Infarct: oorzaken, symptomen en behandeling

Veel mensen hebben gehoord of gelezen dat elk jaar meer dan 60,000 mensen sterven aan verschillende soorten infarcten. Infarct is een van de meest voorkomende oorzaken van ziekenhuisopname in Duitsland en een van de belangrijkste doodsoorzaken. Een groot deel van de bevolking denkt aan het woord infarct alleen in termen van de bekendste, de hart- aanval. Maar wat is een infarct precies, waardoor wordt het veroorzaakt en hoe behandelen artsen het?

Wat is een infarct?

Infographic over de anatomie en oorzaken van hart- en vaatziekten zoals hart- aanval. Klik op de afbeelding om te vergroten. Een infarct is de dood van de eigen weefsels van het lichaam door een gebrek aan zuurstof​ Dit gebeurt door het ontbreken van zuurstof-rijk bloed in het aangetaste weefsel en het toevoerende bloed schepen​ Net zoals het kan worden veroorzaakt door een gebrek aan instroom, kan een infarct ook worden veroorzaakt door een gebrek aan uitstroom van bloed, sinds het opgehoopte bloed volume voorkomt ook een hernieuwde instroom. Onder infarct wordt vaak alleen verstaan hart- aanval. echter, de afsluiting een slagader is ook mogelijk in het netvlies of de optiek zenuwen van het oog. De uitstroom van bloed door de aderen van een weefsel kan ook een infarct veroorzaken. Bovendien zijn embolieën een vaak waargenomen oorzaak. Dit zijn deeltjes van wisselende samenstelling die met het bloed worden ingespoeld. Dergelijke vasculaire occlusies kunnen vet zijn, zuurstof (opgesloten luchtbellen) of bloedstolsels. Endogene en vreemde stoffen zijn mogelijk. Embolieën zijn altijd erg problematisch voor het lichaam en de aangetaste weefsels en moeten in ernstige gevallen zelfs operatief worden verwijderd om verdere complicaties te voorkomen.

Oorzaken

Allereerst is een infarct te wijten aan een gebrek aan doorbloeding. Bloed voorziet ons lichaam van voedingsstoffen en zuurstof. Als zuurstof wordt vertraagd of helemaal geen orgaan- of weefselassociatie bereikt, kan weefsel als gevolg daarvan afsterven. Dit kan het weefsel van een spier zijn, a ontgifting orgel of een optische zenuw​ Telkens wanneer een weefsel volledig sterft door zuurstofgebrek, is het een infarct. De botten, hersenen, spinal cord of weefsels van de longen kunnen ook een infarct krijgen. De bekendste is het infarct van de hartspier. Vasculaire occlusies gaan vaak vooraf aan het tekort aan zuurstof. Hierbij kan een oorzakelijk verband worden gelegd met vasculaire embolieën, trombose en het algemeen afsluiting van het leveren van slagaders. Ook infarcten als gevolg van infecties zijn bekend. In de meeste gevallen zijn het echter verstoringen in de uitstroom of instroom van zuurstofrijk bloed die het infarct veroorzaken.

Typische of veel voorkomende vormen

  • Hartaanval
  • Infarct van de hersenstam
  • Stroke
  • Milt infarct
  • Mesenterisch infarct
  • Longinfarct
  • Oculair infarct (visuele val)

Symptomen, klachten en tekenen

Afhankelijk van het getroffen deel van het lichaam, a hartaanval veroorzaakt verschillende symptomen. Typisch voor een hartaanval zijn ernstig pijn op de borst, vaak uitstralend naar de linkerarm, bovenbuik of onderkaak, meestal gepaard gaand met zweten, misselijkheid, duizeligheid en angst voor de dood. Bij vrouwen, kortademigheid, een gevoel van druk in de borsten hoger pijn in de buik zijn vaak prominent; de karakteristiek pijn op de borst is veel minder uitgesproken. Een longinfarct wordt gekenmerkt door een plotseling begin van ernstig pijn in het ribgebied, vergezeld van kortademigheid en moeilijkheden ademhaling​ Hoesten onthult bloederig sputum​ De symptomen veroorzaakt door een miltinfarct worden door artsen aangeduid als 'acute buik“: Er is enorm pijn, voornamelijk in de linker bovenbuik, die intenser wordt inademing en straalt vaak uit naar aangrenzende gebieden. Dit gaat vaak gepaard met koorts, misselijkheid en braken​ In de vroege stadia manifesteert een mesenterisch infarct zich door steken of krampen pijn in de buik, vaak vergezeld van misselijkheid, braken, en bloederig diarree​ Na een minder pijnlijke fase van enkele uren verergeren de symptomen weer, en de enorme darmbeschadiging kan vervolgens leiden tot falen van de bloedsomloop. Tekenen van verlamming, verminderd gezichtsvermogen en spraak, sensorische stoornissen, verminderd gezichtsvermogen en vertroebeling van het bewustzijn kunnen beroerte; in het geval van hersenstam infarct, kan het hele lichaam worden aangetast door verlamming.

Diagnose en verloop

Iedereen met bekende hart- of bloedsomloopproblemen is een patiënt die risico loopt op a hartaanval​ Permanent hoge bloeddruk, problemen met suiker metabolisme zoals suikerziekteof hoger dan gemiddeld cholesterol niveaus zijn al algemene diagnostische aanwijzingen voor de ontwikkeling van infarcten. Bekende methoden om te controleren op infarcten in aangetaste organen zijn onder meer ECG, het meten van de stromingen in de hartspier en zijn schepen, meten bloeddruk, bloed en cholesterol niveaus, evenals computertomografie als een longinfarct wordt vermoed of het meten van zogenaamde infarctmarkers in het bloed. Infarctmarkers zijn stoffen in het bloed die aangeven dat bloedstolsels zijn afgebroken en dus een duidelijke indicatie zijn dat dergelijke bloedstolsels aanwezig zijn. Er zijn ook procedures voor nucleaire geneeskunde, zoals MRI of pulmonaal scintigrafie, die helpt bij het bepalen van de bloedstroom en ventilatie condities van de longen om aanwijzingen te geven voor eventuele aanwezige vasculaire occlusies.

Complicaties

Kortom, de complicaties van een infarct zijn afhankelijk van het type infarct en het getroffen orgaan. Bijvoorbeeld na een hartinfarct, hartritmestoornissenlinker ventrikelfalen, ruptuur van de papillaire spier of chorda tendinea, en ruptuur van de myocard (myocardruptuur) vormen mogelijke complicaties. Bovendien, vroege pericaritis, een ontsteking van de hartzakje, kan gebeuren. In het verdere verloop, complicaties zoals laat pericarditis en myocardiale pericarditis (perimyocarditis) zijn ook denkbaar. Bij mitralisinsufficiëntie, een hartklep, namelijk de mitralisklep, mislukt. Een septisch infarct kan leiden tot bloed vergiftiging (bloedvergiftiging​ Dit is mogelijk fataal en moet daarom professioneel worden behandeld. Een andere complicatie van een septisch infarct is buikvliesontsteking​ Het verlies van vocht dat daarmee gepaard gaat buikvliesontsteking kan verder ongemak veroorzaken. Als het riep of pleura wordt ontstoken, de patiënt lijdt er meestal aan ernstig pijn dat neemt toe en af ​​met ademhaling​ De patiënt voelt zich meestal misselijk en lusteloos en heeft een koorts​ Bovendien, na verschillende soorten infarcten, een infarct aneurysma kan vormen, waarin zich een zak vormt in de wand van een bloedvat of de hartmuur. Trombi kunnen zich vormen in zo'n uitstulping, die los kan breken en de bloedstroom kan belemmeren, wat mogelijk kan leiden tot een nieuw infarct. Het is ook mogelijk dat er grote hoeveelheden bloed in een aneurysma en bijgevolg ontbreken in de bloedbaan.

Wanneer moet je naar een dokter?

Een hartaanval moet altijd door een arts worden behandeld. Iedereen die herhaaldelijk symptomen opmerkt zoals pijn op de borst or hartkloppingen moeten hun huisarts raadplegen en dit laten verduidelijken. Als de symptomen toenemen of frequenter worden, duidt dit op een ernstige hartziekte die zou kunnen leiden tot een hartaanval. Uiterlijk is een bezoek aan de dokter aangewezen als de klachten het welzijn aantasten of angst veroorzaken. Andere waarschuwingssignalen die onmiddellijke opheldering vereisen, zijn een verminderde fysieke prestatie of ademhaling moeilijkheden. Personen die aan een hartaandoening lijden, moeten onmiddellijk een arts raadplegen als ze ongebruikelijke symptomen vertonen. Als symptomen zoals een steek in het hartgebied, verlamming in de linkerarm of nek pijn ontwikkelt, moet de spoedarts worden gebeld. In het geval van ernstige symptomen of zelfs een hartaanval, eerste hulp maatregelen moet worden toegediend totdat de medische hulpdiensten arriveren. Als er een hartaandoening is vastgesteld, is regelmatige controle door de arts noodzakelijk. De juiste contactpersoon is de huisarts of een cardioloog. Bij twijfel kunt u contact opnemen met de medische spoeddienst.

Behandeling en therapie

In de meeste gevallen, therapie want infarcten belooft altijd succes als het zo snel mogelijk wordt gestart nadat het infarct is opgemerkt. Een infarct wordt echter niet altijd meteen als zodanig herkend. In het geval van een zogenaamd beroerte - het herseninfarct - het therapie is erg uitgebreid en kan maanden of jaren duren. Intensieve intramurale behandeling en mogelijk een operatie worden meestal gebruikt om bloedwaarden en ademhaling te controleren. Uitgescheiden stofwisselingsproducten worden door het laboratorium onderzocht op indicaties. cholesterol-verlagend drugs helpen bij het normaliseren van bloedspiegels, en fysiotherapie traint de hersenen om indien mogelijk de functie van dood weefsel te compenseren. In het geval van een oculair infarct controleert de arts de aanwezigheid van een arterieel of veneus oculair infarct. Hij kan proberen het verstopte vat te openen door middel van een special massage​ De bloedstroom kan worden genormaliseerd door middelen te injecteren die de bloedstroom bevorderen. Dit gebeurt door middel van een poliklinische operatie aan het oog daarna plaatselijke verdoving​ Laser of koud therapie vermijdt indien nodig de verhoging van de oogdruk.

Vooruitzichten en prognose

Een infarct heeft een ongunstige prognose. Zonder onmiddellijke intensieve medische zorg kan de voorwaarde is dodelijk. Het vooruitzicht op overleving is gebonden aan de generaal volksgezondheid van de getroffen persoon, de mogelijkheid van eerste zorg door aanwezige personen en de intensiteit van het infarct. De getroffen persoon is zelf vatbaar voor een noodgeval en kan in de meeste gevallen niet zelfstandig initiëren maatregelen voor zelfhulp of het onmiddellijk bellen van een arts. Daarom wordt er een beroep gedaan op de mensen in de directe omgeving. Hoe beter ze zijn opgeleid om met een noodsituatie om te gaan, hoe groter de overlevingskansen van de betrokkene. Als een reddingsteam onmiddellijk wordt gewaarschuwd en eerste hulp maatregelen onmiddellijk worden geïnitieerd, heeft de getroffen persoon een goede kans om de voorwaarde​ Als binnen een uur of twee intensieve medische zorg wordt verleend, neemt de overlevingskans toe. Voor elk opgelopen en overleefd infarct zijn consequenties op de lange termijn te verwachten. Aandoeningen van het bewegingsapparaat, beperkingen van cognitieve prestaties, functionele stoornissen of verlamming kan optreden. Ondanks revalidatiemaatregelen, gerichte opleiding en uitgebreide medische zorg, blijven sommige klachten levenslang. Met een gezonde levensstijl, een stabiele psyche en de medewerking van de patiënt kunnen veel klachten worden verlicht. Volledige symptoomvrijheid komt echter zeer zelden voor, zelfs niet onder gunstige omstandigheden.

Nazorg

Myocardinfarct is ernstig voorwaarde waarvoor een consistente opvolging erg belangrijk is. De belangrijkste factor bij de nazorg zijn regelmatige controles bij de behandelende artsen zoals de cardioloog of internist, maar ook bij de huisarts. Een mogelijk geïmplanteerd gangmaker moet worden gecontroleerd, evenals de structuur en functie van het hart spier. Dit kan worden gecontroleerd met ECG en ultrageluid evenals andere beeldvormingstechnieken zoals MRI en CT. Ook bij de nazorg speelt herstel van de inspanningscapaciteit een rol. Er zijn speciale cardiale sportgroepen voor hartinfarctpatiënten met speciaal opgeleide revalidatiesporten instructeurs. Patiënten kunnen de training zelf ook uitstellen door goed gedoseerde activiteiten te ondernemen, zoals wandelen of fietsen, hoewel het belangrijk is om een ​​arts te raadplegen om zichzelf niet te zwaar te belasten. Een gezonde levensstijl met een cholesterol- en caloriebewustzijn dieet, voldoende drinken en spanning vermindering, evenals onthouding van nicotine en alcohol, helpt ook om de nazorg van het infarct optimaal te maken. Er moet ook op worden gelet dat u voldoende slaapt. Wie ook psychologisch te maken heeft met een infarct, kan zelfhulpgroepen opnemen in hun persoonlijke nazorg. Een bezoek aan een psycholoog kan ook nuttig zijn als de schokken van het infarct zit diepgeworteld in de getroffen persoon of de angst voor een terugval beperkt de kwaliteit van leven merkbaar. Afleiding in gezelschap kan hierbij ook helpen.

het voorkomen

Cardiovasculaire problemen zijn de meest voorkomende symptomen van a risico op een hartaanval​ Daarom is het beter om niet te roken als lid van deze risicogroep. Alcohol met mate en een dieet van verse groenten en fruit doet het goed en houdt je fit. Bewegen in de frisse lucht en in de natuur bevordert ook de beweeglijkheid van de aders en slagaders. Het lichaam loopt graag regelmatig. Tweemaal per week is de minimale hoeveelheid lichaamsbeweging voor een lichaam om gezond te blijven. Bovendien puur drinken water heeft de voorkeur boven genotmiddelen​ Op zijn minst het bedrag van water inname moet veel hoger zijn dan die van koffie, alcohol of frisdranken. Dit alles is belangrijk voor bloed circulatie, metabolisme en vasculair volksgezondheid.

Hier is wat u zelf kunt doen

Een hartaanval, ongeacht welk orgaan is aangetast, is een medisch noodgeval. De patiënt of eerstehulpverleners moeten onmiddellijk bellen. De meest voorkomende is een hartaanval. De beste zelfhulpmaatregel voor een dreigende hartaanval is om de symptomen correct te interpreteren en onmiddellijk een arts te raadplegen. borst pijn die in de linkerarm terechtkomt, gevoelens van angst en druk achter het borstbeen. Vooral hoogrisicopatiënten dienen dergelijke symptomen niet te bagatelliseren en dienen onmiddellijk een arts te raadplegen. Risicogroepen zijn in het bijzonder: te zwaar mensen, rokers en mensen met hoge bloeddruk​ Deze vermijden risicofactoren in combinatie met een gezond dieet en voldoende beweging kan een hartaanval voorkomen. Als er een acute hartaanval dreigt, mag de patiënt niet plat liggen tot de hulpdiensten arriveren, maar in een fauteuil zitten. Dit vermindert de volume druk in de borst en verlicht het hart. Dit effect kan nog worden versterkt door het zogenaamde Hauffe's armbad. Hier plaatst de patiënt de linkerarm of, indien nodig, beide armen in een bekken of water, waarvan de temperatuur ongeveer 35 graden Celsius zou moeten zijn. Daarna wordt langzaam warmer water toegevoegd totdat de temperatuur van het water stijgt tot ongeveer 40 graden Celsius. Dat bad verhoogt de bloedstroom in de armen, waardoor het bloed van de borst naar de ledematen wordt geleid, waardoor het hart tijdelijk wordt verlicht.