Neurodermitis

Definitie Neurodermatitis

Neurodermatitis is een eczeem die bij zuigelingen voorkomt als melkkorst en op latere leeftijd vooral de ellebogen, achterkant van de knie en nek. Eczeem is een acute of chronische ziekte van de epidermis (zogenaamde epidermis) met uitgebreide huidveranderingen die niet duidelijk te onderscheiden zijn van een gezonde huid. Dit is een ontsteking.

De oorzaken

De oorzaken van neurodermitis zijn nog niet helemaal begrepen. Er lijken verbanden te zijn tussen het zeer complexe verloop van de ziekte en de individuele progressies met genetische factoren, veranderingen in het eigen afweersysteem van het lichaam en omgevingsinvloeden. Ook een psychosomatische component lijkt niet uitgesloten te zijn als oorzaak van neurodermitis.

Genetische factoren lijken ervoor te zorgen dat getroffenen sterker reageren op bepaalde invloeden dan andere. Het exacte wetenschappelijke bewijs voor deze theorie ontbreekt momenteel echter nog. De aanleg wordt overgeërfd op verschillende genen.

Het ontstaan ​​en het bestaan ​​van de ziekte is echter ook afhankelijk van vele externe (exogene) factoren en interne (endogene) modulatiefactoren. Exogene factoren zijn bijvoorbeeld voedselallergenen, terwijl endogene factoren infecties en psychologische factoren zijn. Een defect van de huidbarrière is altijd het begin van de ontwikkeling van neurodermitis.

Mogelijk is de oorzaak een lokale ontsteking of een primair defect in de functie van bepaalde huidcellen. Dit celdefect veroorzaakt een verhoogde afgifte van boodschappersubstanties die ontstekingscellen aantrekken. Er komt een complex immunologisch proces op gang, dat overeenkomt met een allergische reactie.

Bovendien wordt de barrièrefunctie van de huid verder verstoord, omdat het eigen afweersysteem van het lichaam verdere huiddefecten veroorzaakt. Een andere theorie over de oorzaak van neurodermitis vermoedt een soort auto-immuunziekte, waarbij het eigen afweersysteem van het lichaam tegen de eigen huidcellen is gericht. Een andere oorzaak zou een kolonisatie van de huid en het slijmvlies kunnen zijn door microogranismen.

Gebleken is dat de huid en sinussen van mensen met neurodermitis vaak te zwaar worden gekoloniseerd door Staphylococcus aureus bacteriën. Deze bacteriën dringen door de reeds bestaande huiddefecten in de huid en produceren enterotoxinen. Enterotoxinen zijn giftig eiwitten waartegen het eigen afweersysteem van het lichaam zich vormt antilichamen.

Op deze manier wordt de ontstekingsreactie van neurodermitis verder geïntensiveerd. Vergelijkbare versterkende reacties zijn denkbaar met schimmels zoals Pityrosporum ovale of Candida albicans, evenals met verschillende virussen. Bij de ziekte van neurodermitis spelen verschillende aandoeningen een rol.

Allergeencontact leidt tot een ontstekingsreactie waarbij immunoglobulinen en boodschappersubstanties, zogenaamde cytokinen, een grote rol spelen. De jeuk wordt voornamelijk veroorzaakt door de daaropvolgende afgifte van histamine van bepaalde cellen. Biochemische storingen zijn bijvoorbeeld de verminderde afscheiding van talg uit de talgklippen van de huid.

Dit resulteert in droge huid met verminderde barrièrefunctie. Dit resulteert in waterverlies, verminderde huidbeschermingsmantel met gemakkelijker penetratie van vreemde stoffen en meer jeuk. Al deze aandoeningen hebben een bepaalde genetische aanleg, dus we krijgen de neiging tot neurodermitis op onze genen.