Synoniemen
cortison, glucocorticoïden, cortisontherapie, bijwerkingen van cortison
Wat is een hormoon?
Cortison (cortison) is een hormoon. hormonen zijn endogene stoffen die op verschillende specifieke plaatsen in het lichaam worden geproduceerd. Ze worden via de bloedbaan naar hun respectievelijke bestemmingen vervoerd.
Daar lokken ze bepaalde reacties uit door hun aan- of afwezigheid. Dit is waarom hormonen worden ook wel boodschappersubstanties genoemd. Welke reacties cortison (cortison) in het menselijk lichaam teweegbrengt en waarom het zo belangrijk is, wordt hieronder beschreven.
In de omgangstaal is cortisone (ook: cortisone) een verzamelnaam voor een groep stoffen die qua structuur en werking vergelijkbaar zijn, de zogenaamde glucocorticoïden. Veel mensen zijn bekend met "cortisone" als medicijn. glucocorticoïden kunnen chemisch worden geproduceerd en het lichaam dienen als effectieve medicijnen voor een verscheidenheid aan ziekten. Dat is minder bekend glucocorticoïden zijn endogene stoffen en hebben een vitale functie in het menselijk lichaam als boodschappersubstanties (hormonen). In medische terminologie blijft de naam cortison staan voor een zeer specifiek endogeen hormoon, de eerste ontdekte vertegenwoordiger van glucocorticoïden.
Waarom is cortisone onmisbaar voor het lichaam?
Cortison (cortison) beïnvloedt als hormoon de stofwisseling. Het zorgt ervoor dat energie vrijkomt uit de reserves van het lichaam. In sommige situaties heeft het lichaam snel energie nodig.
De snelst verkrijgbare, maar slechts in beperkte hoeveelheden, is bloed suiker (glucose). Eerst en vooral levert het de hart-, hersenen en spieren. Cortison zorgt ervoor dat de andere organen tijdelijk hun energieverbruik veranderen.
Deze halen hun energie nu voornamelijk uit lichaamsvet of eiwit in plaats van bloed suiker. De glucocorticoïden hebben hun naam te danken aan hun effect op de glucose (suikergehalte) van de bloed. Cortison ”is vooral belangrijk bij ontstekingsreacties.
Ontsteking kan worden veroorzaakt door verwondingen, bacteriën of intens zonlicht (zonnebrand). Herkenbare en merkbare reacties van het lichaam zijn meestal roodheid (rubor), zwelling (tumor), warmteontwikkeling (calor) en pijn (dolor) in de getroffen regio. De ontstekingsreactie is echter belangrijk voor het lichaam, omdat het binnendringende ziekteverwekkers vernietigt en beschadigd weefsel vernieuwt.
Een bijwerking van een ontsteking is dat het omliggende, voorheen gezonde weefsel altijd wordt aangetast. Het molecuul NF-KB speelt de centrale rol bij het ontstaan van een ontsteking. Het veroorzaakt reacties zoals verhoogde bloedstroom in het getroffen gebied (roodheid), vernauwing van de schepen (zwelling) en gevoel van pijn.
Dit is waar cortison in het spel komt. Het zet NF-KB buiten werking. Zonder NF-KB kan er geen uitgesproken ontsteking zijn.
Dus de destructieve omvang en de pijn die er gewoonlijk mee worden geassocieerd, worden binnen de perken gehouden. Om deze reden is het gebruik van cortison als medicijn van groot belang, vooral bij allerlei soorten ontstekingen. Cortison speelt ook een belangrijke rol in de functionaliteit van het eigen afweersysteem van het lichaam.
Als iemand langere tijd onder stress staat en volledig operationeel moet blijven, mag zijn lichaam zich niet laten ziek worden. Om deze reden kan cortison het eigen afweersysteem van het lichaam onderdrukken (immuunsysteem) in zekere mate. Hoewel er ziekteverwekkers in het lichaam aanwezig kunnen zijn, worden ze met vertraging herkend door het afweersysteem. Verder heeft cortisone ook invloed op bloeddruk (hoge bloeddruk), het slaap-waakritme en is daarom van vitaal belang voor de mens.
