Symptomen
Zogenaamd dyshidrotisch eczeem manifesteert zich in jeukende, niet-rode blaasjes of blaren (bullae) die kunnen verschijnen aan de zijkanten van de vingers, op de handpalmen en ook op de voeten. De uitslag is vaak bilateraal en symmetrisch. De blaasjes of blaren zijn gevuld met oedeemvloeistof ("water blaren ”) en bevinden zich in de epidermis. Ze houden ongeveer twee tot vier weken aan en kunnen gepaard gaan met een ontsteking. Dyshidrotisch eczeem kan terugkeren en kan ook chronisch zijn. De mate van ernst varieert. Als de symptomen ernstig zijn, kunnen professionele en privéactiviteiten beperkt zijn. Superinfecties kunnen optreden als complicatie. De ziekte werd in 1873 beschreven door Tilbury Fox. Het wordt ook wel pompholyx genoemd, vooral bij aanwezigheid van grote blaren. De naam en mogelijke oorzaken zijn omstreden (Storrs, 2007). Een nieuwe naam naar "acute en terugkerende vesiculaire handdermatitis" wordt ook aanbevolen.
Oorzaken
Van verschillende factoren is bekend dat ze de voorwaarde. Veel patiënten hebben een allergische aanleg (atopie) en atopische dermatitis. Allergische contact dermatitis op verschillende stoffen zoals metalen (nikkel, chroom, kobalt, zie onder metaal allergie), geuren, producten voor persoonlijke verzorging, cosmetica en perubalsam kunnen ook een oorzaak zijn. De term dyshidrose (dyshidrotisch) suggereert een verband met zweten. Dit kan in sommige gevallen de dermatitis inderdaad verergeren. Een disfunctie van de eccriene zweetklieren is echter niet aanwezig! Andere mogelijke factoren:
- Schimmels: dermatofyten, candida.
- Emotionele stress
- Temperatuur verandert
- Genetica
- Roken
- Medicatie, vooral intraveneuze immunoglobulinen (IVIg).
- Lichte verwondingen
- Irriterende stoffen
Diagnose
De diagnose wordt gesteld bij medische behandeling op basis van de geschiedenis van de patiënt, fysiek onderzoek en met een allergie test. Andere huid ziekten moeten worden uitgesloten.
Niet-farmacologische behandeling
- Koude kompressen
- De triggers (metalen) vermijden
- Verzorg de handen regelmatig met een handcrème
- Gebruik een milde zeep
- Wijziging van risicofactoren
Behandeling met geneesmiddelen
Ontstekingsremmend en antiallergisch actueel glucocorticoïden zijn goedgekeurd voor behandeling. In ernstige gevallen kan orale therapie ook geïndiceerd zijn, bijvoorbeeld met prednison. Topische calcineurineremmers, zoals tacrolimus en pimecrolimus, hebben ontstekingsremmende en immunosuppressieve eigenschappen zoals glucocorticoïden. Ze worden plaatselijk aangebracht als zalf of crème. Lokale fotochemotherapie met 8-methoxypsoraleen of psoraleen en langgolvig UV-A-licht wordt in de literatuur genoemd. Medicijnen die beschikbaar zijn voor zelfmedicatie zijn onder meer:
- Actueel glucocorticoïden: hydrocortison.
- Topische antihistaminica
- Actuele looistoffen
- antischimmelmiddelen
- Wondzalven, zinkzalven
- Cardiospermum en toverhazelaarzalven
- Medicinale baden
