Introductie
Macroliden zijn antibiotica die vooral effectief zijn tegen intracellulaire bacteriën, Dwz bacteriën die verschillende lichaamscellen infiltreren. Macroliden kunnen worden gebruikt tegen verschillende ziekteverwekkers waartegen bijvoorbeeld penicillines en cefalosporines niet werkzaam zijn. Het effect van de macroliden is gebaseerd op het feit dat ze de reproductie van de bacteriën (bacteriostatisch) en daarmee de verspreiding van de bacteriële infectie stoppen.
Indicaties voor macroliden
Indicaties voor therapie met macroliden zijn (zoals bij alle andere antibiotica) infecties met bacteriële pathogenen. Als een klasse van antibioticazijn macroliden bijzonder effectief tegen bacteriën die zich in de eigen lichaamscellen “verstoppen”. Macroliden kunnen dus bijzonder goed worden ingezet tegen bacteriën uit de groep van Chlamydia of mycoplasma.
Chlamydiae zijn bacteriën die voornamelijk infecties van de voortplantingsorganen veroorzaken. Mycoplasma's, aan de andere kant, vestigen zich graag in de luchtwegen. Macroliden werken ook tegen zogenaamde gramnegatieve bacteriën.
Dit zijn bacteriën die niet kunnen worden gekleurd met een speciale kleuringsmethode (Gramkleuring). Ze omvatten bacteriën zoals legionella (die meestal longontsteking) en neisseria (typische pathogenen van geslachtsziekten en hersenvliesontsteking). Maar ook Gram-positieve bacteriën (die kunnen worden gekleurd in de Gram-kleuring) zoals streptokokken kan worden behandeld met macroliden.
streptokokkenkan bijvoorbeeld veroorzaken amandelontsteking in de context van scharlaken koorts of ontsteking van zacht weefsel, middenoor ontsteking en hersenvliesontsteking. Dit maakt de macroliden tot een groep antibiotica die effectief is tegen verschillende bacteriële infecties. Over het algemeen zijn macroliden geschikt tegen bijna alle ziekten van de luchtwegen.
Ze worden ook tegen velen gebruikt geslachtsziekten en bacteriële huidziekten. Het is belangrijk op te merken dat enterobacteriën (die voornamelijk voorkomen in de spijsverteringskanaal) kunnen niet worden behandeld met macroliden. Daarom zijn macroliden niet geschikt voor de behandeling van urineweginfecties en cystitis.
Actief ingrediënt en effect
Het effect van macroliden is gebaseerd op een remming van de vorming van verschillende eiwitten van de bacteriën. Voor de vorming van deze bacteriën eiwittenZogenaamde ribosomen nodig. Dit zijn grote structuren waarop de vertaling van het genetisch materiaal van de bacterie plaatsvindt.
De macroliden hechten zich vast aan de ribosomen en zo voorkomen dat andere substanties die nodig zijn voor de vertaling van dit genetisch materiaal aan de ribosomen worden gekoppeld. Dit stopt de vorming van eiwitten in de bacteriën. De bacteriën kunnen hun genetisch materiaal niet reproduceren en de celgroei valt stil.
Bovendien kunnen er geen nieuwe bacteriën meer ontstaan. Door dit mechanisme kan macrolidetherapie worden gebruikt om bacteriële infecties te behandelen. De gebruikte actieve ingrediënten zijn erytromycine, azithromycine, claritromycine en rocithromycine.
