Zenuwschade

Synoniemen

zenuwbeschadiging, zenuwlaesie, zenuwbeschadiging

Classificatie van zenuwbeschadiging

Zenuwbeschadiging wordt geclassificeerd op basis van de locatie van het letsel, zodat men onderscheid kan maken tussen een extra zenuwbeschadiging die kan worden onderscheiden naar het soort schade:

• Centrale zenuwbeschadiging in het gebied van het centrale zenuwstelsel en
• Perifere zenuwbeschadiging buiten de schedel en wervelkanaal.
• Neurapraxie: hier de axon en zijn omhullende structuren zijn behouden.
• Axonotmese: The axon wordt onderbroken, blijven de envelopstructuren volledig intact.
• Neurotmese: zowel de axon wordt onderbroken en de envelopstructuren zijn gedeeltelijk of volledig beschadigd. Een axon is een buisachtig zenuwcel extensie die in een omhulsel van gliacellen ligt. De combinatie van axon- en envelopstructuur wordt genoemd zenuwvezels.

Classificatie van zenuwbeschadiging

Een verdere classificatie is die van acute zenuwbeschadiging, die vaak direct trauma is, dwz directe impact op de zenuwen. De zenuw kan mechanisch worden verwond, bijvoorbeeld door een scalpel tijdens een operatie, of door een injectie of een messtoot. Dit zijn "scherpe" verwondingen.

Men spreekt van "stompe" verwondingen als het een zenuwcompressie is. Bijvoorbeeld een blauwe plek or abces drukt op de zenuw. Bij chronische zenuwcompressie is er een mechanische invloed van buitenaf, zoals in carpaal tunnel syndroom.

Ze voorkomen goed bloed stromen naar het zenuwweefsel en beschadigen de myeline schede (de zenuwschede). De helft van alle mensen die jarenlang met trillende voorwerpen zoals een pneumatische hamer moeten werken, loopt zogeheten trillingsschade op. Deze omvatten tintelingen in de armen en snellere vermoeidheid van de handen.

Multifocale demyelinisatie kan optreden in de zenuwen. Dit betekent dat de myeline schede rondom de zenuw neemt af en tegelijkertijd vertraagt ​​de zenuwgeleidingssnelheid. Multifocaal betekent dat dit op meerdere punten in de zenuwen.

• Acuut en
• Chronische zenuwbeschadiging

Injectie in een arterieel vat kan vasospasme veroorzaken (samentrekking van de schepen). Deze afsluiting voorkomt de bloed stroom naar de zenuw, resulterend in acute zogenaamde ischemische schade. Chronische ischemische zenuwbeschadiging kan leiden tot het klinische beeld van vasculitis.

Hier beschadigt een ontsteking de schepen het leveren van de zenuwen. Metabole stoornissen zoals suikerziekte mellitus kan ook leiden tot een chronische ischemische zenuwlaesie. Giftige effecten kunnen acuut worden veroorzaakt door een injectie van giftige oplossingen in of nabij de zenuw.

Chronisch kan de schadelijke alcohol leiden tot polyneuropathie in geval van langdurig alcoholmisbruik. Immunologisch kan zenuwbeschadiging worden veroorzaakt door bijvoorbeeld de vorming van antilichamen die de zenuw of zijn omhulselstructuren beschadigen. Erge, ernstige pijn komt vaak voor in één ledemaat.

Ziekteverwekkers kunnen via hun toxines direct of indirect zenuwbeschadiging veroorzaken. De zenuwwortel in het bijzonder vatbaar voor pathogene effecten omdat het niet wordt begrepen met een beschermende laag overal in het lichaam. Herpes virussenkan bijvoorbeeld in de wervelkolom blijven ganglion en oorzaak zenuwontsteking.

Myctobacterium leprae, HI-virus en borrelia kunnen ook de zenuw beschadigen. Straling kan acute of chronische schade aan de zenuwen veroorzaken. Meestal verschijnen de symptomen met enige vertraging.

Genetische, dwz erfelijke, zenuwlaesies kunnen optreden in multiple sclerose of bijvoorbeeld amyotrofische laterale sclerose. Het genetische klinische beeld is vaak neurodegeneratief (dwz het zenuwweefsel sterft geleidelijk af) en wordt alleen maar erger met de leeftijd. Thermische zenuwbeschadiging treft vooral niet-merg (omhulselvrije) zenuwvezels en de kleine bloed schepen het leveren van de zenuwen.

Naast de bovengenoemde oorzaken van zenuwbeschadiging zijn er nog andere onverklaarbare redenen die zenuwweefsel beschadigen en een objectief tastbare storing veroorzaken. Typische tekenen van een zenuwbeschadiging zijn enerzijds de verstoorde gevoeligheid in het door de zenuw gevoede gebied en anderzijds het verlies aan motorisch vermogen in de spier, dat alleen wordt geleverd door deze ene beschadigde zenuw. Verder een gestoord pijn sensatie en een geremde tweepuntsdiscriminatie treden op. XNUMX-punts discriminatie betekent dat twee naast elkaar geplaatste stimuli niet langer als twee verschillende stimuli worden ervaren, maar als één.

Objecten zijn ook niet meer te onderscheiden als puntig of bot. Een ander teken is het gebrek aan dieptegevoeligheid en positiegevoel. Het vegetatieve zenuwweefsel kan ook zijn beschadigd en dit kan leiden tot veranderde huidtemperaturen en verstoord zweten. Pijn die zich in een leveringsgebied van een zenuw bevindt en erdoor wordt geactiveerd, wordt ook neuralgiforme pijn.