Typische symptomen zijn onder meer opgeblazen gevoelproblemen met stoelgang en plassen, pijn in de buiken laag pijn in de rug​ Als het ovariumadenoom ontstaat hormonenbloeden kan optreden ongeacht de menstruatiecyclus. Hepatocellulaire adenomen gaan vaak gepaard met ernstige pijn in de buik. Bovendien, necrose met levensbedreigende bloeding kan optreden. Adenomen van de hypofyse leiden tot verhoogde hormoonafscheiding. Afhankelijk van het type hormoon kunnen verschillende symptomen optreden.

Diagnose

Voor de diagnose van goedaardige tumoren zijn verschillende onderzoeksmethoden beschikbaar. Met de hulp van Röntgenstraal onderzoek kunnen pathologische veranderingen in organen of delen van het lichaam zichtbaar worden gemaakt. Bovendien kunnen beeldvormingsprocedures zoals ultrageluid, computertomografieof MRI Sommige adenomen worden verwijderd en vervolgens microscopisch onderzocht om kwaadaardig uit te sluiten kanker.

Complicaties

Zelfs een goedaardige tumor kan een aantal complicaties veroorzaken. Ten eerste bestaat het risico dat de groei het omliggende weefsel samendrukt en holle organen beschadigt. Als een bloed vat is samengedrukt, ledematen of organen kunnen worden beroofd zuurstof​ In het ergste geval sterft het weefsel hierdoor af. Een goedaardige tumor in het maagdarmkanaal kan verstoppingen veroorzaken of darmobstructie. Indien de galblaas wordt aangetast, kan de urine mogelijk niet goed wegvloeien, wat resulteert in een gal back-up. Zo'n achterstand kan dat leiden naar geelzuchtonder andere, maar ook tegen infecties en urineretentie nier​ Bovendien kan een goedaardige tumor ook problemen met de bloedsomloop veroorzaken. Hierdoor kunnen bloedstolsels ontstaan, wat kan leiden tot vele andere lokale complicaties. Onder bepaalde omstandigheden kan een tumor in de darmwand door de darmwand heen breken, wat meestal resulteert in een levensbedreigende ontsteking van de buikvlies​ Als gevolg van een doorbraak kunnen zich extra fistels vormen op andere organen, zoals de urinewegen blaas or baarmoeder, die op hun beurt ontstoken kunnen raken. Wanneer een goedaardige tumor wordt verwijderd, bestaat het risico op weefsel- en zenuwbeschadiging. Fysiek vermoeiende behandelmethoden zoals chemotherapie kan verder ongemak veroorzaken.

Wanneer moet je naar een dokter?

Zelfs bij een goedaardige tumor moet altijd een arts worden geraadpleegd. Dit kan voorkomen dat de tumor degenereert. In de regel moet de arts worden geraadpleegd als er sprake is van gewichtsverlies en ongemak in de maag en darmen zonder enige bijzondere reden. Vooral bloederige ontlasting kan op deze tumor duiden. De meeste patiënten hebben er last van pijn tijdens stoelgang of ernstig constipatie​ Bovendien is een bezoek aan de dokter noodzakelijk als de patiënt veel lijdt hart- hartkloppingen of zwaar zweten. Hyperthyreoïdie is ook heel vaak een aanwijzing voor een goedaardige tumor. Naast ongemak tijdens stoelgang, pijn tijdens het plassen moet altijd worden onderzocht door een arts. Evenzo een gevoel van volheid of ernstig winderigheid kan wijzen op deze ziekte. Omdat de klachten niet altijd specifiek zijn, kan regelmatig en vroegtijdig onderzoek een zeer positief effect hebben op het beloop van de ziekte. Bij verdenking van een goedaardige tumor kan allereerst een huisarts geraadpleegd worden. Dit verwijst de getroffen persoon meestal door naar een internist of naar een uroloog.

Behandeling en therapie

Therapie hangt af van het type, de locatie en de grootte van de tumor. Terwijl kleine tumoren in het darmgebied zelden ongemak veroorzaken, is een kleine goedaardige tumor in de hersenen kan al ernstig ongemak veroorzaken. Adenomen in de darm hebben de neiging om te transformeren in kwaadaardige tumoren, daarom worden de adenomen meestal verwijderd tijdens een colonoscopie​ Adenomen van de amandelen worden ook verwijderd door adenotomie als er al symptomen aanwezig zijn jeugd​ In het geval van adenomen van de schildklier, wordt het aangetaste deel van de schildklier vernietigd door radioactief jodiumtherapie of verwijderd in een chirurgische procedure. Evenzo worden hormoonproducerende adenomen van de bijnieren operatief verwijderd. Adenomen van de prostaat worden meestal met medicijnen behandeld. Fytofarmaceutica en biogeen drugs worden voor dit doel gebruikt. Als de symptomen ernstig zijn, is invasieve of chirurgische behandeling aangewezen. In het geval van adenomen van de eierstokken, wordt ook een operatie uitgevoerd. Bij vrouwen na de leeftijd van 40 jaar wordt de hele eileider verwijderd. Na menopauze baarmoeder, eierstokken en beide eileiders worden ook verwijderd. Chirurgische verwijdering wordt ook aanbevolen voor grote adenomen van de lever​ Groeihormoon-producerende tumoren van de hypofyse, aan de andere kant, kan worden verkleind met medicatie. Afhankelijk van de grootte van de tumor kan een operatie echter nodig zijn.

Vooruitzichten en prognose

De prognose voor een goedaardige tumor hangt af van de locatie en grootte van de weefselverandering. De levensverwachting wordt normaal gesproken niet bekort. Sommige patiënten kunnen ondanks de onregelmatigheid tot het einde van hun leven genieten van een symptoomvrije levensstijl. Desalniettemin bestaat het risico dat de tumor op omliggende organen drukt, gewrichten, klieren, schepen or zenuwen​ Dit schaadt hun vermogen om te functioneren en veroorzaakt ongemak. Als de tumor blijft groeien, is dat van de patiënt volksgezondheid geleidelijk verslechtert. In ernstige gevallen zijn er storingen of complete uitval van individuele systemen. Het dagelijkse leven is beperkt en de patiënt is afhankelijk van hulp. Zonder medische zorg kunnen inwendige verwondingen optreden, kan pijn ontstaan ​​of kan levensbedreigend zijn voorwaarde Kan ontwikkelen. Vanwege de opsluiting kunnen goedaardige tumoren in de schedel vaak leiden aan beperkingen in hersenen activiteit. Onderbrekingen in sensorische functies treden op en ontvangen informatie kan niet adequaat worden verwerkt. Hoewel goedaardige tumoren normaal gesproken gemakkelijk kunnen worden verwijderd, bestaat het risico dat verwijdering leidt tot complicaties en schade aan de omgeving als de tumor zich in een ongunstige positie bevindt. In ernstige gevallen kunnen goedaardige tumoren muteren terwijl ze zich blijven ontwikkelen. Zodra ze kwaadaardig worden, verslechtert de prognose van de patiënt aanzienlijk.

het voorkomen

Omdat de oorzaak van de meeste goedaardige tumoren nog onduidelijk is, is preventie niet mogelijk.

Nazorg

Het type en de duur van de follow-up is afhankelijk van de locatie en behandeling van de goedaardige tumor. Vaak geen nazorg maatregelen zijn noodzakelijk. Als de goedaardige tumor operatief is verwijderd, genezing van de operatie littekens moet worden gecontroleerd. Als er postoperatieve complicaties optreden, is intensieve nazorg noodzakelijk. In de regel worden na succesvolle verwijdering van de tumor meerdere vervolgonderzoeken uitgevoerd om vast te stellen of tumoren zijn teruggekeerd. In sommige delen van het lichaam, zoals de borst, kunnen patiënten dit zelf detecteren door regelmatig te palperen. Toch is in deze gevallen ook regelmatig onderzoek door een arts aan te raden. Het exacte interval van de controles wordt bepaald door de betreffende specialist. Sommige vormen van goedaardige tumoren stimuleren de weefselgroei na verwijdering sterk, wat ook kan leiden tot verhoogde vorming van nieuwe zweren. Er is daarom soms een verhoogd risico op het ontstaan ​​van kwaadaardige tumoren. Zodra de melding van de getroffene weer verandert, moeten ze daarom een ​​specialist raadplegen, ongeacht de afgesproken controle-intervallen. In sommige gevallen kunnen goedaardige tumoren op de lange termijn onbruikbaar en zelfs dodelijk zijn vanwege hun locatie en groei. Getroffen personen moeten in deze gevallen nauwlettend worden gevolgd.

Wat u zelf kunt doen

Als een goedaardige tumor wordt gedetecteerd, is medische behandeling niet in alle gevallen nodig. De gedetailleerde stappen die moeten worden genomen en wat de getroffenen zelf kunnen doen, zijn afhankelijk van het type, de locatie en de grootte van de tumor. Adenomen van de amandelen, prostaat, darm of hersenen worden meestal operatief verwijderd. Patiënten moeten worden voorbereid op een aantal weken bedrust en moeten mogelijk hun bedrust verschonen dieet​ Uiteindelijk zal de arts de patiënt vertellen welke stappen hij zelf kan ondernemen. Bijvoorbeeld in het geval van grotere darmtumoren, voorbereidingen voor tijdelijke incontinentie zijn soms aan te raden. In het geval van goedaardig hersentumorskunnen er ernstige complicaties optreden als gevolg van de complexiteit van de procedure. Het is daarom raadzaam om in een vroeg stadium therapeutische ondersteuning te krijgen. Voorbereiding op het ziekenhuisverblijf omvat ook het organiseren van alle benodigde documenten, medicijnen en AIDS​ Vrienden en familieleden moeten ook worden geïnformeerd. Als de procedure succesvol is, mag de patiënt het ziekenhuis meestal na een paar dagen verlaten. Daarna worden regelmatige controles aangegeven. Soms is een verandering in levensstijl ook zinvol om het risico op terugkeer van de tumor te verkleinen.