Nierzwakte (nierinsufficiëntie): oorzaken, symptomen en behandeling

Nier zwakte of nierinsufficiëntie (Ook nierfalen) is onderverdeeld in acute en chronische manifestaties. Acuut nierfalen kan plotseling en binnen een paar uur optreden. De oorzaak is meestal een verminderde nierdoorbloeding. Echter, als nierinsufficiëntie komt vaker voor of blijft gedurende een langere periode bestaan, het kan worden aangeduid als chronische nierinsufficiëntie.

Wat is nierzwakte (nierinsufficiëntie)?

Dialyse is een bloed zuiveringsprocedure die wordt gebruikt als onderdeel van niervervanging therapie For nier mislukking. In langdurig nier zwakheid (nierinsufficiëntie), raken deze twee boonvormige organen achter in het bekken chronisch ontstoken. In het geval van nierzwakte, dit ontsteking leidt tot geleidelijke vernietiging van het nierweefsel, zodat bloed zuivering kan niet meer volledig plaatsvinden. Als de symptomen van nierzwakte onopgemerkt blijven, kan acuut nierfalen optreden coma kan optreden, wat levensbedreigend is. Afhankelijk van de mate van nierzwakte, is het verdeeld in 5 fasen. Chronische nierzwakte kan ook lange tijd onopgemerkt blijven totdat het leidt tot acuut nierfalen. Het weefsel van de nieren wordt dan zo vernietigd dat slechts ongeveer 10% daadwerkelijk functioneert ontgifting. Door het ontbreken van ontgifting van het lichaam worden alle andere organen aangetast als de nieren zwak zijn, en water uitscheiding en zuivering van de bloed moet dan worden uitgevoerd door regelmatig dialyse or transplantatie.

Oorzaken

Nierzwakte of nierinsufficiëntie treedt in 40% van alle gevallen op als gevolg van suikerziekte mellitus. Bij 25% van de patiënten ontwikkelt deze ziekte zich door onbekende factoren. Daarnaast zijn er ook erfelijke factoren die de vorming van cysten in de nier bevorderen, wat ook leidt tot ontsteking van de nierlichaampjes. Verder hoge bloeddruk en het gebruik van drugs die de nieren bij andere chronische ziekten kunnen beschadigen leiden tot blijvende schade en nierinsufficiëntie. Genetische aanleg lijkt ook een rol te spelen bij het ontstaan ​​van deze chronische vorm van nierinsufficiëntie. Er zijn aangeboren afwijkingen van de urinebuis waarin urine gedeeltelijk in de nier wordt teruggespoeld, waar het ook kan leiden naar ontsteking en chronische nierzwakte. Behalve dit, zwaarlijvigheid en roken zijn factoren die nierzwakte verder bevorderen. Nierzwakte kan aanvankelijk onschadelijk beginnen en vaker voorkomen blaas klachten of flauwvallen en infecties. Degenen die de symptomen vroegtijdig ontdekken en behandelen, beschermen zichzelf tegen de voortschrijdende vernietiging van nierzwakte en het levensbedreigende acute nierfalen en de daaruit voortvloeiende schade.

Symptomen, klachten en tekenen

Nierzwakte kan aanvankelijk volledig onopgemerkt blijven. Vooral de chronische vorm vertoont in het begin geen typische kenmerken. Later krijgen patiënten er meestal steeds meer last van bloeddruk dat is moeilijk aan te passen. Vaker overschrijden ze de limiet van 140/90 mmHg zonder duidelijke reden. Veranderingen in de kleur en consistentie van de urine komen vaak voor. De urine is lichter van kleur. Een groter aandeel van eiwitten leidt tot een duidelijk zichtbare schuimvorming bij het urineren. Soms veroorzaken kleine mengsels van bloed een troebeler en donkerdere toon. In de regel ligt de verhouding echter niet in het visueel waarneembare bereik (microhematurie). Door de verminderde prestatie slaat het lichaam op water in de vorm van oedeem. Getroffen personen merken ook gewichtstoename op die moeilijk te volgen is, verlies van eetlust en algemene malaise. Als gevolg hiervan treden schommelingen op in de elektrolyt en zuur-base evenwicht​ Naast een verminderde efficiëntie van de immuunsysteem, het tekort aan het hormoon erytropoëtine (EPO) vermindert het aantal rode bloedcellen. Als gevolg, bloedarmoede ontwikkelt zich, vergezeld van een algemeen gevoel van zwakte, bleek huid en concentratie problemen. Op de lange termijn, bloeddruk problemen en het gebrek aan bloedzuivering veroorzaken organische storingen in het hele lichaam. Visuele stoornissen, misselijkheid, diffuus pijn in botten en ernstige jeuk als gevolg van uremisch syndroom. Permanente wijzigingen in het cardiovasculair systeem extra belastend voor het fysieke welzijn. Extreme besmetting dreigt slaperigheid, stuiptrekkingen en zelfs bewusteloosheid tot coma.

Ziekteprogressie

Bij acuut nierfalen is het belangrijk om zo snel mogelijk de arts te raadplegen. Symptomen van ziekte bij nierzwakte lijken op symptomen van verkoudheid or griep en zijn daarom vaak moeilijk te interpreteren. Flauwvallen, zwakte, verhoogde temperatuur of hoog koorts Met pijn in het niergebied of rond de blaas zijn tekenen dat er een nieraandoening is. Als het eerste teken een ontsteking is van de blaas met een frequent drang om te plassenkan elke huisarts een urinemonster nemen en direct onder de microscoop vaststellen of er sprake is van acuut urineren pathogenen een invloed infectie. Deze pathogenen worden bestreden met speciaal antibiotica​ Als de symptomen binnen drie dagen nog steeds niet verdwijnen en de symptomen verergeren, moet een uroloog worden geraadpleegd of de kliniek worden bezocht. De voorwaarde van de huid met extreme bleekheid en de luchtwegen en hart- tarieven evenals de bloedvulling van de nek aderen geven de arts ook aanwijzingen voor nierzwakte. Het aantal witte bloedcellen, C-reactief proteïne, lever waarden en vetwaarden zijn verdere aanwijzingen voor de diagnose van de arts. Artsen noemen nierzwakte ook prerenaal en postrenaal nierfalen. In prerenale gevallen kan de arts verdere complicaties voorkomen, zoals hartritmestoornissen, infecties en longoedeem​ bij postrenaal nierfalen is het doel schade op te sporen die wordt veroorzaakt door urinestagnatie in de nierholtes. Nier prik is dan noodzakelijk, en weefsel wordt ook verwijderd voor histologische diagnose.

Complicaties

Indien onbehandeld, nierfalen vordert totdat volledig nierfalen optreedt. Hoe meer nierweefsel wordt vernietigd, hoe langzamer de nieren het vocht dat ze opnemen kunnen verwerken. In de laatste fase van nierinsufficiëntie hopen de schadelijke stoffen die door de nieren moeten worden uitgescheiden zich op in het bloed, zodat alleen dialyse kan helpen. Hier wordt het bloed regelmatig aan het lichaam onttrokken, gezuiverd van schadelijke stoffen en teruggestuurd - een langdurige en inspannende procedure. Sinds de hormonen van de nieren, de angiotensinealdosteron-renine systeem, ook regelen bloeddruk, dit kan leiden tot verdere complicaties. Artsen spreken van renale, dwz nier-getriggerde, hypertensie​ De lijst met andere complicaties van nierinsufficiëntie is lang: een verhoogde neiging tot botbreuken, water retentie in de benen en weefsels, urinegeur van de huid, bleke gelige huidskleur, hartritmestoornissen, water in de longen, convulsies veroorzaakt door de hersenenslechte uitscheiding van medicijnen, zouttekort, kalium tekort, braken en diarree​ Elke individuele complicatie moet serieus worden genomen en beslist met de arts worden besproken.

Wanneer moet je naar een dokter?

Nierzwakte wordt vaak pas herkend als het nierweefsel al ernstig beschadigd is. Dit maakt een vroege opheldering van typische symptomen des te belangrijker. Bijvoorbeeld, 피로oedeem in de benen en tekenen van bloedarmoede moet worden onderzocht door een huisarts. De arts kan bepalen of de symptomen wijzen op nierzwakte en, indien nodig, de behandeling direct starten. Mensen met nierzwakte moeten regelmatig hun huisarts raadplegen. Als er een vermoeden bestaat dat de symptomen verergeren, wordt een bezoek aan de dokter aanbevolen. In het bijzonder plotselinge krampachtige pijn of zwelling in het gebied van de nieren moet worden opgehelderd, aangezien een nierinfarct op handen is. Als er een nierinfarct optreedt, moet de spoedarts worden gebeld. De getroffen persoon moet onmiddellijk medische hulp krijgen. Nierzwakte wordt behandeld door de huisarts of een specialist in nieraandoeningen. Andere contacten zijn de internist en de gastro-enteroloog, altijd afhankelijk van de aanwezige symptomen en de oorzaak van de nierzwakte. Gevorderde nierzwakte moet in het ziekenhuis worden behandeld. Omdat genezing alleen mogelijk is door orgaan transplantatie, passend voorbereidend maatregelen moet worden genomen. Bovendien is het nodig om het dieet, waarvoor een bezoek aan een voedingsdeskundige wordt aanbevolen. Bij chronische ziekten is ook therapeutische hulp aan te raden.

Behandeling en therapie

Zodra het bloed niet meer voldoende wordt gefilterd bij nierzwakte (nierinsufficiëntie), kunnen stoffen worden uitgescheiden, zoals creatinine en ureum, stijging in het bloed. Dit wordt bepaald door een bloed Test​ Hoe hoger het aandeel van deze stoffen in het bloed, hoe zwakker de functie van de nieren ureum waarde is gestegen tot boven de 450 milligram per liter bloed, er is een aandoening aanwezig. Vooral de toename van eiwitten in de urine is ook een zekere aanwijzing voor nierzwakte. Op basis van deze waarde stelt de huisarts met de sneltest een eerste diagnose. Met behulp van de GFR, de bolvormige filtratiesnelheid, kan de huisarts ook meteen bepalen hoe acuut de ziekte is. Verhoogd urinesediment is altijd een indicator van een aandoening. Vervolgens wordt het bedrag van creatinine in het bijzonder moet worden gemeten. Helaas vertoont deze waarde alleen een toename wanneer de nierfunctie is al met meer dan 50% afgenomen. Nierzwakte wordt daarom helaas vaak te laat vastgesteld. Om te voorkomen dat de patiënt bij acuut nierfalen terechtkomt coma, dan moet de behandeling onmiddellijk worden gestart. Een geschiktere diagnosemethode is creatinine klaring. Dit bepaalt hoe snel de nieren de beschikbare creatinine uit het bloed filteren. Alleen wanneer nierfunctie daalt met 60% is de voorwaarde aangeduid als acute insufficiëntie. Als de nierzwakte groter is dan 80%, moet de getroffen persoon worden behandeld door dialyse om het ernstig verstoorde bloed mechanisch te zuiveren. Dialyse duurt altijd enkele uren. Dialysepatiënten moeten, afhankelijk van de ernst, elke 2-4 weken naar een dialyse-eenheid in de kliniek om een ​​paar uur aan een dialyseapparaat te worden gekoppeld. Dit is een aanzienlijke vermindering van de kwaliteit van leven. Om nierzwakte te voorkomen, adviseren artsen kruidengeneesmiddelen zoals kruidenthee en tablets gemaakt van geneeskrachtige kruiden voor het versterken van het urogenitale kanaal bij herhaalde blaasontstekingen. Ook doorharding door middel van Kneipp-uitharding wordt aanbevolen.

Vooruitzichten en prognose

Hoe eerder chronisch nierfalen wordt vastgesteld en behandeld, hoe gunstiger de prognose. Schade aan nierweefsel die al is opgetreden, kan echter niet worden teruggedraaid. Chronische nierinsufficiëntie verloopt geleidelijk, waarbij bij mannen en oudere en lichamelijk verzwakte patiënten een snellere progressie wordt verwacht dan bij overigens lichamelijk gezonde patiënten en vrouwen. Hoge bloeddruk en hypertensie niveaus hebben een negatieve invloed op het beloop van de ziekte. Roken, alcohol consumptie, zwaarlijvigheid en andere risicofactoren hebben ook een negatieve invloed op de prognose. Chronisch nierfalen verkort gewoonlijk de levensverwachting van patiënten. Mensen met chronische ziekten zoals suikerziekte mellitus of hoge bloeddruk lopen bijzonder risico. Over het algemeen slecht lichamelijk voorwaarde heeft een negatieve invloed op de prognose. Acuut nierfalen leidt in de helft van de gevallen tot nierfalen en vervolgens tot de dood van patiënten. De doodsoorzaak zijn meestal bijkomende ziekten zoals bloedvergiftiging of een hartinfarct. Dienovereenkomstig wordt de levensverwachting sterk verminderd. Slechts bij een paar patiënten nierfunctie grotendeels herstellen, op voorwaarde dat de oorzaak van het acuut nierfalen snel wordt verholpen. De prognose voor chronische en acuut nierfalen wordt bepaald door een specialist in interne geneeskunde met betrekking tot het symptoombeeld en de constitutie van de patiënt.

Nazorg

Veel patiënten leggen zich neer bij de bevinding van nierfalen en voel me machteloos. In een noodzakelijk nazorgondersteuningsnetwerk, bestaande uit naasten, naasten en het medisch dialysepersoneel, staat hulp en ondersteuning hoog in het vaandel. Tijdens de nazorg moeten patiënten bereid zijn te leven met de nodige controle en verzaking. De behandelende arts en nefroloog zullen de vragen en angsten van de patiënt over de toekomst met betrekking tot de ziekte onder ogen zien en individueel beantwoorden. Psychotherapeutische ondersteuning is dus enorm belangrijk om beter met psychosociaal om te gaan spanning, onderdrukte gevoelens en depressieve stemmingen. De verminderde kwaliteit van leven veroorzaakt door nierfalen wordt verbeterd en gestabiliseerd door nazorg. Dit verbetert ook de situatie in de gezinsomgeving. Levenslust en vertrouwen in de toekomst gecombineerd met het nodige zelfverzekerd rendement. Tijdens de nazorg blijft echter de voortdurende medische afhankelijkheid en beperking om de werking van de nieren te beheersen die gepaard gaan met medicamenteuze behandeling bestaan. Alleen een stabiele gezins- en sociale omgeving kan deze lasten van de patiënt tijdens de nazorg helpen dragen en voorkomen dat hij zich sociaal terugtrekt.

Je kan het zelf doen

Verlies van eetlust en misselijkheid als gevolg van nierzwakte vaak leiden tot ondervoeding, wat resulteert in spierverlies massa en aantasting van veel lichaamsfuncties. Lijders moeten daarom veel belang hechten aan een evenwichtig dieet, maar proteïne, natrium, kalium en fosfaat mag alleen met mate worden geconsumeerd. EEN dieet rijk aan koolhydraten is ideaal, en zout moet spaarzaam worden gebruikt. Om te zorgen voor voldoende aanvoer van vitale (essentiële) aminozuren, een combinatie van dierlijke en plantaardige eiwitbronnen zoals melk en tarwe of peulvruchten en ei wordt aanbevolen. Melk, harde en zachte kazen kunnen met mate worden geconsumeerd; het is beter voor patiënten om verwerkte kaas, ingeblikte vis, zwaar gezouten worst en vlees en kant-en-klaarmaaltijden te vermijden. Kalium is overvloedig aanwezig in fruit- en groentesappen, noten, bananen, gedroogd fruit en paddenstoelen, dus deze voedingsmiddelen zouden zelden op het menu moeten staan. In gevallen van nierinsufficiëntie die dialyse vereisen, is het niet nodig om de eiwitinname te beperken, aangezien bloedspoeling alle urinesubstanties verwijdert. De hoeveelheid vloeistof die per dag nodig is, is afhankelijk van de ernst van de nierzwakte en wordt bepaald door de behandelende arts. Met name patiënten die dialyse nodig hebben, moeten zich strikt houden aan een beperking van de hoeveelheid die ze drinken: ijsblokjes en partjes citroen zijn geschikt om de dorst tussen de maaltijden te lessen en om de mond en kauwen suiker-vrij kauwgom kan ook gevoelens van dorst verlichten.