Acute buik

Engels: acute buik, chirurgische buik

Synoniemen

acuut abdominaal acuut = plotseling begin, van korte duur, vs. chronisch; abdomen = buikholte, buikholte Een acute buik is een plotseling begin van steeds ernstiger ziekten van de buikholte. Het gaat meestal gepaard met een ernstig, plotseling begin pijn in de buik. Zonder de juiste behandeling brengen ze de vitale parameters van de patiënt in gevaar.

De acute buik zelf is geen ziekte op zich, maar een reactie van het lichaam op veranderingen die het vitaal bedreigen (levensbedreigend). Een acute buik vertegenwoordigt een noodgeval. De acute buik is echter geen onafhankelijk klinisch beeld, maar eerder een reactie van het lichaam op veranderingen die acuut levensbedreigend lijken te zijn.

De oorzaak van de acute buik kan een groot aantal gebeurtenissen zijn. Deze variëren van appendicitis, door perforatie van holle organen (maagdarmkanaal), tot bloeding na trauma's (ongevallen). Ontstekingen zijn ook mogelijk.

Het gevaarlijke aan de acute buik is dat een ontsteking van de buikholte en buikvlies kan zich ontwikkelen, wat moeilijk te beheersen is en snel tot bloed vergiftiging met orgaanfalen. De belangrijkste symptomen zijn onder meer pijn, misselijkheid en braken. Bij de diagnose van "acute buik" is beeldvorming, naast de symptomen die door de patiënt worden geboden, van het grootste belang.

Ultrageluid en röntgenfoto's behoren hier tot de belangrijkste procedures. Bijvoorbeeld vloeistof of lucht in de buik kan worden vastgesteld. Als er zogenaamde vrije vloeistof wordt gezien, kan dat zo zijn bloed; de zogenaamde vrije lucht maakt een perforatie (piercing) van een hol orgaan waarschijnlijk.

Er zijn geen voorzorgsmaatregelen ter preventie van de acute buik. Men moet de onderliggende ziekte vermijden. Het belangrijkste symptoom van de acute buik is pijn.

Als dit plotseling gebeurt en buitengewoon ernstig is, treedt dit op in het geval van perforaties (breuk, bijv maag breuk / rectale breuk). In het geval van koliek pijn die in golfachtige golven loopt, een obstructie (bijv. ileus = darmobstructie) moet overwogen worden. Verder hebben de patiënten er last van

• Fever
• Misselijkheid
• Braken
• Diarree
• Constipatie en
• Pijn,

Een "acute buik" vertegenwoordigt een klinische noodsituatie en vereist onmiddellijke diagnose en passende therapie wanneer de oorzaak wordt vastgesteld.

De complicaties die kunnen optreden, zijn bijna net zo divers als de mogelijke oorzaken van een acute buik. Ze zijn daarom erg moeilijk in algemene termen te formuleren. Kortom, bijvoorbeeld een ontsteking van verschillende buikorganen appendicitis of ontsteking van de darm, kan leiden tot perforatie van het orgel.

Dit betekent dat er een gat wordt gevormd in de wand van het orgel. Dit kan ook leiden tot het ontsnappen van giftige stoffen bacteriën die oorzaak buikvliesontsteking, een ontsteking van de buikvlies or bloed vergiftiging. Andere ziektebeelden, zoals de acute ontsteking van de alvleesklier, pancreatitis, kan ook leiden tot bloed vergiftiging (sepsis) of schokken met falen van de bloedsomloop.

Darmobstructie (ileus) kan ook optreden als een complicatie van andere klinische beelden die leiden tot de werkdiagnose van een acute buik. Deze omvatten een ontsteking van de galblaas (acute cholecystitis), appendix (appendicitis) Of buikvliesontsteking. De lijst met complicaties is erg lang, dus het is erg belangrijk om snel te handelen en de oorzaak van een "acute buik" in een vroeg stadium op te helderen.

Sommige complicaties, zoals sepsis of schokken, kan binnen korte tijd levensbedreigend worden. Kortom, ontsteking van verschillende buikorganen, zoals appendicitis of ontsteking van de darm, kan leiden tot perforatie van het orgel. Dit betekent dat er een gat wordt gevormd in de wand van het orgel.

Dit kan ook leiden tot het ontsnappen van giftige stoffen bacteriën die oorzaak buikvliesontsteking, een ontsteking van de buikvlies or bloed vergiftiging. Andere ziektebeelden, zoals de acute ontsteking van de alvleesklier, pancreatitis, kan ook leiden tot bloed vergiftiging (sepsis) of schokken met falen van de bloedsomloop. Darmobstructie (ileus) kan ook optreden als een complicatie van andere klinische beelden die leiden tot de werkdiagnose van een acute buik.

Deze omvatten een ontsteking van de galblaas (acute cholecystitis), appendix (appendicitis) of peritonitis. De lijst met complicaties is erg lang, dus het is erg belangrijk om snel te handelen en de oorzaak van een "acute buik" in een vroeg stadium op te helderen. Sommige complicaties, zoals sepsis of shock, kunnen binnen korte tijd levensbedreigend worden.

De oorzaken van een acute buik zijn talrijk. Om een ​​zeker overzicht te behouden, kan men onderscheid maken tussen pathologische veranderingen die gelokaliseerd zijn in de intraperitoneale, retroperitoneale en extraperitoneale ruimte. Organen die worden gedekt door het peritoneum, zoals de maag, lever, milt en sommige andere organen zijn intraperitoneaal gelokaliseerd.

De ruimte erachter wordt retroperitoneale ruimte genoemd. Alle andere lokalisaties worden extraperitoneaal genoemd, dat wil zeggen buiten de intraperitoneale ruimte. Met behulp van deze termen kan een bepaalde systematische benadering van de oorzaken van de acute buik in het spel worden gebracht.

Bovendien zijn bepaalde ziektebeelden meer typerend voor een jongere patiënt en andere meer typisch voor een oudere patiënt. Belangrijke oorzaken van een acute buik bij jongere patiënten, die zich in de intraperitoneale ruimte bevinden, zijn Bij oudere mensen speelt blindedarmontsteking als oorzaak van een acute buik meestal een ondergeschikte rol, aangezien het vaker voorkomt bij kinderen, adolescenten en jongvolwassenen. Bij oudere mensen diverticulitis (ontsteking van uitsteeksels van de darmwand) of een mesenterisch infarct (acute sluiting van een darmvat) kan een acute buik veroorzaken.

Verder kunnen de volgende oorzaken optreden bij zowel jongere als oudere mensen:

• Appendicitis (acute appendicitis, in de volksmond bekend als appendicitis),
• A (gastro) enteritis (ontsteking van de maag en darmen),
• Cholecystitis (ontsteking van de galblaas)
• En bij vrouwen, bekkenontsteking (ontsteking van de eileiders, eierstokken en omliggende weefsels)
• Ulcus ventriculi (maagzweer),
• Zweer in de twaalfvingerige darm,
• Een maagzweerperforatie (perforatie van de wand van een hol orgaan, veroorzaakt door een maagzweer),
• Een opgesloten hernia,
• Een bloeding,
• Een darmobstructie (ileus),
• Trauma's zoals ze kunnen optreden in de context van ongevallen
• Gynaecologische aandoeningen, zoals zwangerschap buiten de baarmoederholte (extra-uteriene zwangerschap) of ovariumtorsie (rotatie van de eierstok)

Belangrijke oorzaken van een acute buik die zich in de retroperitoneale ruimte bevinden zijn Oorzaken van acute buikpijn die extraperitoneaal gelokaliseerd is. Algemeen wordt gezegd dat extraperitoneale oorzaken een "pseudo-acute buik" veroorzaken, omdat ze alleen de symptomen van een acute buik simuleren. Naast de hier getoonde classificatie van oorzaken, kunnen de oorzaken ook worden geclassificeerd volgens het “kwadrantenschema”. Hier wordt de buik opgedeeld in vier kwadranten, zodat de volgende gebieden worden verkregen: Afhankelijk van de lokalisatie van de pijn kan de arts door zijn anatomische kennis pathologische veranderingen aannemen in organen die zich in het gebied van de pijn bevinden.

Samenvattend kan worden gesteld dat een acute buik in meer dan 90% van de gevallen wordt veroorzaakt door een van de volgende ziekten:

• Pancreatitis (ontsteking van de alvleesklier),
• Urologische ziekten, zoals nierkoliek, ureterale koliek of cystitis (ontsteking van de blaas)
• Ziekten die hun oorsprong vinden in het lymfevatenstelsel
• Of ook ziekten op het gebied van de schepen, zoals een mesenterisch infarct of een mesenterisch infarct ader trombose. - Ziekten van het hart, zoals een hartaanval (hier voornamelijk een achterwandinfarct),
• Ziekten van de longen, zoals longontsteking,
• Intoxicaties (vergiftiging) en
• Stofwisselingsziekten: Een voorbeeld van een stofwisselingsziekte is diabetische ketoacidose met high bloed suiker niveaus en hyperaciditeit van het bloed. De reden hiervoor is een gebrek aan insuline.

Deze ernstige stofwisselingsstoornis kan pseudoperitonitis veroorzaken, die zijn naam dankt aan de gelijkenis van symptomen met peritonitis. - rechter bovenbuik,

• Linker bovenbuik,
• Rechter onderbuik
• En links onderbuik. - een appendicitis (ontsteking van de appendix),
• Een acute ontsteking van de galblaas (cholecystitis),
• Een acute ontsteking van de alvleesklier (pancreatitis)
• Een ontsteking van uitsteeksels van de darmwand (diverticulitis),
• Een perforatie van de darmwand door een maagzweer of twaalfvingerige darm (maagzweerperforatie),
• Een darmobstructie (ileus)
• En nierkoliek.

Een ileus is een verstoring van de darmpassage als gevolg van een darmobstructie of verlamming van de darm. De symptomen kunnen variëren afhankelijk van de oorzaak van de ileus. Zo kunnen tumoren in de darm verstopping veroorzaken.

Verlamming van de darm kan daarentegen worden veroorzaakt door suikerziekte mellitus of door ontsteking in de buikholte, bijvoorbeeld tijdens appendicitis. Over het algemeen is ileus een meer diffuse vorm van pijn in de buik. Dit zijn pijnen die zich over de gehele buikholte verspreiden en niet geconcentreerd zijn in een bepaald gebied.

Voorts braken van ontlasting kan voorkomen. Dit wordt een ‘ellende’ genoemd. Kruk en wind kunnen ook aanwezig zijn.

Röntgenstraal en ultrageluid evenals het onderzoek van de buik met een stethoscoop zijn geschikt als snelle diagnostiek. Bij een mechanische sluiting van de darm wordt meestal een noodoperatie uitgevoerd om de darmpassage snel te herstellen. Anders bestaat het risico op infarcten in de buik, bloedvergiftiging en andere complicaties.

Een acute buik is altijd een noodsituatie waarbij de diagnose zo snel mogelijk moet worden gesteld. Vaak is dit echter al mogelijk met een paar precieze vragen aan de patiënt en zeker AIDS. Bovenal is het patiëntgesprek (anamnese) doorslaggevend, waarbij in het bijzonder de volgende punten aan bod moeten komen:

• Pijnlokalisatie en de uitstraling van de pijn,
• Intensiteit van pijn,
• Pijnkarakter (bijvoorbeeld dof of koliekachtig),
• Begin van pijn
• Verloop van pijn

Koliekpijn kan een indicatie zijn van galstenen, een darmobstructie of zelfs een ureterale steen.

Pijn die continu toeneemt duidt op een ontsteking, bijvoorbeeld van de appendix (appendicitis), de galblaas (cholecystitis), uitsteeksels van de darmwand, zogenaamde diverticulitis of pancreas (pancreatitis). Bovendien, begeleidende symptomen zoals misselijkheid en brakendiarree of vasthouden van ontlasting, verlies van eetlust, koorts moet ook worden aangepakt. Menstruatie moet ook bij vrouwen worden besproken.

Bovendien moeten vrouwen worden gevraagd naar de medicijnen die ze hebben ingenomen, eerdere operaties en eventuele episodes met dezelfde symptomen die al zijn opgetreden. De arts voert dan een fysiek onderzoek waarbij de buik van de patiënt moet worden bekeken (inspectie), beluisterd (auscultatie), getikt (percussie) en gepalpeerd (palpatie). Bovendien, de generaal voorwaarde van de patiënt moet ook worden beoordeeld, omdat zaken als houding of huidskleur ook verdere aanwijzingen kunnen geven over de oorzaak van de acute buik.

Ten slotte een digitaal-rectaal onderzoek, dwz het onderzoek van de rectum, is een onmisbaar onderdeel van de procedure. Vervolgens wordt bij de getroffen persoon bloed afgenomen, dat bijvoorbeeld wordt onderzocht op verhoogde ontstekingswaarden (C-reactive protein [CRP]) en witte bloedcellen (leukocyten). Naast het patiëntgesprek en het klinisch onderzoek kunnen beeldvormingsprocedures ook belangrijke informatie opleveren over de oorzaak van de symptomen:

• Ultrageluid: De belangrijkste beeldvormingsprocedure is echografie (echografie), omdat deze snel kan worden uitgevoerd en tegenwoordig bijna overal beschikbaar is.

Hier kan bijvoorbeeld snel worden vastgesteld of er vrij vocht in de buikholte aanwezig is. Een verhoogde ophoping van vocht in de vrije buikholte duidt op ascites, in de volksmond bekend als buikwaterzucht. tevens de interne organen, zoals de lever, kan ook nauwkeuriger worden beoordeeld met behulp van echografie.

De diagnose met echografie kan echter problematisch zijn bij obese patiënten of patiënten met overmatige gasophoping in de spijsverteringskanaal (meteorisme). - Standaarddiagnostiek is ook een Röntgenstraal van de thorax en de buik (röntgenfoto van de buik). - Alleen bij kinderen wordt de abdominale röntgenfoto meestal weggelaten om de blootstelling aan straling te verminderen.

Terwijl de buik wordt geröntgend, wordt de patiënt, afhankelijk van de zijne, in een staande of liggende positie geplaatst voorwaarde. In de buikfoto, wanneer de patiënt op zijn of haar linkerzij ligt, is de buikholte bijzonder luchtvrij, wat erop wijst dat de darm of een luchthoudend hol orgaan zoals de gal blaas is geperforeerd. Daarnaast kan ook een darmobstructie (ileus) worden vastgesteld.

De diagnose van een darmobstructie is vooral succesvol wanneer de patiënt zich in een rechtszijdige positie bevindt. Als men wil bepalen of de spijsverteringskanaal continu is of dat er een perforatie aanwezig is, een Röntgenstraal kan worden ingenomen na toediening van een in water oplosbaar contrastmiddel. Een röntgenfoto van de borst (röntgenfoto van de borstkas) kan ook belangrijke informatie geven en moet daarom worden uitgevoerd.

Bijvoorbeeld een breuk van een diepliggende rib kan leiden tot een breuk van de lever or milt. - Tegenwoordig speelt ook multi-slice computed tomography (MS-CT) met zijn korte onderzoekstijd een belangrijke rol. Een nadeel hiervan is de hogere stralingsbelasting.

• Een peritoneale lavage als diagnostisch hulpmiddel neemt door de bovengenoemde opties een achterstand in. Een andere reden is dat het in veel gevallen niet kan worden uitgevoerd vanwege bepaalde omstandigheden, zoals verklevingen of zwangerschap. Tijdens een buikspoeling, a prik van de buikholte wordt uitgevoerd in de middellijn onder de navel.

Nu kan een oplossing op lichaamstemperatuur in de buikholte worden gebracht, die uiteindelijk terugloopt in de buitenfles. Hier kan de irrigatievloeistof worden beoordeeld. Het moet helder en kleurloos zijn.

• endoscopie is erg belangrijk voor diagnose en therapie. Het kan niet alleen worden gebruikt om de oorzaak van een acute buik vast te stellen, maar afhankelijk van de reden kan er ook direct een therapie worden uitgevoerd. - Als er een probleem wordt vermoed in de buurt van het bloed schepenkan de arts een radiologische beeldvorming (angiografie) van deze.

Indien nodig kan het probleem ook direct worden verholpen door angiografie. Afhankelijk van de lokalisatie van de pijn kunnen verschillende oorzaken worden overwogen. De indeling is gemaakt in kwadranten.

Als bijvoorbeeld pijn (vooral) in de rechter bovenbuik is, zijn de volgende ziekten mogelijk: Als de linker bovenbuik wordt aangetast, kunnen de volgende ziekten de oorzaak zijn: In de rechter en linker onderbuik zijn de volgende ziekten voornamelijk

• Ziekten die de lever en / of galblaas aantasten Galstenen Gallenblasentzündung Gestauteale lever
• galstenen
• Galblaasontsteking
• Verstopte lever
• galstenen
• Galblaasontsteking
• Verstopte lever
• Ziekten die de nieren aantasten Nierstenen Stasis / ontstoken nieren maar ook longen of darmen kunnen worden aangetast
• Nierstenen
• Verstopte / ontstoken nier
• Maar ook longen of darmen kunnen worden aangetast
• Nierstenen
• Verstopte / ontstoken nier
• Maar ook longen of darmen kunnen worden aangetast
• Ook hier lever, long en darm
• Daarnaast milt en pancreas Maalinfarct, gescheurde milt Milz pijn Pancreatitis
• Miltinfarct, gescheurde milt
• Milt pijn
• Pancreatitis Bauchspeicheldrüsenentzu
• Miltinfarct, gescheurde milt
• Milt pijn
• Pancreatitis ndung
• Intestinale ziekten en
• Ziekten in het urogenitale systeem in kwestie

Afhankelijk van de oorzaak van de acute buik, wordt de therapie ook in een bepaalde richting gestuurd. Het doel is om de functionaliteit van de aangetaste orgaansystemen te herstellen (orgaanfalen te voorkomen) en het voortbestaan ​​van de patiënt te waarborgen. Mogelijk moet een afname van de kwaliteit van leven worden verwacht.

Algemene maatregelen zoals volumevervanging (bloed en / of vocht) en het inbrengen van een maagsonde kan als eerste worden ingenomen. Ook het toedienen van zuurstof is een van de onmiddellijke maatregelen. Alle vitale parameters (bloeddruk, hart- snelheid en ademhalingsfrequentie, zuurstofgehalte in het bloed) moeten worden gecontroleerd en mogelijk naar fysiologische kanalen worden geleid. Normaal gesproken wordt een operatie uitgevoerd in aanwezigheid van een acute buik. De administratie van antibiotica is ook een van de behandelingsopties.