Definitie
Ureum is een organische verbinding die in het menselijk lichaam wordt gevormd als het eindproduct van de ureumcyclus en vervolgens voornamelijk via de nieren wordt uitgescheiden, maar ook via zweet. Ureum bevat de stof "ammoniak", die giftig is voor mensen. Dit hoopt zich op in verschillende metabolische routes van aminozuren in het lichaam en wordt vervolgens verpakt in ureum en uitgescheiden. Het is belangrijk ureum niet te verwarren met urinezuur.
Ureumcyclus
De ureumcyclus is een aaneenschakeling van metabolische reacties in het menselijk lichaam, die ervoor zorgt dat de giftige stof “ammoniak” als ureum wordt verpakt en vervolgens op een veilige manier wordt uitgescheiden. In het menselijk lichaam worden organische stoffen continu opgebouwd, afgebroken of in elkaar omgezet. De aminozuren spelen een belangrijke rol in dit proces.
Ze vormen de basis voor eiwitten en zijn daarom het belangrijkste bouwmateriaal van het lichaam. Met andere woorden, aminozuren worden aangemaakt wanneer eiwitten worden afgebroken. Bij de afbraak van aminozuren ontstaat een grote verscheidenheid aan stoffen.
Sommigen van hen hebben een koolstofskelet en kunnen daarom energie leveren. Een ander groot deel van de afbraakproducten is echter stikstof, dat in combinatie met waterstof wordt omgezet in ammoniak (NH3) of ammonium (NH4 +). Ammonium is de variant van ammoniak die in het menselijk lichaam voorkomt.
Onder de omstandigheden die in het lichaam heersen, wordt ammoniak meestal onmiddellijk omgezet in ammonium. Om te voorkomen dat ammonium zich in het lichaam ophoopt, moet het constant worden uitgescheiden. Omdat de stof via de nieren moet worden uitgescheiden en daar giftig is, moet deze eerst goed worden verpakt.
Dit gebeurt binnen de ureumcyclus. De ureumcyclus vindt gedeeltelijk plaats in de mitochondria en gedeeltelijk in het celplasma van a lever cel en verbruikt veel energie. Ammonium wordt in een continu proces van de ene stof naar de andere overgebracht.
De eerste stap is een van de belangrijkste, aangezien het ammonium samen met “bicarbonaat” en onder verbruik van energie wordt omgezet in een stof die niet langer giftig is voor de mens. De verdere reacties veranderen nog steeds de stof, maar het giftige ammonium is al verpakt. De ureumcyclus is ook verbonden met andere belangrijke reactiepaden van het menselijk lichaam, zoals de citraatcyclus.
In de laatste stap wordt ureum afgesplitst. Dit wordt vervolgens getransporteerd via de bloed naar de nieren, gefilterd en toegevoegd aan de urine. In dit proces toont ureum zijn tweede grote kracht: het helpt de nieren om urine te produceren door een concentratiegradiënt te creëren. Het wordt daarom niet alleen constant uitgescheiden via de nier, maar speelt ook een doorslaggevende rol in de functie van de nier.
