Introductie
Ontsteking van het gehemelte wordt meestal gekenmerkt door pijnlijke zwelling en roodheid. Dit kan gebeuren door verwondingen, infecties, allergische reacties of zelfs brandwonden. Er wordt onderscheid gemaakt tussen ontsteking van het slijmvlies van het gehemelte zelf en ontsteking van de huig, de amandelen in de zacht gehemelte.
Oorzaken
De meest voorkomende oorzaak van ontsteking van het gehemelte is een ontsteking van de mond slijmvlies, die bijvoorbeeld kunnen optreden na verwondingen veroorzaakt door bretels Scherpe randen veroorzaken laesies in de mond slijmvlies, waarin bacteriën zich ophopen en zo de ontsteking veroorzaken. Andere mogelijke oorzaken zijn brandwonden door warm eten of drinken, evenals: virussen en schimmels. Ontsteking van het gehemelte of tandvlees kan ook het gevolg zijn van een slecht passend of slecht onderhouden kunstgebit. De reden is ofwel de mechanische irritatie van het slijmvlies of de kolonisatie van kiemen, wat wordt begunstigd door het gebrek aan reiniging van de prothesedelen en de resterende tanden en tandvlees eronder, waardoor het risico op ontsteking van het slijmvlies aanzienlijk toeneemt.
Lokalisatie van de ontsteking
Ontsteking van de palatine amandelen (amandelontsteking) komt voor in de context van een infectie, die meestal wordt veroorzaakt door: virussen, meer zelden door bepaalde bacteriën (bv stafylokokken, streptokokken, Enz.). Ontsteking van het tandvlees kan acuut of chronisch zijn en verschillende oorzaken hebben. onvoldoende mondhygiëne is vaak de trigger voor bacteriën om zich te vermenigvuldigen, toxines te produceren die de tandvlees en kan leiden tot onaangename ontstekingen.
Maar ook mechanische irritatie van het tandvlees, bijvoorbeeld door te hard tandenpoetsen of slecht passend dragen kunstgebit, kan ontstekingen in het tandvlees veroorzaken. Tandvleesontsteking kan ook optreden in verband met immunosuppressieve therapie, vitamine C-tekort, hormonale veranderingen tijdens de puberteit of zwangerschap, stress en nicotine en alcoholgebruik. Zelden, maar nog steeds mogelijk, ontsteking van het slijmvlies in de mond of tandvlees kan ook voorkomen in het kader van andere ziekten, bijvoorbeeld de stofwisselingsziekte suikerziekte mellitus.
Maar ook een mechanische irritatie van het tandvlees, bijvoorbeeld door te hard tandenpoetsen of door slecht passend dragen kunstgebit, kan een ontsteking in het gebied van het tandvlees veroorzaken. Tandvleesontsteking kan ook optreden in verband met immunosuppressieve therapie, vitamine C-tekort, hormonale veranderingen tijdens de puberteit of zwangerschap, stress en nicotine en alcoholgebruik. Zelden, maar nog steeds mogelijk, ontsteking van het slijmvlies in de mond of tandvlees kan ook voorkomen in het kader van andere ziekten, bijvoorbeeld de stofwisselingsziekte suikerziekte mellitus.
Ontsteking van de huig is meestal een begeleidend symptoom bij infecties van de mond en keel van welke aard dan ook. Bijvoorbeeld de huig kan zowel bij bacteriële als bij virale infecties ontstoken zijn de keel palatinale amandelen of de zacht gehemelte. De roodheid en pijn bij de huig gaat vaak gepaard met zwelling, die extra merkbaar kan zijn bij het kijken in de mond.
Andere oorzaken van een ontsteking van de huig, onafhankelijk van infecties van de mond en keel, kunnen mechanische irritatie zijn veroorzaakt door alcohol, roken of sterke specerijen, maar ook een gevolg van een episode van sterke braken, waarin maag inhoud, vooral maagzuur, kan leiden tot irritatie van de slijmvliezen. Ontsteking van de zacht gehemelte komt meestal niet vanzelf voor, maar is vaak een simpele co-reactie van het slijmvlies bij infecties van het mond-keelgebied. Als het zachte gehemelte ontstoken is, geldt dit meestal ook voor de huig, die er dan ook rood en gezwollen uitziet.
Een ontsteking van het zachte gehemelte wordt vaak gevonden in de context van een ontsteking van de palatinale amandelen of de keelholte. Een ontstoken zacht gehemelte, zoals veel ontstekingsveranderingen van het slijmvlies in de mond en keel, kan leiden tot pijn bij het eten, slikken of spreken, wat al snel als zeer onaangenaam wordt ervaren. Wanneer de eigenlijke infectie wordt behandeld of afneemt, neemt meestal ook de ontsteking in het gebied van het zachte gehemelte af.
