Functionele stoornissen

Functionele stoornissen (disfuncties) zijn stoornissen in de normale interactie van tanden en spieren. Waaronder:

  • Tandenknarsen
  • Tanden op elkaar klemmen
  • Wang bijten
  • Tong bijten

Symptomen - klachten

Stoornissen worden meestal herkend aan pijn, maar ook andere klachten zijn mogelijk:

  • Kraken of pijn in het kaakgewricht
  • Myalgie (spierpijn)
  • Oorsuizen (tinnitus)
  • Chronische spanning
  • Frequente hoofdpijn (cephalgie)
  • Slechte mobiliteit van de onderkaak
  • Bijtsporen op wangen of tong

Pathogenese (ziekteontwikkeling) - etiologie (oorzaken)

Enerzijds worden functionele stoornissen veroorzaakt door storingen in de tandstelselbijvoorbeeld te hoge vullingen of slecht passend kunstgebit. Aan de andere kant, spanning en psychische problemen zijn de belangrijkste triggers voor functionele stoornissen. Het lichaam zoekt een manier om onuitgesproken of zelfs onbewuste problemen te verwerken.

Andere mogelijke oorzaken zijn:

  • Stoornissen van statische of dynamische afsluiting (op elkaar klemmen van de tanden).
  • Primaire kaakgewrichtsaandoeningen
  • Trauma - bijv. Occlusaal trauma (schade aan het parodontium (parodontium) veroorzaakt door overbelasting / verkeerde belasting van een tand wanneer het parodontium normaal is).

Als de disfuncties onbehandeld blijven, kunnen ze bijdragen aan de ontwikkeling van craniomandibulaire disfunctie (CMD).

Gevolgen ziekten

Als de disfunctie lange tijd aanhoudt zonder te worden herkend en behandeld, kunnen secundaire ziekten optreden. Waaronder:

  • Spierspanning
  • Spierhyper- of hypotrofie (spiervergroting of -vermindering).
  • Myalgie (spierpijn)
  • Myositides (spierontsteking)
  • Myogelosen (nodulaire of bobbelvormige, duidelijk omschreven verharding van de spieren; in de volksmond ook wel harde spanning genoemd).
  • Temporomandibulaire gewrichtsaandoeningen
  • Schijfverplaatsingen

Diagnostiek

Functionele stoornissen worden gediagnosticeerd met behulp van een klinische en / of instrumentele functionele analyse, evenals kenmerkende veranderingen zoals slijpfacetten tandenknarsen of bijtsporen van tong of wangbijten kunnen worden gedetecteerd.

Therapie

In de meeste gevallen is een enkele behandelingsmaatregel niet voldoende om de aandoeningen te elimineren.

Begin therapie, omkeerbare methoden zoals spalk therapie hebben de voorkeur. Als er significant succes wordt getoond, kunnen onomkeerbare maatregelen zoals slijpen in glijdende obstakels of orthodontische behandeling worden gebruikt, afhankelijk van de oorzaak en de omvang van de disfunctie.

Omdat verschillende factoren vaak bijdragen aan het ongemak, is het niet ongebruikelijk dat een combinatie van behandelingsmaatregelen wordt gebruikt om de ontwikkeling of progressie van een functionele stoornis te voorkomen:

  • Eliminatie van glijdende obstakels
  • Verwijderen van gekantelde of verplaatste tanden
  • kunstgebit
  • Orthodontische behandeling
  • Maxillofaciale chirurgische behandeling
  • Psychologische behandeling
  • Zelden chirurgisch therapie van het temporomandibulair gewricht.
  • Thermotherapie of cryotherapie (warmte of koud therapie).
  • Fysiotherapie - bijv. Massages

De therapie herstelt de harmonieuze relatie tussen tanden, kaak en spieren. Bij psychische oorzaken kan de oorzaak van de disfunctie in samenwerking met een psycholoog worden achterhaald en zo worden geëlimineerd.

In sommige gevallen is medicamenteuze behandeling geïndiceerd, bijvoorbeeld in het geval van persistent pijn of psychologische oorzaken van functionele stoornissen. Medicijnen die worden gebruikt zijn onder meer:

  • Pijnstillers (pijnstillers)
  • Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), ook wel niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAP's) of NSAID's (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen) genoemd; dit zijn niet-opioïde analgetica die ook een ontstekingsremmend (ontstekingsremmend) effect hebben
  • spierverslappers - drugs tegen spierspanning.
  • Tricyclisch antidepressiva - drugs tegen Depressie.