mild zinktekort komt vaker voor dan mensen denken. Een serieus zinktekort wordt minder vaak gediagnosticeerd dan u misschien vreest. Beide zijn ook gemakkelijk te behandelen. Men kan compenseren zinktekort door te verbeteren dieet en, indien nodig, mondeling zink supplementen.
Wat is zinktekort?
A bloed test van zink niveaus worden door artsen gebruikt om verschillende ziekten verder te diagnosticeren. Acuut of chronisch zink deficiëntie is een gemakkelijk te behandelen aandoening in het lichaam die wordt veroorzaakt door onvoldoende inname, situationele of leeftijdsgebonden overmatige consumptie van zink, of slecht gebruik van zink. De basis van een tekort aan zink is het feit dat zink niet in het lichaam kan worden aangemaakt. Het moet dagelijks in voldoende hoeveelheden via voedsel worden ingenomen. Anders treden een latent, acuut of chronisch zinktekort en de gevolgen ervan op.
Oorzaken
Verschillende factoren kunnen worden genoemd als oorzaken van zinktekort. Vaak is een onvoldoende zinkopname of een beperkte bruikbaarheid voor zink de oorzaak van een zinktekort. Maar ook vastend kuren en diëten, een eenzijdige dieet arm aan vitale stoffen, soms ook streng vegetarianisme, een eiwitarm dieet of de constante consumptie van fosfaat-bevattende cola drankjes kunnen leiden tot een tekort aan zink. Evenzo een verlengde calcium overdosis als gevolg van osteoporose, normaal alcohol consumptie, acute en chronische blootstelling aan zware metalen, of inflammatoire darmaandoeningen zoals coeliakie ziekte en colitis ulcerosa kan zinktekort veroorzaken. Bovendien, uithongering of anorexia, verhoogd bloed suiker niveaus, neurodermitis, chirurgisch geïnduceerd bloedverlies, overvloedig zweten of bepaalde medicijnen kunnen een acuut of chronisch zinktekort veroorzaken. Medicijnen die zink afbreken, zijn onder meer laxeermiddelen, drainagevoorbereidingen, cortisone of de anticonceptiepil. Op oudere leeftijd en in bepaalde levensfasen zoals zwangerschap, spanning of groeifasen, kan er ook een verhoogd zinkverbruik zijn. Het gebruik van zink uit plantaardig voedsel is moeilijker. We voorkomen daarom zinktekort door vlees te eten, granen, zuivelproducten of vis.
Symptomen, klachten en tekenen
Zink is betrokken bij tal van biochemische en fysiologische processen in het lichaam en daarom kunnen de symptomen van een zinktekort sterk variëren. De eerste tekenen van zinktekort zijn meestal niet-specifiek. Deze omvatten vooral frequente milde verkoudheden rhinitisof 피로 en lusteloosheid ondanks voldoende slaap. Door een langer aanhoudend onderaanbod kan de disfunctie van de immuunsysteem neemt toe en de klachten worden duidelijker en specifieker. Haaruitval, broos en splijtend nagels or griep-achtige effecten kunnen verschijnen. De tekenen kunnen fysiek en mentaal / emotioneel zijn. In aanvulling op smaak storingen en vertraagd wond genezen, kan er ook sprake zijn van een beperking concentratie en een algemene daling van de prestaties. Bovendien, sommige huid Er kunnen problemen optreden zoals een droge, schilferige huid en verschillende ontstekingsreacties met puisten en roodheid. Er is een verhoogde incidentie van herpes, vooral op de lippen. Evenzo is het mondholte of de neusbijholte kan herhaaldelijk ontstoken raken. Individuele gevoeligheden die al bestonden voor een zinktekort zorgen voor meer klachten bij onderaanbod. Dit kan het maagdarmkanaal zijn of de blaas Bij kinderen kan zinktekort leiden voor groeistoornissen. In het geval van langdurig onderaanbod kunnen prikkelbaarheid en depressieve stemmingen wijzen op zinktekort. Evenzo kan zinktekort de zintuigen beïnvloeden. Dit kan een verminderd zicht inhouden, vooral in het donker.
Diagnose en verloop
De diagnose en het verloop van zinktekort hangen af van de mate van tekort, de duur ervan en de gevolgen die al zijn opgetreden. Vaak wordt een latent zinktekort niet eens opgemerkt. Het bestaat slechts een bepaalde tijd en brengt zichzelf dan weer in evenwicht. Als er echter een neiging tot huid ontsteking, gebarsten en ontstoken mond hoeken, verhoogde vatbaarheid voor infecties of haaruitval wordt opgemerkt over een langere periode, kan zinktekort de oorzaak zijn. Aangezien het essentiële sporenelement via de voeding moet worden opgenomen, a dieet Een laag zinkgehalte kan al een onbalans veroorzaken. Op de lange termijn treedt een te diagnosticeren zinktekort op. Het wordt echter zelden gedetecteerd in het bloed tellen. Bepaalde symptomen duiden er eerder op. Bij een chronisch zinktekort kunnen echter belangrijke functionele circuits in het organisme worden verstoord. Langdurig zinktekort treft bijvoorbeeld hormonen immuunsysteem, huid, visie, smaak perceptie of bloedkwaliteit. Milieuzieke mensen, die gebukt gaan onder zware metaalvervuiling, moeten een levenslange verhoogde zinkopname overwegen om geen zinktekort te krijgen. Tegelijkertijd helpt zink om te elimineren zware metalen Hetzelfde geldt voor diabetici. Ze hebben een tekort aan zink omdat ze zink uitscheiden.
Complicaties
Bij zinktekort kunnen een aantal complicaties optreden. Aanvankelijk is een tekort aan het sporenelement merkbaar door algemene symptomen zoals 피로, zwakte en lusteloosheid. Op de lange termijn kunnen deze klachten leiden tot een afname van het welzijn en het bevorderen van de ontwikkeling van psychische aandoeningen. In het gebied van de sensorische organen, visuele stoornissen zoals nacht blindheid, droge ogen en olfactorische stoornissen treden op. Op het gebied van de mondelinge slijmvlies, kan het ook leiden tot smaak aandoeningen en de ontwikkeling van zweren en infecties. In de huid kunnen onzuiverheden voorkomen, maar ook ernstig huidveranderingen zoals acne of zelfs dermatitis. Huidschimmels, eczeem en puisten, vooral op de vingers, het gezicht en anale en genitale gebieden, komen soms ook voor. Een tekort aan zink verhoogt ook de vatbaarheid voor infecties en kan leiden tot een verzwakking van de immuunsysteem op de lange termijn. Mogelijke hormonale complicaties zijn onder meer potentie-stoornissen en zelfs onvruchtbaarheid, evenals groeistoornissen bij kinderen en adolescenten. De behandeling van zinktekort geeft geen grote klachten, afgezien van eventuele bijwerkingen van de voeding supplementen gebruikt. In individuele gevallen kan echter zinkvergiftiging optreden, wat in het ergste geval leidt tot coma.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Overleg met een arts is noodzakelijk als de persoon lijdt volksgezondheid bijzondere waardeverminderingen voor een lange tijd. Verlies van drive, toegenomen 피로 of een afname van het welzijn zijn tekenen van een bestaande ziekte of tekort. Medische tests zijn nodig om de oorzaak op te helderen. Als er storingen zijn in concentratie, vertraagd wond genezen, haaruitval of afwijkingen en onregelmatigheden van de nagels in het dagelijks leven is een bezoek aan de dokter aan te raden. Bij smaakstoornissen, eigenaardigheden van de huid en herhaaldelijk optredende verkoudheden is er reden tot bezorgdheid. Als zowel de fysieke als de mentale prestatie afnemen, duidt dit op een stoornis. Een verlies van levenslust, stemmingswisselingen Evenals een depressieve basishouding ten opzichte van het leven kan ook als ongebruikelijk worden omschreven. Als de veranderingen continu toenemen, duidt dit op een onregelmatigheid in het organisme. Als er bij een objectieve observatie van de leefsituatie geen prikkel voor deze ontwikkeling is, dienen de observaties met een arts te worden besproken. Bij een verminderd gezichtsvermogen dient zo snel mogelijk een arts te worden geraadpleegd. Evenzo dient een controlebezoek plaats te vinden als de getroffen persoon lijdt aan afwijkingen in het gebied van de mondholte of de neusbijholten Roodheid in de mond, smaakstoornissen evenals herpes zijn waarschuwingssignalen van het organisme en moeten medisch worden opgevangen.
Behandeling en therapie
Behandeling van zinktekort kan worden gedaan door veranderingen in het dieet en orale vervanging door een dieet supplementen In de meeste gevallen kan het tekort aan zink dan snel worden gecompenseerd. In sommige gevallen van zinktekort, bijvoorbeeld ernstig suikerziekte of chronische omgevingsziekte veroorzaakt door blootstelling aan zware metalen - permanent administratie van zinksupplementen kan worden overwogen. Zinktekort moet in het algemeen ook op oudere leeftijd of tijdens worden gecompenseerd zwangerschap en borstvoeding.
het voorkomen
Als een verstandige preventie tegen zinktekort is een voldoende toevoer via de voeding zinvol. Tegelijkertijd moet een overmatige uitputting van zink worden uitgesloten. Het volledig afzien van vlees is net zo verantwoordelijk voor een zinktekort als de massale consumptie ervan fosfaat-bevattende cola dranken of gemaksvoedsel. Bovendien, zeker reductie diëten en afslankdiëten kunnen zinktekort veroorzaken. Alcoholische dranken moeten zoveel mogelijk worden vermeden om zinktekort te voorkomen, omdat ze de werking van zink verstoren absorptie, maar zorgen ook voor een hogere zinkuitscheiding. Ontstekingsziekten van de maag en intestinaal slijmvlies - bijvoorbeeld in colitis ulcerosa or coeliakie ziekte - moet worden behandeld om een later tekort aan zink te voorkomen.
Follow-up
De vervolgzorg bij zinktekort hangt af van de oorzaken van het tekort. Als het zinktekort uitsluitend kan worden toegeschreven aan een dieet met weinig zink, moet ervoor worden gezorgd dat het mineraal ook na een succesvolle behandeling voldoende wordt opgenomen via de voeding. Regelmatige consumptie van voedsel dat zink bevat, zoals rood vlees, vis, zeevruchten, melk en zuivelproducten en volkorenproducten op basis van zuurdesem, voorkomt effectief toekomstige deficiëntieverschijnselen. Getroffen vegetariërs of veganisten kunnen als alternatief plantaardige zinkbronnen integreren, zoals noten, linzen, oliehoudende zaden en witte bonen meer in hun dieet. Aangezien het menselijk lichaam zink uit plantaardig voedsel duidelijk slechter kan opnemen dan zink uit dierlijk voedsel, zijn in dit geval echter grotere hoeveelheden nodig. Met een algemeen gevarieerd dieet kunnen de getroffenen hun zink behouden evenwicht op deze manier stabiel op lange termijn. Voedingssupplementen kort in te nemen ter behandeling van de acute deficiëntie, aan de andere kant alleen gedurende een langere periode gebruiken na overleg met de arts. Anders bestaat het risico op een overaanbod van het mineraal, wat ook schadelijk is. Dit kan leiden tot zinkvergiftiging met blijvende schade. Als de oorzaken van het zinktekort te vinden zijn in verband met een andere onderliggende ziekte, is de nazorg afhankelijk van het betreffende ziektebeeld en de prognose daarvan. Als de ziekte met succes is behandeld, is meestal geen aanvullende follow-up nodig.
Wat u zelf kunt doen
De belangrijkste zelfhulpmaatregel voor zinktekort is een constante verandering in het voedingspatroon. De getroffen persoon zou meer dierlijke producten moeten eten, aangezien hierin voornamelijk zink zit. Plantaardig zink daarentegen kan niet goed door het lichaam worden opgenomen. Vegetariërs en mensen met verhoogde behoeften kunnen echter ook zink in de vorm van voedingssupplementen De dagelijkse dosis van 10 mg mag bij dergelijke preparaten niet worden overschreden. Bovendien mogen ze niet samen met andere worden ingenomen voedingssupplementen, maar moet na twee tot drie uur worden ingenomen. Anders is het raadzaam om voornamelijk slachtafval en rood vlees zoals rundvlees te consumeren, omdat deze een bijzonder hoog zinkgehalte hebben. Voedingsmiddelen die bijzonder rijk zijn aan zink zijn onder meer zuivelproducten, verschillende oliehoudende zaden, pompoen zaden, erwten, witte bonen, linzen, noten, havermout, vis en zeevruchten. Het dieet moet gevarieerd en divers zijn. Industrieel geproduceerde voedingsmiddelen zoals kant-en-klare producten of Fast food moet worden vermeden. Suikerhoudende dranken zoals cola worden ook niet aanbevolen in het geval van een zinktekort. Getroffen rokers moeten verminderen of volledig stoppen roken Ze hebben een verhoogde zinkbehoefte. In aanvulling op, alcohol consumptie moet voorlopig worden vermeden.
