De lichaamstemperatuur wordt meestal gemeten met een koortsthermometer (= koorts meting). De meest nauwkeurige meting is de rectale meting (goud standaard). De rectale aflezing ligt het dichtst bij de kerntemperatuur van het lichaam, dwz de temperatuur van de vitale interne organenDe meting kan ook oraal worden uitgevoerd (mond), oksel (oksel) of auriculair (oor; meetfout mogelijk door oorsmeer).
| Meetlocatie | Metingsduur [minuten] | Afwijking van rectale meting [° C] |
| Rectaal | 3-5 | - |
| mondeling | 5-8 | (0,3-0,5) -> 0,5 |
| Oksel | 10 | > 0,5 |
| oor- | 1-3 seconden | > 0,5 |
Opmerking: alle niet-invasieve centrale methoden (oraal, axillair en auriculair koorts meting) garandeerde geen klinisch aanvaardbare overeenkomst van ± 0.5 ° C. Naast de conventionele koortsthermometer zijn de volgende alternatieven beschikbaar:
- Digitale thermometers
- Tympanothermometer (oorthermometer)
- Voorhoofd thermometer
- Infrarood thermometer
De koorts wordt meestal gemeten in de ochtend tussen 7 en 8 uur (minimum dagtemperatuur) en in de middag / avond tussen 17.00 en 18.00 uur (-20.00) klok (maximum dagtemperatuur);
Normale schommelingen in de lichaamstemperatuur
De temperatuur is het laagst in de vroege ochtend (rectaal ongeveer 36.5 ° C) en heeft een maximum in de middag (rectaal 37.8 ° C). Tijdens de slaap gaat het minimum rond 2 uur 's nachts; dan, voor het ontwaken, stijgt de temperatuur langzaam weer. Temperatuurschommelingen zijn afhankelijk van veel factoren, zoals tijdstip, maaltijden, emoties of fysieke activiteit (oplopen tot 2 ° C afhankelijk van het activiteitsniveau). In een onderzoek onder 35,488 patiënten die geen infectie hadden en geen antibioticum gebruikten, werd een gemiddelde orale temperatuur van 36.6 ° C (95 procent betrouwbaarheidsinterval 35.7-37.3 ° C; 99 procent betrouwbaarheidsinterval 35.3-37.7 ° C) gemeten. Metingen op verschillende regio's (versus oraal): temporaal: -0.03 ° C; trommelvlies: -0.06 ° C; oksel: -0.26 ° C. Verschillende comorbiditeiten (bijkomende ziekten) werden in verband gebracht met lagere temperaturen (bijv. hypothyreoïdie: -0.013 ° C, P = 0.01) of hogere temperaturen (bijv. kanker: 0.020 ° C, P <0.001). De normale lichaamstemperatuur varieert ook met de leeftijd (zuigelingen hebben een temperatuur die ongeveer 0.5 ° C hoger is dan bij kinderen en volwassenen). Bij vrouwen varieert de temperatuur ook met ongeveer 0.5 ° C gedurende de maandelijkse cyclus (verhoging van de basale lichaamstemperatuur). De gemiddelde oraal gemeten temperatuur is 36.8 ° C. De gemiddelde rectaal gemeten temperatuur is 37.2 ° C.
Fever
Koorts verwijst naar een verhoging van de lichaamstemperatuur die het gevolg is van een aanpassing van het instelpunt in het thermoregulerende centrum van de hypothalamus (onderdeel van het diencephalon) Koorts is een niet-specifiek symptoom dat de aanwezigheid van een ziekte aangeeft, maar geen informatie geeft over de aard of oorzaak en lokalisatie. De temperatuurstijging tijdens ziekte dient om endogene stofwisselingsprocessen te versnellen en zo de immuunrespons van het lichaam te bevorderen. Koorts gaat onder meer gepaard met een verhoging van de polsslag (tien hartslagen per minuut meer per 1 ° C verhoging van de lichaamstemperatuur, de zogenaamde “Liebermeister-regel”) (uitzondering: tyfus abdominalis: bradycardie (hartslag te langzaam: <60 slagen per minuut)). Opmerking: bij oudere patiënten kan een rectaal gemeten lichaamstemperatuur van meer dan 37.8 ° C duiden op een bacteriële infectie!
Definitie van koorts
Koorts wordt gedefinieerd als een stijging van de rectale temperatuur tot 38 ° C en hoger.
| Omschrijving | ° C |
| Subfebrile temperatuur | -38 ° C |
| Lichte koorts | 38.1 ° C - 38.5 ° C |
| Matige koorts | -39 ° C |
| Hoge koorts | 39.1 ° C - 39.9 ° C |
| Zeer hoge koorts | > 40,0 ° C |
Koorts typen
| Koorts type | Omschrijving | Typische ziekten |
| Febris continua (aanhoudende koorts; continue koorts). |
|
Gevlekte koorts, lobar longontsteking, rickettsiose, tyfus- koorts, paratyfus, roodvonk, tularemie. |
| Febris remittens (remitterende koorts). |
|
Tuberculose |
| Febris intermittens (intermitterende koorts) |
|
Acuut brucellose, endocarditis, malaria, miliair tuberculose, osteomyelitis, salmonellose, bloedvergiftiging. |
| Terugkerende koorts(terugkerende koorts, terugkerende koorts). |
|
Malaria (moeraskoorts, wisselende koorts), terugkerende koorts, |
| Febris undulans (golvende koorts; golvende koorts; ook wel Pel-Ebstein-koorts). |
|
brucellose, Hodgkin-lymfoom (synoniemen: de ziekte van Hodgkinlymfogranulomatose). |
| Dubbele koorts |
|
Knokkelkoorts, gele koorts, invloed (inclusief pandemie / vogelgriep of “nieuw griep“/” Mexicaanse griep"), mazelen. |
Wanneer moet een kind met koorts naar een dokter?
Baby's met koorts behoren doorgaans tot de kinderarts en de jeugdarts. In de volgende gevallen moeten oudere kinderen aan hem worden gepresenteerd:
- De koorts stijgt boven de 38.5 ° C.
- De koorts houdt meer dan drie dagen aan.
- Het kind weigert te drinken, verliest vocht en raakt uitgedroogd.
- Het kind maakt het goed, maar braken duurt langer dan twaalf uur (als het kind niet goed gaat, eerder naar de dokter!).
- Het kind maakt het goed, maar diarree duurt langer dan twee dagen (als het kind niet goed gaat, eerder naar de dokter!).
- Het kind is ernstig pijn in de buik or krampen.
- De pijn wordt erger ondanks behandeling.
- Het kind krijgt stuiptrekkingen.
- Het kind heeft een huiduitslag of vertoont symptomen van oor pijn or ademhaling moeilijkheden.
