Neusbijholten

Synoniemen

Paranasale sinus, neus, sinussen Medisch: Sinus paranasalis

Definitie

De neusholtes liggen, zoals de naam al aangeeft, naast de neus- in het benige gezicht-schedel. De neusbijholten komen meestal bij bewustzijn wanneer ze ontstoken raken en sinusitis (= ontsteking van de neusbijholten) treedt op. De neusbijholten vervullen belangrijke functies die ook te maken hebben met het verwarmen en bevochtigen van de lucht die we inademen.

Anatomische samenstelling

Als onze gezichtsschedels helemaal gevuld waren met botten en niet met holtes als de sinussen, onze hoofd zou erg zwaar zijn en we zouden het niet lang rechtop kunnen houden. Daarom kan men hen de taak toeschrijven om het gewicht te verlichten. De holtes van de neusbijholten, samen met de belangrijkste neusholte zorg als een soort resonantiekamer voor een betere stem- en spraakvorming.

Vooral zangers hebben hierdoor ernstige beperkingen in hun beroep sinusitis. De sinussen omvatten de gepaarde maxillaire sinus, de frontale sinus, de gepaarde ethmoid sinus en de sphenoidale sinus. Zoals de neusslijmvlies, alle neusbijholten zijn bekleed met een dunne naad van haren (trilharen epitheel).

Omdat alle neusbijholten zijn verbonden met de hoofd neusholteslaan de haren (kinocilia) ook in de richting van de uitscheidingskanalen (ostia). De maxillaire sinus bevindt zich aan beide zijden van de hoofdleiding neusholte in de bovenkaak bot (maxilla) en vult het bijna volledig. Het is een van de grootste neusbijholten.

De maxillaire sinus is verbonden met de belangrijkste neusholte door een halvemaanvormige opening (Hiatus semilunaris). Deze bevindt zich net onder de middelste neusschelp (Concha nasi media). Gezien vanaf de maxillaire sinussen ligt het lozingspunt vrij hoog, wat het transport van secreties (bv. Bij verkoudheid) bemoeilijkt. Bovendien is de jukbeen beperkt de neusbijholten. Als de maxillaire sinussen ontstoken zijn (maxillair sinusitis), zijn ze bijzonder zwaar getroffen.

De neusbijholten

De frontale sinus ligt boven de belangrijkste neusholte en begrenst de banen van bovenaf. Een verbinding met de belangrijkste neusholte bestaat ook via de halvemaanvormige structuur (Hiatus semilunaris) in de middelste neusholte (Meatus nasi medius), iets boven de opening van de maxillaire sinus. In het geval van een ontsteking van de frontale sinusholte (Sinusitis frontlis = ontsteking van de frontale sinus), loopt de baan bijzonder gevaar.

Als er te veel slijm en pus wordt gevormd, breekt de orbita door en kan de ontsteking zich naar het oog verspreiden (orbitaflegmon, orbititis). De ethmoid sinussen (Sinus ethmoidales, Cellulae ethmoidales) bestaan ​​uit acht tot tien pneumatische capsules ter grootte van een erwt. De voorste capsules openen in het midden en de achterste capsules in de bovenste neusholte (Infundibulum ethmoidale).

De ethmoid-cellen zullen minder snel ontstoken raken dan de maxillaire of frontale sinussen, maar een van de voorste ethmoid-cellen kan nog steeds de middelste neusholte binnendringen (Bulla ethmoidales), waardoor de middelste neusschelp (Concha nasi medius) naar de neustussenschot. Een bult in de middelste neusholte maakt ademhaling moeilijker en kan de andere openingen van de neusbijholten sluiten. De wigvormige sinus (Sinus sphenoidales) heeft toegang tot de bovenste neusholte via een kleine opening (Recessus sphenoidales; Apertura sinus sphenoidales) boven de belangrijkste neusholte.

In het geval van ontstekingsprocessen in de wigvormige sinus holte, is het vooral belangrijk om te voorkomen dat de sfenoïdale sinus zich naar zijn omgeving verspreidt. Een van de belangrijkste buren is de hypofyse, die belangrijke produceert hormonen. Als een ontsteking zich uitbreidt, kan dit leiden tot levensbedreigende ziekten.