Slaapdruk: functie, taken, rol en ziekten

Onder slaapdruk verstaat de geneeskunde een regulerend circuit dat reguleert 피로 en veroorzaakt lichamelijk veroorzaakte slaperigheid. Tijdens perioden van waakzaamheid worden stofwisselingsproducten afgezet in de hersenen, waardoor een zwellende slaapdruk ontstaat. Tijdens de slaap reinigt het glymfatische systeem de hersenen van deze deposito's.

Wat is slaapdruk?

In de geneeskunde is slaapdruk een regulerend circuit dat reguleert 피로 en veroorzaakt lichamelijk veroorzaakte slaperigheid. Slaap heeft essentiële taken. Deze taken omvatten de regeneratie van lichaamscellen, maar ook mentale regeneratie en het opslaan van leren ervaringen. Te weinig slaap schaadt dus lichamelijk en geestelijk volksgezondheid. Aanhoudend slapeloosheid kan daarom zelfs dodelijk zijn voor het menselijk organisme. Om ervoor te zorgen dat mensen regelmatig voldoende slaap krijgen en om nadelige gevolgen te voorkomen volksgezondheid gevolgen, slaap en de behoefte aan slaap zijn onderhevig aan verschillende fysieke regelgevende circuits. In deze context begrijpt de geneeskunde slaapdruk als een lichamelijk opgewekte slaperigheid. Samen met de interne klok van het bioritme regelt de slaapdruk dus de duur en timing van de slaap. De regeling van het slaap-waakritme is de verantwoordelijkheid van de interne klok. In tegenstelling tot de interne klok is de slaapdruk echter niet afhankelijk van het dagelijkse ritme, maar neemt deze constant toe tijdens de waakfase. Dus hoe langer iemand wakker is, hoe intenser hij of zij slaapdruk voelt. De fysiologische oorzaak van de toenemende slaperigheid zijn waarschijnlijk de metabolische producten die zich ophopen in de hersenen tijdens de waakfase. Boven een bepaald niveau maken deze stofwisselingsproducten mensen daarom slaperig. Slaapdruk regelt zo de puur fysieke behoefte aan slaap.

Functie en taak

Slaapdruk draagt ​​gedeeltelijk bij aan het overleven. Door de slaapduur te reguleren en te controleren 피로Zo zorgt het mechanisme ervoor dat tijdens de slaap voldoende celregeneratie kan plaatsvinden. Overdag hopen allerlei moleculaire metabolieten zich op in de hersenen. De hersenen hebben slechts beperkte energie tot hun beschikking en bij hun energieplanning beslissen ze elke keer over een van de twee functionele toestanden: de wakkere toestand of de slaaptoestand. In wakende toestand kunnen de hersenen zich concentreren op de omgeving en werken. Dit werk is bewust voor de persoon en kan door hem bijvoorbeeld door zijn eigen gedachten worden begrepen. Hoewel de persoon zich hier tijdens de slaap misschien niet bewust van is, rusten de hersenen helemaal niet, zelfs niet in de slaapstand - ze blijven werken en worden, in tegenstelling tot overdag, vooral 's nachts opgeruimd. In slaapfasen zoals bijvoorbeeld de REM-slaap bestaat het opruimwerk uit het sorteren van informatie. De slaper kan dit sorteren soms traceren via dromen. Dit is echter niet het enige opruimwerk dat de hersenen tijdens de slaap doen. Het glymfatische systeem wordt beschouwd als een soort afvalverwijdering van de hersenen. Het reinigt ook het controlecentrum van moleculaire metabolische producten die zich gedurende de dag ophopen. Het zuiveringssysteem is een netwerk van kleine kanaaltjes die het zogenaamde hersenvocht bevatten en corresponderen met een soort lymfestelsel van de hersenen. Als organisatoren, ondersteunende en hulpcellen van de zenuwstelsel, gliacellen nemen de controle over het netwerk. Ze zorgen ervoor dat alle afvalstoffen tijdens de slaap in de kanalen worden opgevangen en zo met het hersenvocht kunnen worden weggespoeld in de bloedbaan. Metabole producten worden tijdens de slaap ongeveer twee keer zo snel verwijderd als tijdens het wakker zijn, omdat het hersenvocht sneller circuleert tijdens de rustfase. De nachtelijke reiniging van de hersenen hangt nauw samen met de slaapdruk. Een persoon voelt toenemende vermoeidheid naarmate meer stofwisselingsproducten zich ophopen in de hersenen. De piekfase van slaapdruk is onmiddellijk voordat u in slaap valt. In de eerste drie tot vier uur van de slaapfase neemt de slaapdruk af, omdat vermoedelijk in deze periode ook de schadelijke stofwisselingsproducten al afgebroken worden.

Ziekten en kwalen

Slaapproblemen zijn nog niet definitief onderzocht. Slaapgeneeskunde heeft de afgelopen decennia een eigen specialiteit ontwikkeld die rekening houdt met de cruciale taken van slaap en deze documenteert. Slaapdruk speelt hierbij een belangrijke rol slaapstoornissen​ Door de vermindering van de schapendruk worden mensen bijvoorbeeld na ongeveer vier uur even wakker, maar veel mensen met slaapstoornissen 's nachts veel vaker wakker worden. Moeilijk in slaap vallen ondanks hoge slaapdruk is ook een veel voorkomend verschijnsel. Iets minder gebruikelijk is een algemeen gebrek aan slaapdruk. Slaapkwaliteit is direct gerelateerd aan slaapdruk. Als mensen bijvoorbeeld te weinig diepe slaapfasen doormaken en hun slaap over het algemeen oppervlakkig blijft, kunnen stofwisselingsproducten, en daarmee de slaapdruk, alleen maar langzamer afbreken. Het resultaat is vermoeidheid overdag, onvermogen om zich te concentreren en verminderde prestaties de volgende dag. Slaapstoornissen als gevolg van verminderde slaapdruk worden vaak veroorzaakt door onregelmatige slaap-waaktijden. Als u in het weekend laat uitslaapt, kan de slaapdruk in sommige gevallen zo hoog worden dat het moeilijk in slaap valt. Momenteel wordt onderzoek gedaan naar de ophoping van stofwisselingsproducten in de hersenen, die in de eerste plaats slaapdruk veroorzaken en daarmee de noodzaak van zelfreiniging aangeven. Dit onderzoek richt zich bijvoorbeeld op de vraag hoe slaapdruk een rol zou kunnen spelen bij ziektes als Alzheimer en epilepsie, en welke therapeutische opties in deze context denkbaar zijn.