Introductie
Kuitimplantaten bestaan meestal uit siliconengel en worden in de fibula ingebracht. Daarnaast zijn er implantaten gemaakt van steviger, meer rubberachtig materiaal. Ze zijn ontworpen om zowel de spierbelasting op de been en externe invloeden zoals lichte verwondingen en kneuzingen.
Bovendien moeten ze vooral de kuit visueel vergroten en een vlak oppervlak hebben. Hiervoor worden gladwandige implantaten gebruikt, die voor vrouwen in een kleinere maat en vorm verkrijgbaar zijn en voor mannen wat breder en uitgebreider. De implantatie van kuitimplantaten valt onder de plastische chirurgie en wordt operatief uitgevoerd.
Het implantatiemateriaal komt overeen met dat van a borstvergroting. Het kalf transplantatieAlsmede de Po-implantaten zijn tegenwoordig steeds meer in trek en worden voortdurend verder ontwikkeld. Het implanteren van siliconenkussens in de kuit gebeurt vaak om esthetische redenen.
Er zijn ziekten die resulteren in een extreme vernauwing van de kuitspieren, dit wordt kuithypotrofie genoemd. Onder de aangeboren ziekten zijn klompvoeten, spastische verlamming of de zogenaamde spina bifida, wat een misvorming is in de zin van een occlusieve aandoening in het gebied van de wervelkolom die ook de spinal cord. Naast de aangeboren ziekten zijn er ook verworven hypotrofieën van de kuit, dwz verminderde of afwezige ontwikkeling van de spieren, die kan optreden als gevolg van polio of botontsteking. Andere traumatische oorzaken zijn brandwonden, kneuzingen, gecompliceerde breuken of zelfs zenuwblessures waardoor de spieren achteruitgaan. Zelfs bodybuilders die ondanks intensieve spiertraining niet tevreden zijn met de ontwikkeling en vorm van hun kuitspieren, overwegen vaak kuitimplantaten.
voorbehandeling
Voordat een chirurgische vergroting van de kuiten wordt uitgevoerd, is het raadzaam om een gedetailleerde medische geschiedenis en een voorafgaand onderzoek door de behandelende arts. De ideeën en wensen van de patiënt dienen vergeleken te worden met de te verwachten realistische behandeldoelen. Ook is het belangrijk dat de patiënt wordt geïnformeerd over de risico's van de operatie en over alternatieve behandelingsmogelijkheden.
Als de patiënt vervolgens besluit de operatie te ondergaan, moet er een afspraak voor de operatie worden gepland. Ongeveer twee weken voor deze afspraak moet de patiënt mogelijk stoppen met het innemen van bepaalde medicijnen. Dit is vooral belangrijk bij bloed-verdunnende medicatie en pijnstillers. Bovendien mag de patiënt geen alcohol gebruiken of nicotine gedurende deze periode.
