Ongecontroleerd gebruik van medicijnen kan dat wel leiden uitgesproken nier schade, inclusief acuut of chronisch nierfalen, in het geval van stoffen die zeer nefrotoxisch zijn (schadelijk voor de nieren). Afhankelijk van de omvang van nier schade veroorzaakt door de ingenomen medicijnen, de voorwaarde is over het algemeen gemakkelijk te behandelen als therapie is vroeg begonnen.
Wat is nierbeschadiging door medicijnen?
Nier schade veroorzaakt door medicijnen of als gevolg van het nemen van medicijnen die de nieren beschadigen, maakt deel uit van het ziektespectrum van toxische nefropathie. Giftige nefropathie verwijst naar chronische of acute schade aan de nieren veroorzaakt door schadelijke (ziekteverwekkende) stoffen. Door geneesmiddelen veroorzaakte nierbeschadiging manifesteert zich meestal in de vorm van een acute nier ontsteking veroorzaakt door overgevoeligheidsreacties van de nieren op de drugs genomen, vergezeld van allergie-typische symptomen zoals gewrichts- en pijn in de ledematen net zoals huiduitslag en koorts Bovendien kan de urine namelijk een bloederige en troebele verkleuring vertonen eiwitten en rood bloed cellen kunnen niet meer worden uitgefilterd als gevolg van de gestoorde nierfunctie. Naarmate de ziekte vordert, hypertensie (verhoogd bloed druk), verhoogde urine concentratie, oedeem (water retentie) in de benen en armen, bleekgrijs huid, slapeloosheid, hartritmestoornissen, nervositeit en gestoord concentratie en slechte adem (foeter uremicus) vertegenwoordigen aanvullende symptomen van nierbeschadiging door medicijnen.
Oorzaken
Bijna alle medicijnen hebben nefrotoxische eigenschappen, vooral bij langdurig gebruik en / of in hoge doses. Om deze reden, bloed niveaus en nierfunctie worden regelmatig gecontroleerd op verschillende medicijnen. Omdat de nieren een doorslaggevende rol spelen in de ontgifting en afbraak van pathogene stoffen, drugs vormen vaak een extra belasting voor de nieren, die ook een zeer hoge bloedtoevoer hebben en daardoor bijzonder worden blootgesteld aan de stoffen zelf en hun afbraakproducten. Als het concentratie van de drugs stijgt boven de water reabsorptiesnelheid in het bloed, er is een verhoogde concentratie van deze stoffen in de nieren, waardoor de kenmerkende schade aan het nierweefsel ontstaat. Bovendien vertegenwoordigen de afbraakproducten van bepaalde medicijnen giftige stoffen die de nieren verder beschadigen. In aanvulling op pijnstillersgeneesmiddelen die nierbeschadiging kunnen veroorzaken, zijn onder meer chemotherapeutische middelen, bloeddruk regulerende stoffen, diuretica, antibiotica, en reumatoïde en jicht medicijnen.
Symptomen, klachten en tekenen
Medicijnen kunnen een verscheidenheid aan nieraandoeningen bevorderen of zelf nierschade veroorzaken. Mogelijke symptomen van door geneesmiddelen veroorzaakte nierstoornissen zijn onder meer 피로, vermoeidheidflauwvallen en een algemeen gevoel van ziekte. Typische lichamelijke symptomen zijn water vasthouden en kortademigheid. Door de beperkte nieractiviteit wordt ook de uitscheiding van urine verminderd, wat kan resulteren in koorts en urineweginfecties. Verder cardiovasculaire klachten zoals een drop-in bloeddruk, hartkloppingen en hartritmestoornissen kan gebeuren. Uitwendig is een nierziekte te herkennen aan bleekheid en een algemeen ziekelijk uiterlijk. Haaruitval kan ook voorkomen. Sommige getroffen personen lijden aan trillingen of zelfs stuiptrekkingen. Het exacte symptoombeeld hangt af van het activerende medicijn en het type nierbeschadiging. Wat nierschade gemeen heeft, is dat het de kwaliteit van leven en het welzijn van de patiënt aanzienlijk vermindert. Meestal ernstig pijn en een verscheidenheid aan andere symptomen treden op, die ernstiger worden naarmate de ziekte voortschrijdt. Als het activerende medicijn niet wordt stopgezet, treedt uiteindelijk nierfalen op en sterft vervolgens de patiënt. Door over te schakelen op een onschadelijk medicijn kan het optreden van verdere symptomen worden voorkomen. Afhankelijk van het feit of er al blijvende schade is opgetreden, is volledig herstel wellicht ook mogelijk.
Diagnose en verloop
Op basis van de huidige symptomen kunnen de eerste indicaties van nierbeschadiging door medicatie worden vastgesteld. De diagnose kan worden bevestigd door bloed- en urineanalyse, die uitspraken mogelijk maken over nierfunctie en bestaande beperkingen Als er nierbeschadiging of een beperking van de nierfunctie is, kan de concentratie van urinestoffen (creatinine, ureum) in het bloed en de urine is verhoogd. Daarnaast worden verdere onderzoeken zoals kwantitatieve en kwalitatieve functionele tests geïndiceerd om de omvang van te bepalen nierinsufficiëntie (nierzwakte). Beeldvormende technieken (echografie, computertomografie, MRI, scintigrafie) kan worden gebruikt om zowel de nieren als de drainerende urinewegen morfologisch te beoordelen. Bij door medicijnen veroorzaakte nierbeschadiging hangen het beloop en de prognose in belangrijke mate af van de mate van aanwezige stoornis. Terwijl acute nierbeschadiging gewoonlijk gemakkelijk te behandelen is door stopzetting van de medicatie, is een uitgesproken nierfunctiestoornis vaak onomkeerbaar na langdurig gebruik van nefrotoxische geneesmiddelen.
Complicaties
Zowel bloedzuivering als het zout en water van het lichaam evenwicht zijn gestoord door de beschadigde nier. Zo worden verschillende organen beperkt in hun functie. Dientengevolge, verschillende volksgezondheid-dreigende complicaties kunnen ondanks behandeling optreden. Omdat het lichaam minder urine produceert, overtollig water en zouten kan niet langer voldoende worden uitgescheiden. Daarom bloeddruk stijgt. Door de verminderde uitscheiding van urine slaat het lichaam vocht op. Oedeem ontwikkelt zich. In de eerste plaats vindt vochtretentie plaats in de benen. Oedeem kan in alle delen van het lichaam voorkomen. In het ergste geval wordt vloeistof afgezet in de longen (longoedeem). Longoedeem manifesteert zich als witte en schuimende hoestafscheidingen en kan leiden tot ernstige kortademigheid. Zoals de cardiovasculair systeem is beschadigd, uitgesproken verkalking van de slagaders en de hart- kleppen ontwikkelen. Dit bevordert de ontwikkeling van hart- klep defecten en hartinsufficiëntie De verkalkte slagaders kunnen ook een hart- aanval of beroerte Omdat de nieren steeds meer hun vermogen om uit te scheiden verliezen kalium, dit kan leiden tot verhoogde kaliumspiegels in het bloed (hyperkaliëmie Indicatoren van verhoogd kalium niveaus omvatten een vertraagde hartslag, duizeligheidkortstondig bewustzijnsverlies, spierzwakte en tintelingen. Ernstig verheven kalium niveaus kunnen leiden tot hartritmestoornissen en hartstilstand Het overtollige water dat gepaard gaat met hoge kaliumspiegels kan ook leiden tot een beroerte or hartaanval Neurologische aandoeningen zijn ook veel voorkomende complicaties. Dergelijke aandoeningen van de zenuwstelsel manifesteren zich als 피로, verminderd geheugen, concentratie, waarneming en slaap, spierzwakte, jeuk en desoriëntatie. Door de verzwakkende nierfunctie produceert het lichaam slechts kleine hoeveelheden bloedvorming hormonen Daarom is de ontwikkeling van bloedarmoede heeft de voorkeur. Dit kan zich uiten door een afname van de fysieke veerkracht, 피로 en bleekheid van de huid Bovendien gaat een afname van de nierfunctie gepaard met verstoringen van het botmetabolisme. Om deze reden botbreuken, botten, spieren en gewrichtspijn komen vaker voor. De beschadigde nier veroorzaakt de fosfaat niveau in het bloed om te stijgen. Hoog fosfaat niveaus veroorzaken jeuk, botten en spieren pijn De verhoogde niveaus verhogen ook het risico van hartaanval en beroerte Bovendien, omdat het lichaam minder eiwitten opneemt naarmate de nierfunctie afneemt, patiënt ondervoeding kan leiden.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Nierbeschadiging door medicijnen is altijd een zaak voor de dokter. Hoe eerder de schade aan de nieren wordt opgemerkt, des te beter behandelbaar is, afhankelijk van het type medicijn, dosis en gebruiksduur. In het beste geval kan nierbeschadiging veroorzaakt door vroeg opgespoorde medicatie volledig worden teruggedraaid - maar de voorwaarde hiervoor is dat de getroffen persoon zo snel mogelijk medische behandeling zoekt en de noodzakelijke doktersafspraak niet vertraagt. Als de schadelijke medicatie op voorschrift van de arts wordt ingenomen, moeten de regelmatige controles strikt worden opgevolgd, aangezien de arts ook controleert nierwaarden hier en kan zien of er schade aan de nieren is opgetreden. Als de patiënt een medicijn gebruikt dat de nieren kan beschadigen zonder advies van een arts, moet hij of zij de instructies op de bijsluiter voordat u het medicijn inneemt en let op mogelijke symptomen van nierbeschadiging tijdens het gebruik van het medicijn.Indien deze zich voordoen, is het raadzaam om een arts te raadplegen, zelfs als ze niet als ernstig of belastend worden ervaren of als ze vanzelf weer in fasen verbeteren. Erkennen of ze onschadelijk zijn of echt nierbeschadiging door medicatie is opgetreden, kan alleen de dokter - dus mogelijke symptomen tijdens het innemen van medicatie moeten altijd serieus worden genomen.
Behandeling en therapie
In het geval van nierbeschadiging veroorzaakt door medicijnen, het therapeutische maatregelen hangt grotendeels af van de omvang van de specifieke schade en of de nieren acuut of chronisch worden aangetast. Dus in het geval van acute nierschade, is de eerste stap vaak het stopzetten van de veroorzakende geneesmiddelen. In sommige gevallen, hemodialyse wordt ook uitgevoerd, wat de nierfunctie tijdelijk vervangt totdat de nieren weer normaal worden en de overtollige urinesubstanties en elektrolyten worden gefilterd uit het bloed van de getroffen persoon. hemodialyse helpt ook bij het stabiliseren van de circulatie en bevordert de doorbloeding van de nieren. Gedurende therapiemoeten de nierfunctiewaarden regelmatig worden gecontroleerd en de behandeling moet dienovereenkomstig worden aangepast in geval van verslechtering. Bovendien, dieet maatregelen zoals een zoutarm, eiwitarm, laagfosfaaten een laag kaliumgehalte dieet worden aanbevolen ter ondersteuning van de behandeling van nierbeschadiging. Bovendien moet de dagelijkse hoeveelheid vocht worden aangepast aan de huidige prestaties van de nieren. Als bloedarmoede (bloedarmoede) wordt gediagnosticeerd, het hormoon erytropoëtine, die normaal wordt geproduceerd in de gezonde nier, wordt gebruikt om de synthese van rode bloedcellen in de beenmerg In een verder gevorderd stadium van de ziekte met onomkeerbare schade aan de nieren als gevolg van de medicatie, blijvend dialyse of mogelijk een niertransplantatie kan nodig.
Vooruitzichten en prognose
Nierbeschadiging door medicijnen leidt tot blijvende schade aan het orgel. Het weefsel is onherstelbaar beschadigd, waardoor de functionele activiteit van de nier verstoord raakt. Herstel wordt bij deze patiënten niet bereikt omdat het zelfgenezende vermogen van het menselijk organisme de regeneratie van organisch weefsel niet mogelijk maakt. Er is behoefte aan een lange termijn therapie, waarbij de administratie van medisch gecontroleerde medicijnen om verlichting te bereiken van de volksgezondheid bijzondere waardeverminderingen. Het doel is om tot een verbetering van de algehele situatie te komen en om een toename van bestaande klachten te voorkomen. Bij sommige patiënten dialyse moet worden gestart vanwege de ernst van de ziekte. Dit is vaak de enige manier om bestaande symptomen te verminderen. De noodzakelijke behandelmethoden voor nierschade hebben een grote invloed op de organisatie van het dagelijks leven. De fysieke en emotionele lasten zijn voor veel mensen immens vanwege de noodzakelijke therapieën. Daarom is er een verhoogd risico op de ontwikkeling van een secundaire ziekte bij deze patiënten, evenals een sterke minimalisering van het algemene welzijn. Met deze omstandigheid moet rekening worden gehouden bij het maken van de algehele prognose. Als de nierbeschadiging door de ingenomen medicijnen ernstig is, kan er een donororgaan nodig zijn om een mogelijke bedreiging van het leven af te wenden. Transplantatie gaat gepaard met tal van complicaties waarmee rekening moet worden gehouden.
het voorkomen
De meest effectieve maatregel om nierbeschadiging door medicatie te voorkomen, is een voorzichtig en voorzichtig gebruik van deze potentieel nefrotoxische stoffen. Medicijnen die met bijzondere voorzichtigheid moeten worden gebruikt, zijn onder meer pijn verlichters zoals paracetamol, niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (acetylsalicylzuur), En ibuprofen.
Follow-up
Bij nierschade door medicatie zijn vervolgonderzoeken en indien nodig vervolgbehandelingen nodig. Afhankelijk van de schade is poliklinische opvolging door een nefroloog aan te raden. Dit is ook het geval wanneer de nierfunctie grotendeels is hersteld nadat de behandeling van de nierbeschadiging is voltooid. Dit beperkt het risico dat kan ontstaan als gevolg van de schade aan de nieren. Passende behandelmethoden zijn mogelijk door vroege opsporing als onderdeel van deze nazorg. Klachten die wijzen op een nieraandoening of urinewegaandoeningen worden onmiddellijk gediagnosticeerd. Diagnostisch en therapeutisch maatregelen kan gecompliceerde, acute nierschade voorkomen als het vroeg wordt ontdekt. Jaarlijkse controles worden aanbevolen. In dit kader verricht de huisarts onderzoek bij de patiënt. Naast het bepalen van de urinestatus, bloedbeeld tests worden uitgevoerd. Bovendien moet de patiënt minstens één keer per jaar een uroloog bezoeken. Als de normale nierfunctie tijdens de follow-up wordt bevestigd, worden de intervallen tussen onderzoeken verlengd door de behandelende arts. De nazorg van de patiënt omvat een over het algemeen gezonde levensstijl met een evenwichtige dieet, met voldoende drink- en sportactiviteiten. Als de door medicatie veroorzaakte nierschade zeer vergevorderd en zeer ernstig, tijdelijk of permanent is dialyse behandelingen zijn ook nodig na verduidelijking van de medische follow-up.
Wat u zelf kunt doen
Mensen die nierbeschadiging hebben opgelopen door medicijnen, moeten contact opnemen met hun arts voor opheldering van bijwerkingen van de voorgeschreven medicijnen. tevens de bijsluiter moet zorgvuldig worden gelezen. Daarnaast kan de apotheker bij vragen of onduidelijkheden ontbrekende informatie verstrekken. Afhankelijk van de bestaande nierbeschadiging wordt een individueel therapieplan opgesteld, waaraan de getroffen persoon zich dient te houden. Er moet voldoende vloeistof worden geconsumeerd en zware lichamelijke activiteiten moeten worden vermeden. Zodra door overbelasting onregelmatigheden worden opgemerkt, is rust en spaarzaamheid noodzakelijk. Een goede en rustgevende nachtrust is belangrijk voor het behoud van uw welzijn. Slaaphygiëne moet worden geoptimaliseerd en storende factoren moeten worden geëlimineerd. Voeding moet worden aangepast aan de behoeften van het organisme. De inname van voldoende vitaminen, sporenelementen en voedingsstoffen is nodig om de immuunsysteem Schadelijke stoffen zoals nicotine, alcohol of drugs moeten in principe worden vermeden. Ze verergeren de generaal volksgezondheid voorwaarde en kan bijdragen aan een verdere aantasting van de kwaliteit van leven. Ondanks de schade aan de nieren, is het raadzaam om regelmatig lichte oefeningen te doen en elke dag buiten te zijn. Yoga or meditatie helpen om innerlijk op te bouwen sterkte en bijdragen aan harmonisatie van emotionele toestand. Al met al resulteert dit in een toename van het welzijn.
