Cocaïne

Cocaïne wordt zelden gebruikt als doping agent. Cocaïne komt voor in de bladeren van de Zuid-Amerikaanse cocastruiken en wordt door de lokale bevolking in Bolivia en Peru vaak gebruikt om het begin van vermoeidheid uit te stellen. Cocaïne is een alkaloïde en wordt gewonnen uit de actieve componenten van de cocabos.

In 1750 kwamen de eerste coca-struiken vanuit Zuid-Amerikaanse landen naar Europa. De inname van ongeveer 0.05 gram leidt tot een euforische reactie met een verhoogde drang om actief te zijn. De reacties verschilden echter niet van de natuurlijke euforie van mensen.

Tot het begin van de 19e eeuw bevatte Coca Cola 250 milligram cocaïne. Cocaïne remt het reflux of noradrenaline in de synaptische spleet bij de sympathische zenuwuiteinden. Dit verhoogt de concentratie van noradrenaline bij de receptor.

Verhoogde opwinding, toegenomen hart- snelheid en vasoconstrictie zijn de gevolgen. Als de dosering te hoog is, bestaat er kans op spiermassa krampen en zelfs ademhalingsverlamming. Er is ook een aanzienlijk potentieel voor verslaving.

Cocaïne kan op veel verschillende manieren worden geconsumeerd. Het kan oraal, intranasaal en intraveneus worden ingenomen of gerookt. Gerookte cocaïne heeft een sterker effect en al na enkele seconden.

In sommige Zuid-Amerikaanse landen worden de cocabladeren traditioneel in thee gekookt als een volksgezondheid-bevorderend effect. De import van cocathee in Duitsland is echter illegaal. Het gebruik van cocaïne leidt tot een vernauwing van de bloed schepen met als gevolg hoge bloeddruk, een toename van hart- tarief en onregelmatigheden in de ademhaling ritme.

Hart ritmestoornissen tot hartaanvallen kunnen mogelijke gevolgen zijn. Het gebruik van cocaïne kan leiden tot slaapstoornissen, verstoorde honger en dorst en angst. De gevolgen van slaapstoornissen zijn hallucinaties en desoriëntatie.

Na het euforische effect komt het tot een depressieve stemming die leidt tot een verdere drang om te gebruiken. Een levensbedreigende dosering voor rhinitis is ongeveer 1.2 tot 1.4 gram. Intraveneus is een levensbedreigende dosis al 0.7 - 0.8 gram.