Blaasjes zijn mogelijke symptomen van een grote verscheidenheid aan huid ziekten. Om blaasjes op lange termijn tegen te gaan, is het daarom meestal nodig om eerst de overeenkomstige oorzaken van blaasjes te bepalen.
Wat zijn blaasjes?
Blaasjes (in de geneeskunde ook wel blaasjes genoemd) zijn vochtophopingen die bijvoorbeeld onder de zogenaamde sclera of zelfs onder het hoornvlies kunnen ontstaan. Deze vloeistofcollecties worden blaasjes genoemd wanneer individuele blaasjes een diameter hebben die niet groter is dan 5 millimeter. De vloeistof in blaasjes kan bloederig waterig of helder zijn. Pus collecties zijn meestal niet aanwezig in blaasjes; als dat het geval is, worden overeenkomstige vloeistofcollecties bijvoorbeeld puisten genoemd. Vanwege hun relatief dunne blaasjesbedekking zijn blaasjes meestal gemakkelijk te verwonden. Afhankelijk van de oorzaak / oorzaken van de vorming van blaasjes, kunnen blaasjes verschillende verschijningsvormen aannemen; blaasjes kunnen bijvoorbeeld afzonderlijk voorkomen, maar ook in groepen. Bovendien kunnen, afhankelijk van de oorzaak van hun vorming, blaasjes worden geassocieerd met pijn bij aanraking of jeuk, naast andere symptomen.
Oorzaken
Mogelijke oorzaken van blaasjesvorming zijn divers; in de regel verschillende ziekten van de huid liggen ten grondslag aan blaasjes. Blaasjes kunnen zich bijvoorbeeld manifesteren als allergische reacties. Verschillende contactallergieën kunnen bijvoorbeeld leiden tot de vorming van blaasjes. Infectieziekten kan ook het verschijnen van blaasjes veroorzaken; in dit geval verschijnen blaasjes bijvoorbeeld bij de ziekten herpes simplex (zoals koortslippen) Of pokken. De ziekte herpes zoster, in de volksmond bekend als gordelroos, kan leiden tot de vorming van gegroepeerde blaasjes. Diverse autoimmuunziekten (De immuunsysteem reageert overdreven op het eigen weefsel van het lichaam) die de huid kan ook blaasjes veroorzaken. Ten slotte, als blaasjes worden veroorzaakt door bloed stollingsstoornissen of vasculaire ontstekingzijn deze blaasjes vaak verrijkt met bloed.
Symptomen, klachten en tekenen
De tekenen van blaasjes (blaasjes) zijn duidelijk: het huidoppervlak begint rood te worden en jeuk, en tegelijkertijd ontstaan er kleine verhogingen die zich geleidelijk met vloeistof vullen. Deze vloeistof bestaat voornamelijk uit water, maar mengsels van bloed en water komen ook voor bij sommige soorten. Blaasjes zijn per definitie maximaal vijf millimeter groot; alles wat groter is, wordt als een blaar beschouwd. De blaasjes komen meestal geclusterd en in bundels voor. De meeste soorten blaren, vooral die van de zeer gewone herpes virus, jeuken erg. Krassen of wrijven versterkt de jeuk echter nog meer en kan beter worden onthouden. Doordat de blaren de gezonde huid zeer sterk rekken en aanspannen, is er ook een directe huid pijn. De pijn is vooral onaangenaam op gevoelige delen van het lichaam, bijvoorbeeld op het gezicht, de lippen of de handen. Veel soorten blaren beginnen ook te sijpelen naarmate ze vorderen. Er vormt zich dan een harde korst, maar deze zit slechts losjes vast aan de beschadigde huid eronder. Als de korst wordt verwijderd, treden lichte bloedingen en verhoogde wondpijn op. Genezende blaren laten meestal een open huidwond achter waar later een klein litteken zal ontstaan. Het getroffen gebied is in de toekomst bijzonder vatbaar voor hetzelfde type blaar.
Diagnose en verloop
De aanwezigheid van blaasjes kan al worden gediagnosticeerd op basis van hun uiterlijk; informatie over een mogelijke oorzaak achter de blaasjes wordt dan meestal eerst gegeven door patiëntinformatie over de geschiedenis van de blaasjes die zijn opgetreden. Op basis van de vorming van blaasjes en de aard van het vocht dat zich in de blaasjes heeft verzameld, is dan vaak een voorlopige diagnose mogelijk. Als de blaasjes alleen geen sluitende diagnose van de oorzaak mogelijk maken, bloed or allergie tests kunnen bijvoorbeeld een voorlopige diagnose van blaasjes consolideren. Het beloop van blaasjes hangt vooral af van het verloop van de ziekte waarop de blaasjes zijn gebaseerd. Als een overeenkomstige ziekte met succes kan worden behandeld of genezen, verbeteren de opgetreden blaasjes meestal ook in termen van hun ernst of verdwijnen ze volledig.
Complicaties
De complicaties van blaasjes zijn afhankelijk van de oorzaak, in de meeste gevallen zijn dit infecties en ontstekingen, die met behulp van goede hygiëne en met behulp van medicatie relatief goed kunnen worden beperkt. De blaren kunnen zich in verschillende delen van het lichaam vormen en zo bijdragen aan een verminderde esthetiek. In veel gevallen voelen patiënten zich niet mooi en hebben ze een verminderd gevoel van eigenwaarde of minderwaardigheidscomplexen. Het is niet ongebruikelijk dat de blaren ook pijn doen, wat het dagelijkse leven van de patiënt kan beperken en de kwaliteit van leven kan verminderen. Vaak jeuken de aangetaste delen van de huid en de patiënt mag in geen geval op de huid krabben. Bij allergieën is er meestal geen oorzakelijke behandeling, waardoor alleen de symptomen kunnen worden verlicht. Vaak moet de patiënt het dan zonder een bepaald ingrediënt stellen. Bovendien kunnen ontstekingen en infecties worden bestreden met behulp van medicatie. Bij vroege behandeling treden meestal geen complicaties op. Behandeling door een arts wordt altijd aanbevolen om littekens te voorkomen. Als de pijn hevig is, kan de patiënt ook innemen pijnstillers.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
In principe is het raadzaam om bij het verschijnen van blaasjes in een vroeg stadium een arts te raadplegen. Een snelle start van de behandeling kan op betrouwbare wijze voorkomen dat de symptomen verergeren en bijdragen aan herstel. Zodra ongebruikelijk huidveranderingen en gaatjes worden opgemerkt die met vloeistof kunnen worden gevuld, moet een arts worden geraadpleegd. Dit geldt vooral als huismiddeltjes en zelf-maatregelen zoals een verandering in dieet of vermijden spanning hebben niet het gewenste effect. Medische opheldering is met name urgent als de blaren ontstoken raken of snel in omvang en aantal toenemen. Met pijnlijke of jeukende blaasjes moet u onmiddellijk naar de dokter gaan. In de meeste gevallen zijn de blaasjes te wijten aan een onschadelijke oorzaak, die kan worden vastgesteld door een medische geschiedenis Vervolgens kan de trigger (bijvoorbeeld een bepaald medicijn of een gebrek aan persoonlijke hygiëne) gericht worden aangepakt. Als de blaren hierdoor niet verdwijnen, zal de arts de patiënt doorverwijzen naar een geschikte specialist. Patiënten met infectieziekten zoals herpes en pokken or autoimmuunziekten moet praten naar de juiste specialist als ze plotseling last krijgen huidveranderingen.
Behandeling en therapie
Om blaren op de lange termijn met succes te behandelen, is meestal eerst een gedetailleerde diagnose van de oorzaak vereist; als de oorzaak achter de vorming van blaren kan worden ontdekt, kan het bestrijden van de oorzaken meestal ook de blaren behandelen. In principe adviseren experts om in een vroeg stadium een arts te raadplegen wanneer blaasjes optreden; omdat een vroege start van de behandeling er meestal aan bijdraagt dat symptomen zoals blaasjes niet verergeren en dat een verbetering sneller kan plaatsvinden. Nadat de oorzaak is vastgesteld, moet er onderscheid worden gemaakt tussen oorzakelijke en symptomatische behandeling van blaasjes: Symptomatische behandeling van blaasjes kan bijvoorbeeld bestaan uit het verlichten van pijn of jeuk in de door blaasjes aangetaste huidgebieden. Dit kan bijvoorbeeld door individueel geschikt toe te passen lotions or tincturen Als de pijn erg hevig is, pijnstillers kan ook worden gebruikt voor blaasjes. Causale behandeling van blaasjes wordt dan uitgevoerd door behandeling van de onderliggende ziekte: als, bijvoorbeeld, virussen zijn de oorzaak van blaasjes (zoals in het geval van gordelroos), zogenaamde antivirale middelen (drugs dat gevecht virussen) kan worden gebruikt. In het geval van een contactallergie dat leidt tot blaasjes, waardoor onder andere allergie-veroorzakende prikkels worden vermeden, kunnen blaasjes die zijn opgetreden genezen.
Vooruitzichten en prognose
Patiënten met blaasjes hebben meestal een zeer goede prognose. De blaasjes vallen binnen een paar dagen volledig terug en dus is de patiënt zowel symptoomvrij als genezen. Het gebruik van medische behandeling moet op individuele basis worden beslist. Kleine blaren hebben niet altijd medische behandeling nodig, omdat ze binnen korte tijd zelfstandig genezen. Daarom stellen veel getroffen mensen het zonder behandeling en vertrouwen op de zelfgenezende krachten van het lichaam of het gebruik ervan huismiddeltjes en natuurlijke remedies. Op voorwaarde dat er geen complicaties optreden, zijn deze methoden behoorlijk effectief gebleken. Met medische zorg kan de patiënt echter uitgebreider worden geholpen. Het oorzakenonderzoek geeft informatie over de oorzaken van het ontstaan en kan dus al ingezet worden voor preventie voordat er nieuwe blaren ontstaan. Bovendien genezen de blaren sneller met de ondersteuning van medicamenteuze behandeling. Het risico op infectie wordt bovendien verminderd, omdat er minder open zweren zijn. Ondanks de goede vooruitzichten voor genezing, kunnen blaren op elk moment terugkeren. De prognose is in deze gevallen ook erg optimistisch en verandert niet. Vertragingen kunnen optreden als de patiënt medicatie niet verdraagt of de blaren zelf opent. De lekkende vloeistof kan bijdragen aan een toename van het aantal blaren en het ongemak neemt toe.
het voorkomen
Om bijvoorbeeld blaasjes te voorkomen, kunnen regelmatige doktersbezoeken nuttig zijn; Ziekten die blaasjes kunnen veroorzaken, kunnen dus eerder worden gediagnosticeerd en dienovereenkomstig worden behandeld. Als er al blaasjes zijn verschenen, kan een snel bezoek aan de dokter helpen voorkomen dat ze erger worden.
Nazorg
Voor blaasjes kunnen geen uitspraken worden gedaan over medische nazorg. Blaasjes hebben immers heel verschillende oorzaken. Daarom is nazorg meestal gebaseerd op de onderliggende ziekte en nooit alleen op de blaasjes zelf. Bovendien genezen de meeste blaasjes zonder complicaties of gevolgen, waardoor ook nazorg niet nodig is. Als de huid echter ernstig is aangetast, kan het raadzaam zijn om voorzorgsmaatregelen te nemen maatregelen in de weken nadat de blaren zijn genezen. Deze omvatten vooral voorzichtig omgaan met de huid: krabben, overdreven hete douches, overmatig gebruik van zeep en strakke, schurende kleding verstoren het genezingsproces en kunnen ervoor zorgen dat infecties weer oplaaien. Overmatige hitte, inspanning en spanning moet worden vermeden, omdat zweet ook slecht is voor de genezing van de huid. Als de blaren hebben geleid tot open zweren, kan het bovendien raadzaam zijn om wond te gebruiken zalven en dergelijke. In het geval van zeer ernstig aangetaste gebieden, waar de bovenste huidlagen zijn vernietigd, wordt een goede hygiëne geadviseerd. Anders kunnen er secundaire infecties optreden. Regelmatig handen wassen is vooral relevant tijdens en na het ontstaan van blaasjes, omdat er een zeker risico op infectie en letsel bestaat door onbewust krabben.
Wat u zelf kunt doen
Voor een succesvolle behandeling van blaasjes is meestal een medische diagnose vereist. Afhankelijk van de oorzaak kan de medische behandeling dan worden ondersteund door verschillende zelfhulpmiddelen.maatregelen en enkele huishoudelijke en natuurlijke remedies. Allereerst moeten hygiënemaatregelen worden aangepast aan de huidziekte. Juist douchegedrag (water temperatuur 32 tot 38 graden, niet langer dan vijf tot tien minuten douchen) kan verdere huidirritatie verminderen. Het gebruik van zacht huidverzorgingsproducten draagt ook bij aan een gezonde huid en een snelle genezing van blaren. Dit begeleidt, patiënten moeten aandacht besteden aan een evenwichtige dieet, regelmatige lichaamsbeweging en vermijden spanning Al deze factoren zorgen voor een beter uiterlijk van de huid en worden het best gezien als een aanvullen tot medische behandeling. Pijn of jeuk kan symptomatisch worden behandeld door verzachting toe te passen zalven uit de drogisterij en aloe vera, comprimeert met appel cider azijn of citroensap. Thee gemaakt van muntolie, hoefblad, Duivels klauw or wilg schors verlicht pijn en ontsteking Als er ondanks alle maatregelen nog blaren ontstaan, geldt het volgende: niet krabben of prikken. Een volgend bezoek aan de dokter of een bezoek aan de dermatoloog is verstandiger.
