Definitie
Radioactief jodiumtherapie (afgekort RIT) of radioactief jodiumtherapie (RJT) is een speciale vorm van bestraling die uitsluitend wordt gebruikt voor verschillende goedaardige en kwaadaardige aandoeningen van de schildklier. De patiënt krijgt meestal een speciaal type toegediend jodium in tabletvorm, die radioactieve straling afgeeft. Het lichaam behandelt het als normaal jodium en absorbeert het bijna uitsluitend in de schildklier. De straling vernietigt specifiek de schildklier weefsel, terwijl andere organen en weefsels worden gespaard. De therapie moet worden uitgevoerd op een speciale afdeling nucleaire geneeskunde en gaat gepaard met een ziekenhuisopname van minimaal 2 dagen.
Indicaties voor therapie met radioactief jodium
Radioactief jodiumtherapie is een speciale vorm van behandeling die uitsluitend wordt gebruikt voor schildklieraandoeningen. De indicaties variëren van goedaardige ziekten tot bepaalde vormen van schildklier kanker. De voorkeursmethode is radioactief jodiumtherapie voor de zogenaamde schildklierautonomie.
Bij deze ziekte is schildklierweefsel betrokken dat ontsnapt is aan de controlemechanismen van het lichaam en een ongeremde schildklier produceert hormonen. Radioactief jodiumtherapie kan worden gebruikt om het zieke weefsel specifiek te vernietigen. De auto-immuunziekte Ziekte van Graves leidt ook tot een verhoogde productie van schildklierhormoon.
Voor deze ziekte kan ook radioactief jodium worden gebruikt. In de meeste gevallen moet het doel zijn om het gehele schildklierweefsel te vernietigen om tot genezing te komen. Bovendien wordt radioactief jodiumtherapie gebruikt voor verschillende vormen van schildklier kanker.
Deze therapie is echter alleen mogelijk als de kanker cellen absorberen jodium zoals gezonde schildkliercellen en hebben deze eigenschap niet verloren door degeneratie. Het alternatief voor therapie met radioactief jodium is vaak een operatie. In sommige gevallen, zoals schildklierkankerworden beide procedures vaak gecombineerd.
Na de chirurgische verwijdering van de schildklier wordt radioactief jodiumtherapie uitgevoerd om eventueel overgebleven schildklierweefsel te vernietigen. In veel gevallen en met tijdige therapie, schildklierkanker kan op deze manier worden genezen. Ziekte van Graves is een ziekte die er onder andere toe leidt hyperthyreoïdie.
Dit wordt veroorzaakt door zogenaamde antilichamen (eiwitten afgegeven door afweercellen), die door het lichaam worden geproduceerd en die de schildklier stimuleren om de hormoonproductie abnormaal te verhogen (auto-immuunziekte van de schildklier). Mensen die ziek worden, worden meestal eerst behandeld met medicijnen die de overmatige hormoonproductie van de schildklier remmen (bijvoorbeeld carbimazol). Als behandeling met deze zogenaamde thyreostatica niet tot genezing leidt, wordt naast chirurgie vaak radioactief jodiumtherapie aanbevolen. Op deze manier wordt het schildklierweefsel specifiek vernietigd. Bijgevolg meestal geen of te weinig schildklier hormonen worden geproduceerd, moeten ze meestal levenslang door tablets worden vervangen.
