Mond

Synoniemen

Latijn: Os, Oris Grieks: Stoma Engels: Mouth

Definitie

De mond is een lichaamsholte, die niet alleen verantwoordelijk is voor de opname van voedsel, maar ook voor de vorming van de stem. Het vormt het bovenste deel van de mens spijsverteringskanaal.

Anatomie

De mond wordt beperkt door verschillende structuren. De voorste grens wordt gevormd door de lippen (vleien oris) en de achterste grens wordt gevormd door de vernauwing van de keel (landengte faucium). Het gehemelte (palatum) en de basis van de mond (diafragma oris) vormen een grens zowel boven als beneden.

De laterale rand wordt gevormd door de wangen (buccae). De ruimte die door deze structuren wordt omgeven, wordt de mondholte (cavum oris). Het is verdeeld in de orale vestibule (Vestibulum oris), de hoofdholte (Cavitas oris propria) en de faryngeale of faryngeale vernauwing (Isthmus faucium).

De orale vestibule is het gebied tussen wangen, lippen en tanden. De lippen vormen de entree aan de mondholte. De uitscheidingskanalen van sommigen speekselklieren, zoals die van de parotis (Glandula parotidea), evenals die van de kleinere speekselklieren (Glandulae labiales en Glandulae buccales), openen in de orale vestibule.

De belangrijkste holte bevat de tong en tanden, die dienen om de hoeveelheid opgenomen voedsel te verminderen. De functie van de mens mondholte is om voedsel op te nemen en voor te bereiden op latere vertering. De mond is bekleed met een speciaal slijmvlies dat bestaat uit een meerlagig plaveisel epitheel. Dit meerlagige plaveisel epitheel is grotendeels verhoornd, maar gedeeltelijk ook niet verhoornd.

Microbiologie

De menselijke mond wordt door veel verschillende mensen bevolkt kiemen. Het geheel van micro-organismen dat zich ophoopt in de mond wordt orale flora genoemd. Het is een gemeenschap van micro-organismen die een rol spelen bij de spijsverteringsprocessen en bij de afweer van het lichaam.

Diverse bacteriën en schimmels vormen het grootste deel. De samenstelling van de fysiologische orale slijmvlies omvat actinomyceten, lactobacillen, neisseria en streptokokken. Er wordt onderscheid gemaakt tussen micro-organismen die altijd de mond koloniseren (residente mondflora) en micro-organismen die er slechts tijdelijk zijn (voorbijgaande mondflora).

sommige bacteriën kan verantwoordelijk zijn voor het voorkomen van cariës. De meest voorkomende vertegenwoordiger van cariogeen kiemen is Streptococcus mutans. Andere bacteriën kan een ontsteking van de slijmvliezen veroorzaken of zelfs ontsteking van het tandvlees (parodontitis).

De micro-organismen spelen ook een grote rol bij het ontstaan ​​van een slechte adem. De tong heeft een grote, zeer ruwe oppervlaktestructuur, waarop kiemen kan bijzonder goed afzetten. De bacteriën breken het voedsel dat daar achterblijft af en vormen een slechte, zwavelachtige geur, die we een slechte adem noemen.