Kaakgewrichtsaandoeningen: oorzaken, symptomen en behandeling

Kaakgewrichtsaandoeningen zijn over het algemeen te wijten aan een verstoorde interactie van tanden, kaakgewricht gewrichten en kaakspieren. Ongeveer 70 procent van de Duitsers wordt erdoor getroffen pijn van verschillende graden in de nek, hoofd en gezicht, wat in veel gevallen kan worden toegeschreven aan disfunctie of ziekte van het temporomandibulair gewricht.

Wat zijn kaakgewrichtsaandoeningen?

Kaakgewrichtsaandoeningen (ook bekend als craniomandibulaire disfunctie) zijn verschillende storingen in de interactie van de onder- en bovenkaak die kunnen worden toegeschreven aan disfuncties van de tanden, temporomandibulair gewrichten, en / of kaakspieren. Storingen van het kaakgewricht kunnen zich manifesteren door pijn in de wang en ogen, beperkte kaakopening, tandenknarsen (bruxisme), spraakproblemen, migraine, hoofdpijn en pijn in de ledematen, kaak (gewrichts) pijn, kraken van het kaakgewricht, oorpijn en tinnitus, nek spanning, verharde spieren, blokkades van de wervelkolom, slikproblemen, schouder pijn naar duizeligheid, Slechte concentratie, 피로 en slaapstoornissen manifesteren.

Oorzaken

In veel gevallen zijn kaakgewrichtsaandoeningen multifactorieel en kunnen ze worden toegeschreven aan een ontregelde interactie van zowel spier-, bot- als neurale structuren. Orthopedische afwijkingen hebben invloed op de gehele statica van het menselijk lichaam en kunnen bovendien kaakgewrichtsaandoeningen veroorzaken. Verkeerde uitlijning van de rug, knie of enkel zowel joint als been lengteverschillen en bekkenafwijkingen kunnen leiden tot verkeerde uitlijning van het kaakgewricht. Evenzo kunnen reumatische of aan slijtage gerelateerde (osteoartritis) bijzondere waardeverminderingen evenals zenuwpijn (inclusief trigeminus zenuwpijn) of neuropathieën kunnen kaakgewrichtsaandoeningen en bijbehorende pijnsymptomen veroorzaken. Psychologische factoren zoals spanning, stressvolle leefomstandigheden en / of spanning worden in veel gevallen via de tanden afgevoerd en veroorzaken meer op elkaar klemmen van de tanden en (nachtelijke) tandenknarsen (bruxisme) bij de getroffenen. Slecht passend bruggen of kronen, gebrekkige vullingen, verkeerde uitlijning van de tanden of de kaken, verlies van tandsubstantie (schaafwonden) als gevolg van cariës kan ook leiden tot aandoeningen van het kaakgewricht.

Symptomen, klachten en tekenen

Ziekten van het kaakgewricht kunnen heel verschillende symptomen en ongemakken veroorzaken. Over het algemeen is er kaakpijn dat is gelokaliseerd in het gebied van het aangetaste gewricht en kan uitstralen naar de oren. Bovendien kunnen er problemen zijn met slikken, 's nachts tandenknarsen en verhoogde speekselvloed. De ogen kunnen ook worden aangetast, wat kan leiden tot zichtproblemen en oogpijn, bijvoorbeeld. Kaakgewrichtsaandoeningen kunnen ook veroorzaken duizeligheid, Slechte concentratieslaapstoornissen en slaperigheid. Ernstige ziekten gaan gepaard met bewegingsbeperkingen. Lijders kunnen dan de kaak of bewegen nek slechts in beperkte mate, waarbij elke beweging pijn veroorzaakt. Als de ziekte niet wordt behandeld, kunnen zich ernstige complicaties voordoen. Bijvoorbeeld aanhoudend tandenknarsen wel leiden tot chronisch kiespijn en uiteindelijk slijtage van de tanden, wat vaak resulteert in zenuwschade en problemen met voedselopname. Een verkeerde uitlijning van het gebit kan naast de lichamelijke gevolgen ook psychische klachten veroorzaken zoals minderwaardigheidscomplexen. Een kaakgewrichtsaandoening is meestal niet zichtbaar van buitenaf. Ontstekingen manifesteren zich echter door zichtbare zwellingen en roodheid, zelden worden cysten gevormd of treden verkeerde tanden op. Breuken zijn te herkennen aan een zichtbare verkeerde plaatsing van de kaak.

Diagnose en verloop

Klinische symptomen geven de eerste aanwijzingen voor mogelijke kaakgewrichtsaandoeningen. Een klinische functionele analyse en somatisch (lichamelijk) onderzoek van de kaakmusculatuur, temporomandibulair gewrichten evenals kaakopening maken uitspraken mogelijk over mogelijke storingen en over de interactie van tanden, kaakgewricht, kaak en spierstelsel. Een panoramisch radiografisch beeld van de gehele kaak kan worden gebruikt om de oorzaken van kaakgewrichtsaandoeningen vast te stellen. In het kader van instrumentele functieanalyses kunnen de kaakgewrichten nauwkeurig worden gemeten en vervolgens kunnen nauwkeurig passende modellen van de kaken worden gemaakt.Met behulp van een axiograaf kunnen de onderkaakbewegingen en gewrichtsposities nauwkeurig worden geanalyseerd om de optimale positie van de kaak en het gebit van de specifiek getroffen persoon met behulp van een articulator (kauwsimulator) op basis van de gemeten waarden. Daarnaast worden vragenlijsten gebruikt om mogelijke psychosociale factoren te bepalen die de kaakgewrichtaandoening beïnvloeden. Met consistent en indien nodig interdisciplinair therapie (inclusief zelftherapie), kaakgewrichtsaandoeningen kunnen goed worden behandeld en vertonen een gunstig beloop met significante symptoomverbetering binnen enkele weken.

Complicaties

In de eerste plaats kunnen TMJ-aandoeningen dat wel leiden naar tinnitus of andere geluiden in de oren. Deze oorgeluiden hebben een zeer negatieve invloed op de kwaliteit van leven en kunnen meestal ook leiden tot slaapstoornissen bij de patiënt. Bovendien is het niet ongebruikelijk om pijn in de oren of kaak te ervaren en bovendien ook slikproblemen​ Ook hebben veel patiënten 's nachts last van zogenaamd tandenknarsen, wat kan leiden tot diverse klachten aan het gebit. Evenzo is er duizeligheid of een generaal vermoeidheid en 피로​ Patiënten lijden aan visuele stoornissen en concentratie problemen. In sommige gevallen ervaart de patiënt ook bewegingsbeperkingen. Een verkeerde uitlijning van de tanden kan esthetisch ongemak en beperkingen veroorzaken, die niet zelden leiden tot psychisch ongemak of minderwaardigheidscomplexen. Kaakgewrichtsaandoeningen zijn relatief goed te behandelen met behulp van operaties of therapieën. In de regel zijn er geen complicaties. Vaak worden de behandelingen uitgevoerd in jeugd, zodat er geen klachten zijn op volwassen leeftijd. De levensverwachting wordt niet verminderd door TMJ-stoornissen.

Wanneer moet je naar een dokter?

Pijn in het gebied van de tanden, tandvlees of kaak moet worden verduidelijkt door een arts. Aangezien spontane genezing normaal gesproken niet plaatsvindt in dit deel van het lichaam, moet zo snel mogelijk een bezoek aan de dokter worden gebracht. Als er onregelmatigheden zijn in het kauwproces, problemen met het verpletteren van ingenomen voedsel of afwijkingen in de fonatie, is een arts nodig. Onregelmatigheden bij het dragen van bretels of geplaatst kunstgebit moet worden gecontroleerd en gecorrigeerd. Als voedsel- of vloeistofinname wordt geweigerd, overgevoeligheid voor voedsel ontstaat of als de kaak niet goed uitgelijnd is, is een arts nodig. Een bezoek aan de dokter is ook aan te raden zodra bestaande pijn zich uitbreidt naar andere delen van het bovenlichaam. Als hoofdpijnpijnlijke oren of ogen optreden, dient een arts te worden geraadpleegd. Slaapproblemen, spanning in de nek of schouders en concentratiestoornissen moeten worden onderzocht en behandeld. Als misvormingen van het gezicht of verkleuring van het gezicht huid worden opgemerkt, moet een arts worden geraadpleegd. Zwelling van de mond, veranderingen in de slijmvliezen, en verstoringen in speeksel productie zijn indicaties die door een arts dienen te worden beoordeeld. Bloeden, pus vorming of blaren en puistjes in de mond medische behandeling nodig hebben. Als de symptomen zich langzaam en geleidelijk ontwikkelen, duiden ze op een ziekte die moet worden behandeld.

Behandeling en therapie

In het geval van kaakgewrichtsaandoeningen, therapeutisch maatregelen correleren met de onderliggende oorzaken in elk geval en streven naar blijvende en langdurige symptoomvrijheid. Aangepaste occlusale spalken (bijtspalken of slijpspalken) worden vaak gebruikt om bijt- en lichaamsstatica te coördineren en om de kauwspieren en kaakgewrichten te ontlasten. Fysiotherapeutisch maatregelen worden gebruikt om spierspanning te verminderen, in het bijzonder de kauwspieren te versterken en misstanden en / of disfuncties van het kaakgewricht te elimineren. In het kader van holistische orthodontie therapie benaderingen zoals bionator therapie, verkeerde uitlijning van tanden en kaken, verminderde tong en slikfuncties, en onvoldoende lip sluiting worden gecorrigeerd, waarbij deze meestal gelijktijdig worden behandeld met mogelijke afwijkingen van de wervelkolom en het bekken. Hiervoor worden aanvullende massages, rekoefeningen en oefeningen gebruikt om de nek, schouders en rug te versterken. Daarnaast zacht voedsel, koud en warmtetoepassingen evenals onafhankelijk voortgezet stretching en ontspanning oefeningen worden aanbevolen als onderdeel van zelfbehandeling, vooral in het geval van een psychosociaal geïnduceerde kaakgewrichtaandoening. In sommige gevallen zijn pijnstillende en ontstekingsremmende en / of spierverslappende medicijnen nodig om pijnchronisatie te voorkomen. Elektromedisch maatregelen zoals Transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS) kan bovendien bijdragen aan spiermassa ontspanning en pijnvermindering. Verder triggerpoint-therapie het elimineren van myofasciale verharding wordt besproken voor de behandeling van TMJ-aandoeningen. Daarentegen zijn uitgebreide en verreikende chirurgische of orthodontische ingrepen (inclusief single-loop therapie For afsluiting aandoeningen, artroplastiek of resectie van de condylus voor osteoartritis deformans, vergrendelingschirurgie voor luxaties) mag alleen worden overwogen als dit strikt geïndiceerd is voor TMJ-aandoeningen.

Vooruitzichten en prognose

De prognose van TMJ-aandoeningen hangt van veel factoren af. Deze omvatten de leeftijd van de getroffen persoon en de ernst van de voorwaarde​ Patiëntsamenwerking is ook belangrijk. Zo is een malocclusie vaak het gevolg van TMJ-stoornissen en krijgt de patiënt een bijt spalk of soortgelijke vormen van slijtagecorrectie. Deze kunnen alleen goed werken als ze in de mond regelmatig. De therapie is dus nauw verbonden met de prognose. Hetzelfde geldt voor CMD (craniomandibulaire disfunctie), waarbij een malocclusie van de kaak andere klachten kan veroorzaken, zoals pijn in de rug, hoofdpijn, nek spanning en tandenknarsen 's nachts. Een malocclusie kan leiden tot slechte houdingen waarvoor spiertraining nodig kan zijn. In dit geval is niet alleen regelmatig bezoek van de patiënt aan de fysiotherapeut nodig, maar ook medewerking om het geleerde thuis regelmatig te blijven oefenen om de training zo succesvol mogelijk te maken. Ook hier is de prognose duidelijk afhankelijk van de regelmaat en kwaliteit van de behandeling. Omdat er veel TMJ-aandoeningen ontstaan jeugd en adolescentie hangt de prognose ook af van vroege en regelmatige bezoeken aan de tandarts. De kindertandarts kan indien nodig verwijzen naar de orthodontist. Een vroege behandeling wanneer de kaak nog groeit, is veelbelovend en gaat gepaard met een goede prognose.

het voorkomen

Kaakgewrichtsaandoeningen kunnen worden voorkomen door bijvoorbeeld bijtspalken of slijpspalken, omdat deze abrasieve slijtage (verlies van substantie van de tanden) verminderen. In aanvulling op, ontspanning technieken en verbeterd beheer van psychosociaal spanning beschermen tegen bruxisme (tandenknarsen). Evenzo moeten reumatische of aan slijtage gerelateerde ziekten en statische afwijkingen van het lichaam vroegtijdig en consequent worden behandeld om kaakgewrichtsaandoeningen te voorkomen.

Nazorg

In de meeste gevallen zijn de maatregelen van een nazorg voor de kaakgewrichtsaandoeningen ernstig beperkt, zodat voor deze ziekten in de eerste plaats snel een arts geraadpleegd moet worden. Een vroege diagnose heeft meestal altijd een zeer positief effect op het verdere beloop van deze ziekte en kan daarmee ook verdere complicaties en andere klachten voorkomen. Een zelfgenezing kan meestal niet optreden bij de kaakgewrichtsaandoeningen, dus degenen die door deze ziekte zijn getroffen, moeten zeker een arts raadplegen. In de meeste gevallen zijn patiënten met kaakgewrichtsaandoeningen afhankelijk van chirurgische ingrepen, die de symptomen permanent kunnen verlichten. In ieder geval moet de patiënt na de operatie rusten en voor zijn lichaam zorgen. In dit verband moeten inspanningen en andere stressvolle of fysieke activiteiten worden onthouden. Bij het nemen van antibioticamoet erop worden gelet dat ze niet samen worden ingenomen alcohol​ Over het algemeen kunnen veel ontspanningsoefeningen ook TMJ-aandoeningen verlichten en zo ook de kwaliteit van leven van de getroffenen aanzienlijk verhogen. Ook de levensverwachting wordt door deze klachten meestal niet verminderd.

Wat u zelf kunt doen

Kaakgewrichtsaandoeningen dekken een breed scala aan mogelijke klachten, zodat de mogelijkheden voor verlichting per geval verschillen. Kortom, kaakgewrichtsaandoeningen leiden vaak tot spanning en pijn, waartegen zelfstandig maatregelen kunnen worden genomen. Oefeningen ter versterking van de spieren in het kaakgebied worden overwogen. De patiënt traint de oefeningen onder begeleiding van een fysiotherapeut en kan ze vervolgens integreren in zijn of haar dagelijkse routine thuis. Hierdoor neemt de pijn soms af of verergert de kaakgewrichtaandoening minder snel. Ook is het belangrijk om adequaat mee om te gaan spanning in het dagelijks leven, omdat mentale spanning vaak leidt tot spanning in de kaak en, bij sommige mensen, tot uiting komt in nachtelijk tandenknarsen. Als een dergelijk slijpen niet kan worden vermeden, moeten als preventieve maatregel geschikte spalken worden gedragen in overeenstemming met het voorschrift van een arts. Degenen die getroffen zijn door kaakgewrichtsaandoeningen kunnen pijn verlichten en spanning in het kaakgebied verminderen door zowel externe als interne toepassingen. zalven met verwarmende of verkoelende effecten kan worden gebruikt voor toepassing. Warm theesoorten en langzaam drinken ontspant de kaak en hebben een positief effect op het pijngevoel, op zijn best voor een korte tijd. Zelfs als de tanden niet zijn aangetast door TMJ-stoornis, grondig mondhygiëne is vooral belangrijk voor patiënten om te voorkomen ontsteking in het kaakgebied.