Nucleaire geneeskunde omvat nucleair fysische procedures en radioactieve stoffen die in de geneeskunde worden gebruikt voor diagnostiek. Dit omvat ook de open radionucliden. Stralingsbescherming in verband met medische, biologische en fysische principes vertegenwoordigt een ander hoofdstuk van de nucleaire geneeskunde.
Wat is nucleaire geneeskunde?
Nucleaire geneeskunde omvat nucleair fysische procedures en radioactieve stoffen die in de geneeskunde worden gebruikt voor diagnostiek. Hetzelfde, stralingsbescherming is een ander gebied van nucleaire geneeskunde. Het is een uitgebreid medisch specialisme dat is onderverdeeld in verschillende deelgebieden. Op dit gebied worden radioactieve stoffen gebruikt. Deze omvatten radio-isotopen, biologische stoffen, radiofarmaca en andere stoffen. Daarnaast is er de functionele en lokalisatietechnologie op dit gebied. Bovendien vallen open radionucliden onder de nucleaire geneeskunde en worden ze gebruikt in therapie, zoals radioactief jodiumtherapie Het veld wordt ingevuld door stralingsbescherming, die wordt bepaald door medische, biologische en fysische principes. Binnen dit gebied vindt de toepassing van verdere kennis zoals pathogenese, symptomatologie van ziekten en etiologie plaats. Bovendien wordt binnen de nucleaire geneeskunde diagnostische behandelplanning uitgevoerd in combinatie met dosis berekening en stralingsbescherming.
Functie, effect en doelen
De nucleair geneeskundige behandeling wordt uitgevoerd door een bestralingstherapeut. Wanneer therapie begint, brengt de therapeut radiofarmaca aan op het te behandelen orgaan of gebied van het lichaam. Bètastralen worden uitgezonden door de toegepaste radiofarmaca, hoewel deze vorm van straling niet zo schadelijk is als gammastraling. Soms worden oppervlakken geverfd, die er niet mee in aanraking mogen komen water tijdens de behandeling. Een van de bekendste behandelingen is radioactief jodiumtherapie, die wordt gebruikt in gevallen van hyperthyreoïdie of schildklier kanker Door middel van een capsule met daarin het radioactief gelabelde jodide isotoop jodium-131, wordt de behandeling van de ziekte uitgevoerd via de orale route. Vanwege de ophoping in de schildklierdaar kan kwaadaardig weefsel door vrijkomen radioactieve straling Om de exacte behandeling te verduidelijken, schildklier scintigrafie kan vooraf worden gebruikt. Een ander toepassingsgebied is de behandeling van ontstekingsprocessen, zoals reumatiek in de knie of schouder gewrichten In dit geval injecteert een arts de radioactieve isotoop Yttrium-90 in de gewrichten Nucleaire geneeskunde wordt ook gebruikt als een therapie voor neuro-endocriene tumoren, ook bekend als carcinoïden. Artsen vertrouwen op de werking van de stoffen lutetium-177 of yttrium-90. Bovendien, niet-Hodgkin-lymfoom (NHL) is de focus van behandeling met nucleaire geneeskunde. In dit geval wordt radio-immunotherapie gebruikt. De basis van deze behandeling, waarbij Y-ibritumomab tiuxetan wordt gebruikt, is antilichaamtherapie Andere toepassingsgebieden zijn ook myocard scintigrafie, die wordt gebruikt om de aanwezigheid van een hartinfarct te bepalen littekens of de bloed levering aan de hart- spier. Dit onderzoek wordt meestal uitgevoerd in de vorm van een gecombineerd spanning en herverdeling scintigrafie Overwegend wordt de fietsergometer gebruikt om de belasting op te wekken. Verder wordt nucleaire geneeskunde gebruikt voor botscintigrafie. Hier wordt de volledige botstructuur van mensen onderzocht bottumoren evenals voor carcinoom metastasen Deze procedure kan ook worden gebruikt om erachter te komen of ontsteking is aanwezig in de gewrichten of in de botten Ook wordt duidelijk of er klachten ontstaan door botblessures of losraken van gewrichtsprothesen.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Bij het toepassen van deze procedures treden in de regel nauwelijks bijwerkingen op. Dit geldt zowel voor onderzoek als voor therapeutische procedures in het kader van de nucleaire geneeskunde. Als er bijwerkingen optreden, kunnen dit plaatselijke irritaties zijn. Het optreden van water retentie of ontsteking is ook mogelijk. Bijwerkingen kunnen echter niet volledig worden uitgesloten kanker behandelingen. Dit hangt uiteindelijk af van de dosis van straling en de ernst van de kankerOp voorwaarde dat alleen zwak stralende stoffen worden gebruikt om de ziekte te behandelen, zal de belasting van het lichaam laag zijn. De belangrijkste factor in dit geval is de halfwaardetijd, die in grote mate erg kort is. Slechts een paar uur na de behandeling is het mogelijk dat een groot deel van de radioactiviteit al is afgebroken, wat wordt bevorderd door veel te drinken. Een risico is ook te zien in de psychologische factoren die kunnen optreden als gevolg van het beperkte dagelijkse schema. Andere bijwerkingen die tijdens de behandeling kunnen optreden, zijn 피로, hoofdpijn en verlies van eetlust Bovendien is de diagnose kanker moeilijk te behandelen. Dit zijn echter bijwerkingen die aan het einde van de behandeling verdwijnen. De ernst van de symptomen hangt ook af van de grootte van de tumor of het behandelingsgebied. Er kunnen echter late effecten optreden, waaronder 피로 Het kan voorkomen dat de veerkracht na het einde van de bestraling beperkt blijft. In dit geval is de ontwikkeling van zogenaamde 피로 is waarschijnlijk opgetreden. Dit is een zogenaamd uitputtingsyndroom, dat niet te vergelijken is met normale vermoeidheid. Met gerichte training kan het lichaam worden hersteld naar een grotere efficiëntie. Tegenwoordig kan niet worden uitgesloten dat onder de te behandelen patiënten degenen zijn met een Defibrillator of gangmaker In dat geval moeten de behandelende artsen helpen beslissen welke vorm van behandeling mogelijk is voor hun patiënten. Bij een dergelijke behandeling moet rekening worden gehouden met de individuele situatie van de patiënt.
