Bij rabdomyolyse breekt vrijwillige (dwarsgestreepte) spier af. Er zijn veel oorzaken, zoals spierletsel, auto-immuunziekte of alcohol of drugsmisbruik.
Wat is rabdomyolyse
Bij rabdomyolyse worden spiervezels in skeletspieren afgebroken. Dit betekent dat de spier begint uit elkaar te vallen. In het proces grote hoeveelheden myoglobine zijn uitgebracht. Deze komen via de bloedbaan in de nieren. Dit kan leiden tot aanzienlijke schade en zelfs acuut nier mislukking. Daarom is medische hulp absoluut en onmiddellijk noodzakelijk. Er zijn verschillende soorten: traumatische (fysieke), niet-traumatische (niet-fysieke), belastingafhankelijke en belastingonafhankelijke rabdomyolyse. Belastingafhankelijke rabdomyolyse kan bijvoorbeeld het gevolg zijn van te hard trainen.
Oorzaken
Dit kan door een grote verscheidenheid aan factoren worden geactiveerd voorwaarde, inclusief ziekten zoals kwaadaardige hyperthermie (levensbedreigende skeletspierfunctiestoornis), acute toxische myopathie (spierschade veroorzaakt door toxines of drugs), autoimmuunziektenstofwisselingsstoornissen, medicijnen of ethanol Ischemieën (onderaanbod van weefselgebied met bloed) of een gebrek aan zuurstof behoren ook tot de triggers. De meest voorkomende oorzaken zijn overmatige spiermassa stretching, spierspanning en verbrijzeling. In bodybuilding cirkels, is er altijd een waarschuwing dat zeer zware training, waarbij de spieren ernstig worden overbelast, en een gelijktijdig gebrek aan vocht, kan leiden tot acuut spierontsteking en dus tot rabdomyolyse. Hetzelfde geldt als de trainingssessies te snel achter elkaar zijn. Giftige oorzaken zijn onder meer cocaïne en besmettelijke triggers omvatten infectie. Vergiftiging door slangenbeten kan leiden tot desintegratie van vrijwillige (dwarsgestreepte) spieren, resulterend in rabdomyolyse. Een verstoorde elektrolytenbalans kan ook leiden tot rabdomyolyse.
Symptomen, klachten en tekenen
Gezwollen, zacht en spierpijn zijn het meest voor de hand liggende teken van rabdomyolyse, terwijl misselijkheid, braken, diarree, koorts, duizeligheid, en ernstig 피로 behoren tot de niet-specifieke symptomen. De voorwaarde kan gepaard gaan met spieren pijn, krampen en stijfheid of zwelling van de spieren met daaropvolgende verlamming. Uiterlijk wanneer de urine roodbruin wordt, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd, aangezien dit een teken is van een zeer hoge myoglobine inhoud in het bloed en acuut nierinsufficiëntie. myoglobine is een eiwit dat verantwoordelijk is voor transport zuurstof binnen de spieren. Als het niet kan worden gefilterd in het nier, de urine wordt gekleurd. De symptomen van rabdomyolyse mogen niet worden onderschat, aangezien sommige levensbedreigend zijn.
Diagnose en verloop van de ziekte
Milde rabdomyolyse wordt vaak gedetecteerd door verhoogde niveaus van enzymen die normaal in spieren worden aangetroffen, zoals myoglobine, creatine kinase en melk geven dehydrogenase. Als het myoglobinegehalte hoog is, wordt de urine roodbruin door de uitscheiding van myoglobine door de nieren. De diagnose omvat een gedetailleerde geschiedenis, klinisch onderzoek, laboratorium, elektrofysiologie, spierweefsel biopsie met pathobiochemie, spier-MR, en in sommige gevallen elektronenmicroscopie.
Complicaties
Rabdomyolyse is een complicatie van verschillende traumatische of niet-traumatische processen. Letsel of verbrijzeling van spierweefsel kan het oplossen van dwarsgestreepte spieren veroorzaken, evenals bepaalde vergiften (slangengif), infecties, medicijnen, drugsof immunologische ziekten. De gevaarlijkste complicatie van rabdomyolyse kan optreden als gevolg van een verhoogde uitscheiding van myoglobine door de nieren. Myoglobine vormt zich tijdens de afbraak van spierweefsel. Het zorgt er vaak voor dat tubuli in de nieren verstopt raken, en de ijzer aanwezig in het heem beschadigt de tubuluscellen. Als gevolg hiervan kan tubulusweefsel afsterven, wat vaak de oorzaak is acuut nierfalen Bovendien kan het zogenaamde compartimentsyndroom optreden, dat ook een ernstige noodsituatie is. In dit geval veneus bloed uitstroomobstructies door zwelling in het spiergebied voorkomen de instroom van arterieel bloed, wat leidt tot een onderaanbod van de spieren en het resulterende verdere necrose van spierweefsel. tegelijkertijd, hyperurikemie, gekenmerkt door een stijging van het niveau van urinezuur in het bloed, komt vaak voor. De symptomen van jicht kan hieruit ontstaan. Daarnaast, elektrolytstoornissen zoals hyperkaliëmie, hyperfosfatemie en hypokalcemie komen niet zelden voor. Deze leiden tot hartritmestoornissen, hart- mislukking, toevallen, tetanie, instorting van de bloedsomloop en psychologische stoornissen zoals Depressie or Angst stoornissen Een andere complicatie is de dreigende daling van het aantal bloedplaatjes, die tegelijkertijd leidt tot trombose en een sterke neiging tot bloeden.
Wanneer moet je naar een dokter?
Rabdomyolyse moet altijd door een arts worden behandeld. Er is meestal geen zelfgenezing bij deze ziekte en in de meeste gevallen is er ook een duidelijke verslechtering van de algemene toestand van de patiënt. voorwaarde Hoe eerder de ziekte wordt opgespoord en behandeld, hoe groter de kans op succes. Een arts moet worden geraadpleegd voor rabdomyolyse als de getroffen persoon lijdt braken en misselijkheid. Fever of ernstig pijn in de spieren kan ook wijzen op de ziekte en moet door een arts worden onderzocht. In ernstige gevallen kan ook verlamming van de spieren optreden, waardoor de getroffen persoon aan bewegingsbeperkingen lijdt en ook niet meer zonder problemen kan bewegen. Als rabdomyolyse niet wordt behandeld, kan dit in het ergste geval ook leiden tot nierinsufficiëntie, wat fataal kan zijn. Rabdomyolyse kan worden vastgesteld door een huisarts. Het moet echter door verschillende specialisten worden behandeld.
Behandeling en therapie
Rabdomyolyse ontwikkelt zich meestal gedurende een lange periode en kan soms worden teruggedraaid als de triggers op tijd worden gestopt. Hoewel spierafbraak therapeutisch niet te stoppen is, gaat het na enige tijd vanzelf weer terug. Milde rabdomyolyse die tijdig wordt gedetecteerd, kan worden behandeld door een sterke toevoer van vocht en, indien nodig, aanvullende elektrolyten Alleen mogelijke schade aan de nieren en een gebrek aan volume, aangezien de beschadigde spier vocht bindt, moet op tijd worden tegengegaan. Schade aan de nieren kan worden voorkomen met geforceerde diurese. In dit geval worden meerdere liters vloeistof (fysiologische zoutoplossing) via een infuus aan de getroffen persoon gegeven om de uitscheiding van myoglobine te versnellen en om het myoglobine dat zich in de urine heeft opgehoopt, te verdunnen. Als dit niet voldoende is, worden er ook bepaalde stoffen gebruikt om de ph-waarde extra te verlagen zodat de myoglobine oplost. In extreme gevallen, dialyse kan worden gebruikt om de myoglobine uit het bloed te verwijderen. De nieren worden daardoor gereinigd om weer zelfstandig te kunnen functioneren. De aangetaste spieren mogen pas weer worden belast als alle afwijkingen zijn verdwenen. Het belangrijkste doel van de behandeling is in feite om acuut te voorkomen nier letsel. Rabdomyolyse eindigt fataal nierfalen in de meeste gevallen indien onbehandeld. Dit is het gevolg van de opeenhoping van vervalproducten.
het voorkomen
Om rabdomyolyse te voorkomen, is het over het algemeen noodzakelijk om te voorkomen dat de spieren overmatig worden blootgesteld spanning, zoals overtraining Daarnaast is het essentieel om ervoor te zorgen dat het lichaam niet voor, tijdens en na het sporten uitgedroogd raakt door voldoende te drinken. Beginners in de sport moeten langzaam beginnen en geleidelijk de training verhogen. Het opwarmen van de spieren is belangrijk. Beweging moet worden vermeden als u ziek bent en een arts moet worden geraadpleegd als u medicijnen gebruikt. Training in combinatie met alcohol or drugs wordt ook sterk afgeraden. Voldoende slaap en een gezond en evenwichtig dieet met veel vitaminen en mineralen zijn ook erg belangrijk. Bovendien mag er niet worden getraind bij extreme temperaturen koud of heet. De soort is te groot voor het hele organisme bij intense hitte of hoge temperaturen onder het vriespunt. Door de extreme omstandigheden kan het lichaam trainingsprikkels niet goed verwerken. Dit kan leiden tot foutieve reacties in het lichaam, zoals afbraak van dwarsgestreepte spieren.
Nazorg
Na behandeling voor rabdomyolyse wordt patiënten aangeraden om vervolgzorg te krijgen op basis van de voorgaande therapieAls de spierafbraak bijvoorbeeld werd veroorzaakt door een infectie, dan wordt bij vervolgonderzoeken gekeken of de pathogenen kunnen worden geëlimineerd uit het organisme van de patiënt. Als een ongeval of trauma verantwoordelijk was voor de beschadiging van de spieren, wordt het genezingsproces van het weefsel eerst en vooral gecontroleerd tijdens de vervolgonderzoeken. Als de nieren al door de ziekte zijn aangetast en niet meer goed werken, moeten ze ter ondersteuning regelmatig medicatie nemen nierfunctie en bevorderen de productie van urine. Ongeacht de therapiekrijgen patiënten die rabdomyolyse hebben ondergaan een dieet plannen en zullen naar verwachting hun spieren versterken door regelmatige lichaamsbeweging. Een gebalanceerd dieet zou het natuurlijke genezende vermogen van het lichaam moeten helpen ondersteunen en de immuunsysteem Lichte atletische oefeningen worden gebruikt om de verloren spieren weer op te bouwen en te versterken. Vooral in de vroege stadia is het erg belangrijk dat patiënten zichzelf niet te veel inspannen. Anders kunnen de spieren weer beschadigd raken. Er bestaat een risico op hernieuwde rabdomyolyse. Zorg daarom bij revalidatie therapie of aangepast fysiotherapie wordt aanbevolen voor patiënten.
Hier is wat u zelf kunt doen
Zodra de diagnose is gesteld, zullen de behandelende artsen proberen de oorzaak van rabdomyolyse weg te nemen, zodat de ziekte niet verergert. Bovendien behandelen ze de ziekte op basis van de symptomen en proberen ze vooral acuut nierfalen te voorkomen. Omdat de opgetreden weefselschade alleen kan worden hersteld door het lichaam zelf maatregelen, is het logisch dat patiënten hun immuunsysteem zo veel mogelijk. Afhankelijk van hun toestand moeten ze hiervoor veel buitenactiviteiten doen. Een gezond, spanning-vrije levensstijl ondersteunt ook de immuunsysteem Patiënten mogen daarom niet roken, maar een klein beetje drinken alcohol en eet gezond. Een gezond dieet bevat veel vitaminen en mineralen van vers fruit en groenten, volle granen en mager vlees. Rood vlees, vette worst en suiker moet worden vermeden. Veel rust, voldoende slaap en vooral veel drinken water - zijn ook erg belangrijk maatregelen om het immuunsysteem te ondersteunen. Omdat er in de darmen veel immuuncellen zijn aangetroffen, is de administratie of probiotica wordt ook aanbevolen. Dit is een preparaat met levende micro-organismen. Ze zouden zich in de darm moeten vermenigvuldigen en daar het immuunsysteem ondersteunen. Artsen met de aanvullende aanduiding "natuurgeneeskunde" en alternatieve geneesheren kunnen hier passende aanbevelingen doen.
